Gwefan Cymru-Catalonia : la Web de Gal·les i Catalunya : Wales-Catalonia
Website. Y Beibl Cysger-Lân (1620) yn yr iaith Gymraeg. Testun ar
lein. La Bíblia en gal·lès de l’any 1620. Text electrònic. Dhø Báibøl in Welsh.
The 1620 Holy Bible in Welsh. Online Edition.
1338k
http://www.kimkat.org/amryw/1_testunau/sion_prys
_003_beibl_daniel_27_1338k.htm
0001 Yr Hafan
neu trwy Google: #kimkat0001
..........2657k Y Fynedfa yn Gymraeg
neu trwy Google: #kimkat2657k
....................0009k Y Gwegynllun
neu trwy Google: #kimkat0009k
..............................0960k Cywaith Siôn
Prys (Testunau yn Gymraeg) - Mynegai
neu trwy Google: #kimkat0960k
........................................... 1281k Y Gyfeirddalen i Feibl Wiliam
Morgan 1620
neu trwy Google:
#kimkat1281k
.............................................................y tudalen hwn
|
0860k y llyfr ymwelwyr |
Gwefan Cymru-Catalonia
|
(delw
6540) |
1339ke This page with an English
translation English (Daniel: 1620 Welsh Bible / 1611 English Authorized
Version)
PENNOD 1
1:1 Yn y drydedd
flwyddyn o deyrnasiad Jehoiacim brenin Jwda, y daeth Nebuchodonosor brenin
Babilon i Jerwsalem, ac a warchaeodd arni.
1:2
A’r ARGLWYDD a roddes i’w law Jehoiacim brenin Jwda, a rhan o lestri tŷ
DDUW; yntau a’u dug hwynt i wlad Sinar, i dŷ ei dduw ef; ac i drysordy ei
dduw y dug efe y llestri.
1:3
A dywedodd y brenin wrth Aspenas ei ben-ystafellydd, am ddwyn o feibion Israel,
ac o’r had brenhinol, o’r tywysogion,
1:4
Fechgyn y rhai ni byddai ynddynt ddim gwrthuni, eithr yn dda yr olwg, a
deallgar ym mhob doethineb, ac yn y gwybod gwybodaeth, ac yn deall cyfarwyddyd,
a’r rhai y byddai grym ynddynt i sefyll yn llys y brenin, i’w dysgu ar lyfr ac
yn iaith y Caldeaid.
1:5
A’r brenin a ddognodd iddynt ran beunydd o fwyd y brenin, ac o’r gwin a yfai
efe; felly i’w maethu hwynt dair blynedd, fel y safent ar ôl hynny gerbron y
brenin.
1:6
Ac yr ydoedd yn eu plith hwynt feibion Jwda, Daniel, Hananeia, Misael, ac
Asareia:
1:7
A’r pen-ystafellydd a osododd arnynt enwau: canys ar Daniel y gosododd efe
Beltesassar; ac ar Hananeia, Sadrach; ac ar Misael, Mesach; ac ar Asareia,
Abednego.
1:8
Daniel a roddes ei fryd nad ymhalogai efe trwy ran o fwyd y brenin, na thrwy y
gwin a yfai efe: am hynny efe a ddymunodd ar y pen-ystafellydd, na byddai raid
iddo ymhalogi.
1:9 A DUW a roddes Daniel mewn ffafra thiriondeb gyda’r
pen-ystafellydd.
PENNOD 2
2:1 Ac yn yr ail
flwyddyn o deyrnasiad Nebuchodonosor, y breuddwydiodd Nebuchodonosor
freuddwydion, a thrallodwyd ei ysbryd ef, a’i gwsg a dorrodd oddi wrtho.
2:2 A’r brenin a archodd alw
am y dewiniaid, ac am yr astronomyddion, ac am yr hudolion, ac am y Caldeaid, i
fynegi i’r brenin ei freuddwydion: a hwy a ddaethant ac a safasant gerbron y
brenin.
2:3 A’r brenin a ddywedodd
wrthynt, Breuddwydiais freuddwyd, a thrallodwyd fy ysbryd am wybod y breuddwyd.
2:4 Yna y Caldeaid a lefarasant wrth
y brenin yn Syriaeg, O frenin, bydd fyw yn dragywydd: adrodd dy freuddwyd i’th
weision, a mynegwn y dehongliad.
2:5 Atebodd y brenin a dywedodd wrth
y Caldeaid, Aeth y peth oddi wrthyf: oni fynegwch y breuddwyd i mi, a’i
ddehongliad, gwneir chwi yn ddrylliau, a’ch tai a osodir yn domen.
2:6 Ond os y breuddwyd a’i
ddehongliad a ddangoswch, cewch roddion, a gwobrau, ac anrhydedd mawr o’m blaen
i: am hynny dangoswch y breuddwyd, a’i ddehongliad.
2:7 Atebasant eilwaith a dywedasant,
Dyweded y brenin y breuddwyd i’w weision, ac ni a ddangoswn ei ddehongliad ef.
2:8 Atebodd y brenin a dywedodd, Mi
a wn yn hysbys mai oedi yr amser yr ydych chwi; canys gwelwch fyned y peth oddi
wrthyf.
2:9 Ond oni wnewch i mi wybod y
breuddwyd, un gyfraith fydd i chwi: canys gair celwyddog a llygredig a
ddarparasoch ei ddywedyd o’m blaen, nes newid yr amser: am hynny dywedwch i mi
y breuddwyd, a mi a gaf wybod y medrwch ddangos i mi ei ddehongliad ef.
2:10 Y Caldeaid a atebasant o flaen
y brenin, ac a ddywedasant, Nid oes dyn ar y ddaear a ddichon ddangos yr hyn y
mae y brenin yn ei ofyn; ac ni cheisiodd un brenin, na phennaeth, na llywydd, y
fath beth â hwn gan un dewin, nac astronomydd, na Chaldead.
2:11 Canys dieithr yw y peth a gais
y brenin, ac nid oes neb arall a fedr ei ddangos o flaen y brenin, ond y
duwiau, y rhai nid yw eu trigfa gyda chnawd.
2:12 O achos hyn y digiodd y brenin
ac y creulonodd yn ddirfawr, ac a orchmynnodd ddifetha holl ddoethion Babilon.
2:13 Yna yr aeth y gyfraith
allan am ladd y doethion; ceisiasant hefyd Daniel a’i gyfeirion i’w lladd.
2:14 Yna yr atebodd Daniel trwv
gyngor a doethineb i Arioch, pen-distain y brenin, yr hwn a aethai allan, i
ladd doethion Babilon:
2:15 Efe a lefarodd ac a ddywedodd
wrth Arioch, distain y brenin, Paham y mae y gyfraith yn myned ar y fath frys
oddi wrth y brenin? Yna Arioch a fynegodd y peth i Daniel.
2:16 Yna Daniel a aeth i mewn, ac
ymbiliodd â’r brenin am roddi iddo amser, ac y dangosai efe y dehongliad i’r
brenin.
2:17 Yna yr aeth Daniel i’w dŷ,
ac a fynegodd y peth i’w gyfeillion, Hananeia, Misael, ac Asareia;
2:18 Fel y ceisient drugareddau gan
DDUW y nefoedd yn achos y dirgelwch hwn; fel na ddifethid Daniel a’i gyfeillion
gyda’r rhan arall o ddoethion Babilon.
2:19 Yna y datguddiwyd y
dirgelwch i Daniel mewn gweledigaeth nos: yna Daniel a fendithiodd DDUW y
nefoedd.
2:20 Atebodd Daniel a dywedodd,
Bendigedig fyddo enw Duw o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldeb: canys doethineb a
nerth ydynt eiddo ef:
2:21 Ac efe sydd yn newid amserau, a
thymhorau: efe sydd yn symud brenhinoedd, ac yn gosod brenhinoedd: efe sydd yn
rhoddi doethineb i’r doethion, a gwybodaeth i’r rhai a fedrant ddeall:
2:22 Efe sydd yn datguddio y pethau
dyfnion a chuddiedig: efe a ŵyr beth sydd yn y tywyllwch, a chydag ef y
mae y goleuni yn trigo.
2:23 Tydi DDUW fy nhadau yr ydwyf fi
yn diolch iddo, ac yn ei foliannu, oherwydd rhoddi ohonot ddoethineb a nerth i
mi, a pheri i mi wybod yn awr yr hyn a geisiasom gennyt: canys gwnaethost i ni
wybod it hyn a ofynnodd y brenin.
2:24 Oherwydd hyn yr aeth Daniel a
Arioch, yr hwn a osodasai y brenin i ddifetha doethion Babilon: efe a aeth, ac
a ddywedodd wrtho fel hyn; Na ddifetha ddoethion Babilon; dwg fi o flaen y
brenin a mi a ddangosaf i’r brenin dehongliad.
2:25 Yna y dug Arioch Daniel o flaen
y brenin ar frys, ac a ddywedodd wrtho fel hyn; Cefais ŵr o blant
caethiwed Jwda, yr hwn a fynega i’r brenin y dehongliad.
2:26 Atebodd y brenin, a dywedodd
wrth Daniel, yr hwn yr oedd ei enw Beltesassar, A elli di fynegi i mi y
breuddwyd a welais, a’i ddehongliad?
2:27 Atebodd Daniel o flaen y
brenin, a dywedodd, Ni all doethion, astronomyddion, dewiniaid, na brudwyr, ddangos
i’r brenin y dirgelwch y mae y brenin yn ei ofyn:
2:28 Ond y mae Duw yn y nefoedd yn
datguddio dirgeledigaethau, ac a fynegodd i’r brenin Nebuchodonosor beth a fydd
yn y dyddiau diwethaf. Dy freuddwyd a gweledigaethau dy ben yn dy wely ydoedd
hyn yma:
2:29 Ti frenin, dy feddyliau a
godasant yn dy ben ar dy wely, beth oedd i ddyfod ar ôl hyn: a’r hwn sydd yn
datguddio dirgeledigaethau, a fynegodd i ti beth a fydd.
2:30 Minnau hefyd, nid oherwydd y
doethineb sydd ynof fi yn fwy na neb byw, y datguddiwyd i mi y dirgelwch hwn:
ond o’u hachos hwynt y rhai a fynegant y dehongliad i’r brenin, ac fel y
gwybyddit feddyliau dy galon.
2:31 Ti, frenin, oeddit yn gweled,
ac wele ryw ddelw fawr hon, yr oedd ei disgleirdeb yn rhagorol, oedd yn sefyll
gyferbyn â thi; a’r olwg oedd arni ydoedd ofnadwy.
2:32 Pen y delw hon ydoedd o aur da,
ei dwyfron a’i breichiau o arian, ei bol a’i morddwyd o bres,
2:33 Ei choesau o haearn, ei thraed
oedd beth ohonynt o haearn, a pheth ohonynt o bridd.
2:34 Edrych yr oeddit hyd oni
thorrwyd allan garreg, nid trwy waith dwylo, a hi a drawodd y ddelw at ei
thraed o haearn a phridd, ac a’u maluriodd hwynt.
2:35 Yna yr haearn, y pridd, y pres,
yr arian, a’r aur, a gydfaluriasant, ac oeddynt fel mân us yn dyfod o’r lloriau
dyrnu haf; a’r gwynt a’u dug hwynt ymaith, ac ni chaed lle iddynt; a’r garreg
yr hon a drawodd y ddelw a aeth yn fynydd mawr, fel ac a lanwodd yr holl
ddaear.
2:36 Dyma y breuddwyd: dywedwn hefyd
ei ddehongliad o flaen y brenin.
2:37 Ti, frenin, wyt frenin
brenhinoedd: canys Duw y nefoedd a roddodd i ti frenhiniaeth, gallu, a nerth, a
gogoniant.
2:38 A pha le bynnag y preswylia
plant dynion, efe a roddes dan dy law fwystfilod y maes, ac ehediaid y nefoedd,
ac a’th osododd di yn arglwydd arnynt oll: ti yw y pen aur hwnnw.
2:39 Ac ar dy ôl di y cyfyd
brenhiniaeth arall is na thi, a thrydedd frenhiniaeth arall o bres, yr hon a
lywodraetha ar yr holl ddaear.
2:40 Bydd hefyd y bedwaredd frenhin
iaeth yn gref fel haearn: canys yr haearn a ddryllia, ac a ddofa bob peth: ac
fel haearn, yr hwn a ddryllia bob peth, y maluria ac y dryllia hi.
2:41 A lle y gwelaist y traed a’r
bysedd, peth ohonynt o bridd crochenydd, a pheth ohonynt o haearn, brenhiniaeth
ranedig fydd; a bydd ynddi beth o gryfder haearn, oherwydd gweled ohonot haearn
wedi ei gymysgu â phridd cleilyd.
2:42 Ac fel yr ydoedd bysedd y
traed, peth o haearn, a pheth o bridd; felly y bydd y frenhiniaeth, o ran yn
gref, ac o ran yn frau.
2:43 A lle y gwelaist haearn wedi ei
oedd gymysgu â phridd cleilyd, ymgymysgant â had dyn; ond ni lynant y naill
wrth y llall, megis nad ymgymysga haearn â phridd.
2:44 Ac yn nyddiau y brenhinoedd
hyn, y cyfyd Duw y nefoedd frenhiniaeth, yr hon ni ddistrywir byth: a’r
frenhiniaeth ni adewir i bobl eraill; ond hi a faluria ac a dreulia yr holl
freniniaethau hyn, a hi a saif yn dragwydd.
2:45 Lle y gwelaist dorri carreg o’r
mynydd, yr hon ni thorrwyd â llaw, a malurio ohoni yr haearn, y pres, y pridd,
yr arian, a’r aur; hysbysodd y DUW mawr i’r brenin beth a fydd wedi hyn: felly
y breuddwyd sydd wir, a’i ddehongliad yn ffyddlon.
2:46 Yna y syrthiodd, Nebuchodonosor
y brenin ar ei wyneb, ac a addolodd Daniel; gorchmynnodd hefyd am offrymu iddo
offrwm ac arogl-darth.
2:47 Atebodd y brenin a dywedodd
wrth Daniel, Mewn gwirionedd y gwn mai eich DUWchwi yw DUW y duwiau, ac
Arglwydd y brenhinoedd, a datguddydd dirgeledigaethau, oherwydd medru ohonot
ddatguddio y dirgelwch hwn.
2:48 Yna y brenin a fawrygodd
Daniel, ac a roddes iddo roddion mawrion lawer; ac efe a’i gwnaeth ef yn
bennaeth ar holl dalaith Babilon, ac yn ben i’r swyddogion ar holl ddoethion
Babilon.
2:49 Yna Daniel a ymbiliodd â’r
brenin, ac yntau a osododd Sadrach, Mesach, ac Abednego ar lywodraeth talaith
Babilon, ond Daniel a eisteddodd ym mhorth y brenin.
PENNOD 3
3:1 Nebuchodonosor y
brenin a wnaeth ddelw aur, ei huchder oedd yn drigain cufydd, ei lled yn chwe
chufydd; ac efe a’i gosododd hi i fyny yng ngwastadedd Dura, o fewn talaith
Babilon.
3:2 Yna Nebuchodonosor y brenin a
anfonodd i gasglu ynghyd y tywysogion, dugiaid, a phendefigioin, y rhaglawiaid,
y trysorwyr, y cyfreithwyr, y trethwyr, a holl lywodraethwyr y taleithiau, i
ddyfod wrth gysegru y ddelw a gyfodasai Nebuchodonosor y brenin.
3:3 Yna y tywysogion, dugiaid, a
phendefigion, rhaglawiaid, y trysorwyr, y cyfreithwyr, y trethwyr, a holl
lywodraethwyr y taleithiau, a ymgasglasant ynghyd wrth gysegru y ddelw a
gyfodasai Nebuchodonosor y brenin: a hwy a safasant o flaen y ddelw a gyfodasai
Nebuchodonosor.
3:4 A chyhoeddwr a lefodd yn groch,
Wrthych chwi, bobloedd, genhedloedd, a ieithoedd, y dywedir.
3:5 Pan glywoch sŵn y cornet, y
chwibanogl, y delyn, y dulsimer, y saltring, y symffon, a phob rhyw gerdd, y
syrthiwch ac yr addolwch y ddelw aur a gyfododd Nebuchodonosor y brenin.
3:6 A’r hwn ni syrthio ac ni addolo, yr awr honno a
fwrir i ganol ffwrn o dân poeth.
3:7 Am hynny yr amser hwnnw, pan
glywodd yr holl bobloedd sain y cornet, y chwibanogl, y delyn, y
dulsimer, y saltring, a phob rhyw gerdd, y bobloedd, y cenhedloedd, a’r ieithoedd
oll, a syrthiasant, ac a addolasant y ddelw aur a gyfodasai Nebuchodonosor y
brenin.
3:8 O ran hynny yr amser hwnnw y
daeth gŵr o Caldea, ac a gyhuddasant yr Iddewon.
3:9 Adroddasant a dywedasant
wrth Nebuchodonosor y brenin, Bydd fyw, frenin, yn dragywydd.
3:10 Ti, frenin, a osodaist
orchymyn, ar i bwy bynnag a glywai sain y cornet, y chwibanogl, y delyn, y
dulsimer, y saltring, a’r symffon, a phob rhyw gerdd, syrthio ac ymgryrnu i’r
ddelw aur:
3:11 A phwy byanag ni syrthiai ac
nid ymgrymai, y teflid ef i ganol ffwrn o dân poeth.
3:12 Y mae gwŷr o Iddewon a
osodaist ti ar oruchwyliaeth talaith Babilon, Sadrach, Mesach, ac Abednego; y
gwŷr hyn, O frenin, ni wnaethant gyfrif ohonot ti; dy dduwiau nid
addolant, ac nid ymgrymant i’r ddelw aur a gyfodaist.
3:13 Yna Nebuchodonosor mewn
llidiowgrwydd a dicter a ddywedodd am gyrchu Sadrach, Mesach, ac Abednego. Yna y ducpwyd y gwŷr hyn o flaen y
brenin.
3:14 Adroddodd Nebuchodonosor a
dywedodd wrthynt, Ai gwir hyn, Sadrach, Mesach, ac Abednego? oni addolwch chwi
fy nuwiau i, ac oni ymgrymwch i’r ddelw aur a gyfodais i?
3:15 Yr awr hon wele, os byddwch
chwi barod pan glywoch sain y cornet, y chwibanogl, y delyn, y dulsimer, y
saltring, y symffon, a phob rhyw gerdd, i syrthio ac i ymgrymu i’r ddelw a
wneuthum, da: ac onid ymgrymwch, yr awr honno y bwrir chwi i ganol ffwrn o dân
poeth; a pha DDUW yw efe a’ch gwared chwi o’m dwylo i?
3:16 Sadrach, Mesach, ae Abednego a atebasant
ac a ddywedasant wrth y brenin, Nebuchodonosor, nid ydym ni yn gofalu am ateb i
ti yn y peth hyn.
3:17 Wele, y mae ein DUW ni, yr hwn
yr ydym ni yn ei addoli yn abl i’n gwared ni allan o’r ffwrn danllyd boeth, ac
efe a’n gwared ni o’th law di, O frenin.
3:18 Ac onid e, bydded hysbys i ti,
frenin, na addolwn dy dduwiau, ac nad ymgrymwn i’th ddelw aur a gyfodaist.
3:19 Yna y llanwyd Nebuchodonosor o
llidiowgrwydd, a gwedd, ei wyneb ef a newidiodd yn erbyn Sadrach, Mesach, ac
Abednego; am hynny y llefarodd ac y dywedodd am dwymo y ffwrn seithwaith mwy
nag y byddid arfer o’i thwymo hi.
3:20 Ac efe a ddywedodd wrth
wŷr cryfion nerthol, y rhai oedd yn ei lu ef, am rwymo Sadrach, Mesach, ac
Abednego, i’w bwrw i’r ffwrn o dân poeth.
3:21 Yna y rhwymwyd y gwŷr
hynny yn eu peisiau, eu llodrau, au cwcyllau, a’u dillad eraill, ac a’u bwriwyd
i ganol y ffwrn o dân poeth.
3:22 Gan hynny, o achos bod
gorchymyn y brenin yn gaeth, a’r ffwrn yn boeth ragorol, fflam y tân a laddodd
y gwŷr hynny a fwriasant i fyny Sadrach, Mesach, ac Abednego.
3:23 A’r triwyr hyn, Sadrach,
Mesach, ac Abednego, a syrthiasant yng nghanol y ffwrn o dân poeth yn rhwym.
3:24 Yna y synnodd ar
Nebuchodonosor, a cy cyfododd ar frys, atebodd hefyd a dywedodd wrth ei
gynghoriaid, Onid triwyr a fwriasom ni i ganol y ffwrn yn rhwym? Hwy a
atebasant ac a ddywedasant wrth y brenin, Gwir, O frenin.
3:25 Atebodd a dywedodd yntau, Wele
fi yn gweled pedwar o wŷr rhyddion yn rhodio yng nghanol y tân, ac nid oes
niwed arnynt; a dull y pedwerydd sydd
debyg i Fab DUW.
3:26 Yna y nesaodd Nebuchodonosor at
enau y ffwrn o dân poeth, ac a lefarodd ac a ddywedodd, O Sadrach, Mesach, ac
Abednego, gwasanaethwyr y Duw goruchaf, deuwch allan, a deuwch yma. Yna
Sadrach, Mesach, ac Abednego a ddaethant allan o ganol y tân.
3:27 A’r tywysogion, dugiaid, a
phendefigion, a chynghoriaid y brenin, a ymgasglasant ynghyd, ac a welsant y
gwŷr hyn, y rhai ni finiasai y tân ar eu cyrff, ac ni ddeifiasai flewyn
o’u pen, ni newidiasai eu peisiau chwaith, ac nid aethai sawr y tân arnynt.
3:28 Atebodd Nebuchodonosor a
dywedodd, Bendigedig yw Duw Sadrach, Mesach, ac Abednego, yr hwn a anfonodd ei
angel ac a waredodd ei weision a ymddiriedasant ynddo, ac a dorasant orchymyn y
brenin, ac a roddasant eu cyrff, rhag gwasanaethu nac ymgrymu ohonynt i un duw,
ond i’w DUW eu hun
3:29 Am hynny y gosodir gorchymyn
gennyf fi, Pob pobl, cenedl, a iaith, yr hon a ddywedo ddim ar fai yn erbyri
DUW Sadrach, Mesach ‘ac Abednego, a wneir yn ddrylliau, a’u tai a wneir yn
domen: oherwydd nad oes duw arall a ddichon wared fel hyn.
3:30 Yna y mawrhaodd y brenin
Sadrach, Mesach, ac Abednego, o fewn talaith Babilon.
PENNOD 4
4:1 Nebuchodonosor
frenin at yr holl bobloedd, cenhedloedd, a ieithoedd, y rhai a drigant yn yr
holl ddaear; Aml fyddo heddwch i chwi.
4:2 Mi a welais yn dda fynegi yr
arwyddion a’r rhyfeddodau a wnaeth y goruchaf DDUW â mi.
4:3 Mor fawr yw ei arwyddion ef! ac
mor gedyrn yw ei ryfeddodau! ei deyrnas ef sydd deyrnas dragwyddol, a’i
lywodraeth ef sydd o genhedlaeth i genhedlaeth.
4:4 Myfi Nebuchodonosor oeddwn
esmwyth arnaf yn fy nhŷ, ac yn hoyw yn fy llys.
4:5 Gwelais freuddwyd yr hwn a’m
hofnodd; meddyliau hefyd yn fy ngwely, a gweledigaethau fy mhen, a’m
dychrynasant.
4:6 Am hynny y gosodwyd gorchymyn
gennyf fl, ar ddwyn ger fy mron holl ddoethion Babilon, fel yr hysbysent i mi
ddehongliad y breuddwyd.
4:7 Yna y dewiniaid, yr
astronomyddion, y Caldeaid, a’r brudwyr, a ddaethant: a mi a ddywedais y
breuddwyd o’u blaen hwynt; ond ei ddehongliad nid hysbysasant i mi.
4:8 Ond o’r diwedd daeth Daniel o’m
blaen i, (yr hwn yw ei enw Beltesassar, yn ôl enw fy nuw i, yr hwn hefyd y mae
ysbryd y duwiau sanctaidd ynddo,) a’m breuddwyd a draethais o’i flaen ef, gan
ddywedyd,
4:9 Beltesassar, pennaeth y
dewiniaid, oherwydd i mi wybod fod ysbryd y duwiau sanctaidd ynot ti, ac nad
oes un dirgelwch yn anodd i ti, dywed weledigaethau fy mreuddwyd yr hwn a
welais, a’i ddehongliad.
4:10 A dyma weledigaethau fy mhen ar
fy ngwely; Edrych yr oeddwn, ac wele bren yng nghanol y ddaear, a’i uchder yn
fawr.
4:11 Mawr oedd y pren a chadam, a’i
uchder a gyrhaeddai hyd y nefoedd; yr ydoedd hefyd i’w weled hyd yn eithaf yr
holl ddaear.
4:12 Ei ganghennau oedd deg, a’i
ffrwyth yn aml, ac ymborth arno i bob peth: dano yr ymgysgodai bwystfilod y
maes, ac adar y nefoedd a drigent yn ei ganghennau ef, a phob cnawd a fwytâi
ohono.
4:13 Edrych yr oeddwn yng
ngweledigaethau fy mhen ar fy ngwely, ac wele wyliedydd a sanct yn disgyn o’r
nefoedd,
4:14 Yn llefain yn groch, ac yn
dywedyd fel hyn, Torrwch y pren, ac ysgythrwch ei wrysg ef, ysgydwch ei ddail
ef, a gwasgerwch ei ffrwyth: cilied y bwystfil oddi tano, a’r adar o’i
ganghennau.
4:15 Er hynny gadewch foncyff ei
wraidd ef yn y ddaear, mewn rhwym o haearn a phres, ymhlith gwellt y maes;
gwlycher ef hefyd â gwlith y nefoedd, a bydded ei ran gyda’r bwystfilod yng
ngwellt y ddaear.
4:16 Newidier ei galon ef o
fod yn galon dyn, a rhodder iddo galon bwystfil: a chyfnewidier saith amser
arno.
4:17 O ordinhad y gwyliedyddion y
mae y peth hyn, a’r dymuniad wrth ymadrodd y rhai sanctaidd; fel y gwypo y rhai
byw mai y Goruchaf a lywodraetha ym mrenhiniaeth dynion, ac a’i rhydd i’r neb y
mynno efe, ac a esyd arni y, gwaelaf o ddynion.
4:18 Dyma y breuddwyd a welais
Nebuchodonosor y brenin. Tithau, Beltesassar, dywed ei ddehongliad ef oherwydd
nas gall holl ddoethion fy nheyrnas hysbysu y dehongliad i mi: eithr ti a elli;
am fod ysbryd y duwiau sanctaidd ynot ti.
4:19 Yna Daniel, yr hwn ydoedd ei
enw Beltesassar, a synnodd dros un awr, a’i feddyliau a’i dychrynasant ef.
Atebodd y brenin, a dywedodd, Beltesassar, na ddychryned y breuddwyd di, na’i
ddehongliad. Atebodd Beltesassar, a dywedodd, Fy arglwydd, deued y breuddwyd
i’th gaseion, a’i ddehongliad i’th elynion.
4:20 Y pren a welaist, yr hwn a
dyfasai, ac a gryfhasai, ac a gyraeddasai ei uchder hyd y nefoedd, ac oedd i’w
weled ar hyd yr holl ddaear;
4:21 A’i ddail yn deg, a’i ffrwyth
yn aml, ac ymborth i bob peth ynddo; tan yr hwn y trigai bwystfilod y maes, ac
y preswyliai adar y nefoedd yn ei ganghennau:
4:22 Ti, frenin, yw efe; tydi a
dyfaist, ac a gryfheaist: canys dy fawredd a gynyddodd, ac a gyrhaeddodd hyd y
nefoedd, a’th lywodraeth hyd eithaf y ddaear.
4:23 A lle y gwelodd y brenin
wyliedydd a sanct yn disgyn o’r nefoedd, ac yn dywedyd, Torrwch y pren, a
dinistriwch ef, er hynny gadewch foncyff ei wraidd ef yn y ddaear, mewn rhwym o
haearn a phres, ymhlith gwellt y maes, a gwlycher ef â gwlith y nefoedd, a
bydded ei ran gyda bwystfil y maes, hyd oni chyfnewidio saith amser arno ef:
4:24 Dyma y dehongliad, O frenin, a
dyma ordinhad y Goruchaf, yr hwn sydd yn dyfod ar fy arglwydd frenin.
4:25 Canys gyrrant di oddi wrth
ddynion, a chyda bwystfil y maes y bydd dy drigfa, â gwellt hefyd y’th borthant
fel eidionau, ac a’th wlychant â gwlith y nefoedd, a saith amser a gyfnewidia
arnat ti, hyd oni wypech mai y Goruchaf sydd yn llywodraethu ym mrenhiniaeth
dynion, ac yn ei rhoddi i’r neb a fynno
4:26 A lle y dywedasant am adael
boncyff gwraidd y pren; dy frenhiniaeth fydd sicr i ti, wedi i ti wybod mai y
nefoedd sydd yn llywodraethu.
4:27 Am hynny, frenin, bydded fodlon
gennyt fy nghyngor, a thor ymaith dy bechodau trwy gyfiawnder, a’th anwireddau
trwy drugarhau wrth drueiniaid, i edrych a fydd estyniad ar dy heddwch.
4:28 Daeth hyn oll ar Nebuchodonosor
y brenin.
4:29 Ymhen deuddeng mis yr oedd efe
rhodio yn llys brenhiniaeth Babilon.
4:30 Llefarodd y brenin, a dywedodd,
Onid hon yw Babilon fawr, yr hon a adeiledais i yn frenhindy yng nghryfder fy nerth,
ac er gogoniant fy mawrhydi?
4:31 A’r gair eto yng ngenau y
brenin, syrthiodd llef o’r nefoedd, yn dywedyd,
Wrthyt ti, frenin Nebuchodonosor, y dywedir, Aeth y frenhiniaeth oddi wrthyt.
4:32 A thi a yrrir oddi wrth
ddynion, a’th drigfa fydd gyda bwystfilod y maes; â gwellt y’th borthant fel
eidionau; a chyfnewidir saith amser arnat; hyd oni wypech mai y Goruchaf sydd
yn llywodraethu ym mhrenhiniaeth dynion, ac yn ei rhoddi i’r neb y mynno.
4:33 Yr awr honno y cyflawnwyd y
gair ar Nebuchodonosor, ac y gyrrwyd ef oddi wrth ddynion, ac y porodd wellt
fel eidionau, ac y gwlychwyd ei gorff ef gan wlith y nefoedd, hyd oni thyfodd
ei flew ef fel plu eryrod, a’i ewinedd fel ewinedd adar.
4:34 Ac yn niwedd y dyddiau, myfi
Nebuchodonosor a ddyrchefais fy llygaid tua’r nefoedd, a’m gwybodaeth a
ddychwelodd ataf, a bendithiais y Goruchaf, a moliennais a gogoneddais yr hwn
sydd yn byw byth, am fod ei lywodraeth ef yn llywodraeth dragwyddol,
a’i frenhiniaeth hyd genhedlaeth a chenhedlaeth.
4:35 A holl drigolion y ddaear a
gyfrifir megis yn ddiddim: ac yn ôl ei ewyllys, ei hun y mae yn gwneuthur â llu
y nefoedd, ac â thrigolion y ddaear; ac nid oes a atalio el law ef, neu a
ddywedo wrtho, Beth yr wyt yn ei wneuthur?
4:36 Yn yr amser hwnnw y dychwelodd
fy synnwyr ataf fi, a deuthum i ogoniant fy mrenhiniaeth, fy harddwch am
hoywder a ddychwelodd ataf fi, am cynghoriaid a’m tywysogion a’m ceisiasant;
felly y’m sicrhawyd yn fy nheyrnas, a chwanegwyd i mi fawredd rhagorol.
4:37 Yr awr hon myfi Nebuchodonosor ydwyf
yn moliannu, ac yn mawrygu, ac yn gogoneddu Brenin y nefoedd, yr hwn y mae ei
holl weithredoedd yn wirionedd, a’i lwybrau yn farn, ac a ddichon ddarostwng y
rhai a rodiant mewn balchder.
PENNOD 5
5:1 Belsassar y
brenin a wnaeth wledd fawr i fil o’i dywysogion, ac a yfodd win yng ngŵydd
y mil.
5:2 Wrth flas y gwin y dywedodd
Belsassar am ddwyn y llestri aur ac arian, a ddygasai Nebuchodonosor ei dad ef
o’r deml yr hon oedd yn Jerwsalem, fel yr yfai y brenin a’i dywysogion, ei
wragedd a’i ordderchadon, ynddynt.
5:3 Yna y dygwyd y llestri aur a
ddygasid o deml tŷ DDUW, yr hwn oedd yn Jerwsalem: a’r brenin a’i
dywysogion, ei wragedd a’i ordderchadon, a yfasant ynddynt.
5:4 Yfasant win, a molianasant y duwiau o aur, ac o
arian, o bres, o haearn, o goed, ac o faen.
5:5 Yr awr honno bysedd llaw dyn a
ddaethant allan, ac a ysgrifenasant ar gyfer y canhwyllbren ar galchiad pared
llys y brenin; a gwelodd y brenin ddarn y llaw a ysgrifennodd.
5:6 Yna y newidiodd lliw y brenin,
a’i feddyliau a’i cyffroesant ef, fel y datododd rhwymau ei lwynau ef, ac y
curodd ei liniau ef y naill wrth y llall.
5:7 Gwaeddodd y brenin yn groch am
ddwyn i mewn yr astronomyddion, y Caldeaid, a’r brudwyr: a llefarodd y brenin,
a dywedodd wrth ddoethion Babilon, Pa ddyn bynnag a ddarlleno yr ysgrifen hon,
ac a ddangoso i mi ei dehongliad, efe a wisgir â phorffor, ac a gaiff gadwyn
aur am ei wddf, a chaiff lywodraethu yn drydydd yn y deyrnas.
5:8 Yna holl ddoethion y
brenin a ddaethant i mewn; ond ni fedrent ddarllen yr ysgrifen, na mynegi i’r
brenin ei dehongliad.
5:9 Yna y mawr gyffrôdd y brenin
Belsassar, a’i wedd a ymnewidiodd ynddo, a’i dywysogion a synasant.
5:10 Y frenhines, oherwydd y
geiriau; y brenin a’i dywysogion, a ddaeth i dŷ y wledd, a llefarodd y
frenhines, a dywedodd, Bydd fyw byth, :frenin; na chyffroed dy feddyliau di, ac
na newidied dy wedd.
5:11 Y mae gŵr yn dy deyrnas,
yr hwn y mae ysbryd y duwiau sanctaidd ynddo; ac yn nyddiau dy dad y caed ynddo
ef oleuni, a deall, a doethineb fel doethineb y duwiau: a’r brenin
Nebuchodonosor dy dad a’i gosododd ef yn bennaeth y dewiniaid, astronomyddion,
Caldeaid, a brudwyr, sef y brenin dy dad di.
5:12 Oherwydd cael yn y Daniel
hwnnw, yr hwn y rhoddes y brenin iddo enw Beltesassar, ysbryd rhagorol, a
gwybodaeth a deall, deongl breuddwydion, ac egluro damhegion, a datod clymau:
galwer Daniel yr awron, ac efe a ddengys y dehongliad.
5:13 Yna y ducpwyd Daniel o flaen y
brenin: a llefarodd y brenin, a dywedodd wrth Daniel, Ai tydi yw Daniel, yr hwn
wyt o feibion caethglud Jwda, y rhai a ddug y brenin fy nhad i o Jwda?
5:14 Myfi a glywais sôn
amdanat, fod ysbryd y duwiau ynot, a chael ynot ti oleuni, a deall, a doethineb
rhagorol.
5:15 Ac yr awr hon dygwyd y
doethion, yr astronomyddion, o’m blaen, i ddarllen yr ysgrifen hon, ac i fynegi
i mi ei dehongliad: ond ni fedrent ddangos dehongliad y peth.
5:16 Ac mi a glywais amdanatti, y
rnedri ddeongl deongliadau, a datod clymau: yr awr hon os medri ddarllen yr
ysgrifen, a hysbysu i mi ei dehongliad, tydi a wisgir â phorffor, ac a gei
gadwyn aur am dy wddf, ac a gei lywodraethu yn drydydd yn y deyrnas.
5:17 Yna yr atebodd Daniel, ac y
dywedodd o flaen y brenin, Bydded dy roddion i ti, a dod dy anrhegion i arall;
er hynny yr ysgrifen a ddarllenaf i’r brenin, a’r dehongliad a hysbysaf iddo.
5:18 O frenin, y DUW goruchaf
a roddes i Nebuchbdonosor dy dad di frenhiniaeth, a mawredd, a gogoniant, ac
anrhydedd.
5:19 Ac oherwydd y mawredd a
roddasai efe iddo, y bobloedd, y cenhedloedd, a’r ieithoedd oll, oedd yn crynu
ac yn ofni rhagddo ef: yr hwn a fynnai a laddai, a’r hwn a fynnai a gadwai yn
fyw; hefyd y neb a fynnai a gyfodai, ar neb a fynnai a ostyngai.
5:20 Eithr pan ymgododd ei galon ef,
a chaledu o’i ysbryd ef mewn balchder, efe a ddisgynnwyd o orseddfa ei
frenhiniaeth, a’i ogoniant a dynasant oddi wrtho:
5:21 Gyrrwyd ef hefyd oddi wrth
feibion dynion, a gwnaethpwyd ei galon fel bwystfil, a chyda’r asynnod
gwylltion yr oedd ei drigfa: â gwellt y porthasant ef fel eidion, a’i gorff a
wlychwyd gan wlith y nefoedd, hyd oni wybu mai y DUW goruchaf oedd . yn
llywodraethu ym mrenhiniaeth dynion, ac yn gosod arni y neb a fynno.
5:22 A thithau, Belsassar ei fab ef,
ni ddarostyngaist dy galon, er gwybod ohonot hyn oll;
5:23 Eithr ymddyrchefaist yn erbyn
Arglwydd y nefoedd, a llestri ei dŷ ef a ddygasant ger dy fron di, a
thithau a’th dywysogion, dy wragedd a’th ordderchadon, a yfasoch win ynddynt; a
thi a foliennaist dduwiau o arian, ac o aur, o bres, haearn, pren, a maen, y
rhai ni welant, ac ni chlywant, ac ni wyddant ddim: ac nid anrhydeddaist y DUW
y mae dy anadl di yn ei law, a’th holl ffyrdd yn eiddo.
5:24 Yna yr anfonwyd darn y llaw
oddi ger ei fron ef, ac yr ysgrifennwyd yr ysgrifen hon.
5:25 A dyma yr ysgrifen a
ysgrifennwyd: MENE, MENE, TECEL, UFFARSIN.
5:26 Dyma ddehongliad y peth:
MENE; DUW a rifodd dy frenhiniaeth, ac a’i gorffennodd.
5:27 TECEL; Ti a bwyswyd yn y
cloriannau, ac a’th gaed yn brin.
5:28 PERES: Rhannwyd dy
frenhiniaeth a rhoddwyd hi i’r Mediaid a’r Persiaid.
5:29 Yna y gorchmynnodd Belsassar, a
hwy a wisgasant Daniel â phorffor, ac â chadwyn aur am ei wddf; a chyhoeddwyd
amdano, y byddai efe yn drydydd yn llywodraethu yn y frenhiniaeth.
5:30 Y noson honno y lladdwyd
Belsassar brenin y Caldeaid.
5:31 A Dareius y Mediad a gymerodd y
frenhiniaeth, ac efe yn ddwy flwydd a thrigain oed.
PENNOD 6
6:1 Gwelodd Dareius
yn dda osod ar y deyrnas chwe ugain o dywysogion, i fod ar yr holl deyrnas;
6:2 Ac arnynt hwy yr oedd tri
rhaglaw, y rhai yr oedd Daniel yn bennaf ohonynt, i’r rhai y rhoddai y
tywysogion gyfrif, fel na byddai y brenin mewn colled.
6:3 Yna y Daniel hwn oedd yn rhagori
ar y rhaglawiaid a’r tywysogion, oherwydd bod ysbryd rhagorol ynddo ef: a’r
brenin a feddyliodd ei osod ef ar yr holl deyrnas.
6:4 Yna y rhaglawiaid a’r tywysogion
oedd yn ceisio cael achlysur yn erbyn Daniel o ran y frenhiniaeth: ond ni
fedrent gael un achos na bai; oherwydd ffyddlon oedd efe, fel na chaed ynddo
nac amryfusedd na bai.
6:5 Yna y dywedodd y gwŷr hyn,
Ni chawn yn erbyn y Daniel hwn ddim achlysur, oni chawn beth o ran cyfraith ei
DDUW yn ei erbyn ef.
6:6 Yna y rhaglawiaid a’r tywysogion
hyn a aethant at y brenin, ac a ddywedasant wrtho fel hyn; Dareius frenin, bydd
fyw byth.
6:7 Holl raglawiaid y deyrnas, y
swyddogion, a’r tywysogion, y cynghoriaid, a’r dugiaid, a ymgyngorasant am osod
deddf frenhinol, a chadarnhau gorchymyn, fod bwrw i ffau y llewod pwy bynnag a
archai arch gan un DUW na dyn dros ddeng niwrnod ar hugain, ond gennyt ti, O
frenin.
6:8 Yr awr hon, O frenin, sicrha y
gorchymyn, a selia yr ysgrifen, fel na newidier yn ôl cyfraith y Mediaid a’r
Persiaid, yr hon ni newidir.
6:9 Oherwydd hynny y seliodd y
brenin Dareius yr ysgrifen a’r gorchymyn.
6:10 Yna Daniel, pan wybu selio yr
ysgrifen, a aeth i’w dŷ, a’i ffenestri yn agored yn ei ystafell tua
Jerwsalem; tair gwaith yn y dydd y gostyngai efe ar ei liniau, ac y gweddïai,
ac y cyffesai o flaen ei DDUW, megis y gwnâi efe cyn hynny.
6:11 Yna y gwŷr hyn a ddaethant
ynghyd, ac a gawsant Daniel yn gweddïo ac yn ymbil o flaen ei DDUW.
6:12 Yna y nesasant, ac y dywedasant
o flaen y brenin am orchymyn y brenin; Oni seliaist ti orchymyn, mai i ffau y
llewod y bwrid pa ddyn bynnag a ofynnai gan un DUW na dyn ddim dros ddeng
niwrnod ar hugain, ond gennyt ti, O frenin? Atebodd y brenin, a dywedodd, Y mae
peth yn wir, yn ô1 cyfraith y Mediaid a’r Persiaid, yr hon ni newidir.
6:13 Yna yr atebasant ac y
dywedasant o flaen y brenin, Y Daniel, yr hwn sydd o feibion caethglud Jwda, ni
wnaeth gyfrif ohonot ti, frenin, nac o’r gorchymyn a seliaist, eithr tair
gwaith. yn. y dydd y mae yn gweddïo ei weddi.
6:14 Yna y brenin, pan glybu y gair
hwn, a aeth yn ddrwg iawn ganddo, ac a roes ei fryd gyda Daniel ar ei waredu
ef: ac a fu hyd fachludiad haul yn ceisio ei achub ef.
6:15 Yna y gwŷr hynny a
ddaethant ynghyd at y brenin, ac a ddywedasant wrth y brenin, Gwybydd, frenin,
mai cyfraith y Mediaid a’r Persiaid yw, na newidier un gorchymyn na deddf a
osodo y brenin.
6:16 Yna yr archodd y brenin,
a hwy a ddygysant Daniel ac a’i bwriasant i ffau y llewod. Yna y brenin a
lefarodd ac a ddywedodd wrth Daniel, Dy DDUW, yr hwn yr ydwyt yn ei wasanaethu
yn wastad, efe a’th achub di.
6:17 A dygwyd carreg ac a’i gosodwyd
ar enau y ffau; a’r brenin a’i seliodd hi â’i sêl ei hun, ac â sêl ei
dywysogion, fel na newidid yr ewyllys am Daniel.
6:18 Yna yr aeth y brenin i’w lys,
ac a fu y noson honno heb fwyd: ac ni adawodd ddwyn difyrrwch o’i flaen; ei
gwsg hefyd a giliodd oddi wrtho.
6:19 Yna y cododd y brenin yn
fore iawn at y wawrddydd, ac a aeth ar frys at ffau y llewod.
6:20 A phan nesaodd efe at y
ffau, efe a lefodd ar Daniel â llais trist. Llefarodd y brenin, a dywedodd wrth
Daniel, Daniel, gwasanaethwr y Duw byw, a all dy DDUW di, yr hwn yr wyt yn ei
wasanaethu yn wastad, dy gadw di rhag y llewod?
6:21 Yna y dywedodd Daniel
wrth y brenin, O frenin, bydd fyw byth.
6:22 Fy Nuw a anfonodd ei angel, ac
a gaeodd safnau y llewod, fel na wnaethant i mi niwed: oherwydd puredd a gaed
ynof ger ei fron ef; a hefyd ni wneuthum niwed o’th flaen dithau, frenin.
6:23 Yna y brenin fu dda iawn ganddo
o’i achos ef, ac a archodd gyfodi Daniel allan o’r ffau. Yna y codwyd Daniel
o’r ffau; ac ni chaed niwed arno, oherwydd credu ohono yn ei DDUW.
6:24 Yna y gorchmynnodd y brenin, a
hwy a ddygasant y gwŷr hynny a gyhuddasent Daniel, ac a’u bwriasant i ffau
y llewod, hwy, a’u plant, a’u gwragedd; ac ni ddaethant i waelod y ffau hyd oni
orchfygodd y llewod hwynt, a dryllio eu holl esgyrn.
6:25 Yna yr ysgrifennodd y brenin
Dareius at y bobloedd, at y cenhedloedd, a’r ieithoedd oll, y rhai oedd yn
trigo yn yr holl ddaear; Heddwch a amlhaer i chwi.
6:26 Gennyf fi y gosodwyd cyfraith,
ar fod trwy holl lywodraeth fy nheyrnas, i bawb grynu ac ofni rhag DUW Daniel:
oherwydd efe sydd DDUW byw, ac yn parhau byth; a’i frenhiniaeth ef yw yr hon ni
ddifethir, a’i lywodraeth fydd hyd y diwedd.
6:27 Y mae yn gwaredu ac yn achub,
ac yn gwneuthur arwyddion a rhyfeddodau yn y nefoedd ac ar y ddaear; yr hwn a
waredodd Daniel o feddiant y llewod.
6:28 A’r Daniel hwn a lwyddodd yn
nheyrnasiad Dareius, ac yn nheyrnasiad Cyrus y Persiad.
PENNOD 7
7:1 Yn y
flwyddyn gyntaf i Belsassar brenin Babilon, y gwelodd Daniel freuddwyd, a
gweledigaethau ei ben ar ei wely. Yna efe a ysgrifennodd y breuddywyd, ac a
draethodd swm y geiriau.
7:2 Llefarodd Daniel, a
dywedodd, Mi a welwn yn fy ngweledigaeth y nos, ac wele bedwar gwynt y nefoedd
yn ymryson ar y môr mawr.
7:3 A phedwar bwystfil mawr a
ddaethant y i fyny o’r môr, yn amryw y naill oddi wrth y llall.
7:4 Y cyntaf oedd fel llew, ac iddo
adenydd eryr: edrychais hyd oni thynnwyd ei adenydd, a’i gyfodi oddi wrth y
ddaear, a sefyll ohono ar ei draed fel dyn, a rhoddi iddo galon dyn.
7:5 Ac wele anifail arall, yr ail,
yn debyg i arth; ac efe a ymgyfododd ar y naill ystlys, ac yr oedd tair asen yn
ei safn ef rhwng ei ddannedd: ac fel hyn y dywedent wrtho, Cyfod, bwyta gig
lawer.
7:6 Wedi hyn yr edrychais, ac wele
un a arall megis llewpard, ac iddo bedair adain aderyn ar ei gefn: a phedwar
pen oedd i’r bwystfil; a rhoddwyd llywodraeth iddo.
7:7 Wedi hyn y gwelwn mewn
gweledigaethau nos, ac wele bedwerydd bwystfil, ofnadwy, ac erchyll, a chryf
ragorol; ac iddo yr oedd dannedd mawrion o haearn: yr oedd yn bwyta, ac yn
dryllio, ac yn sathru y gweddill dan ei draed: hefyd yr ydoedd efe yn amryw
oddi wrth Y bwystfilod oll y rhai a fuasai o’i flaen ef; ac yr oedd iddo ddeg o
gyrn.
7:8 Yr oeddwn yn ystyried y cyrn; ac
wele, cyfododd corn bychan arall yn eu mysg hwy, a thynnwyd o’r gwraidd dri o’r
cyrn cyntaf o’i flaen ef: ac wele lygaid fel llygaid dyn yn y corn hwnnw, a
genau yn traethu mawrhydri.
7:9 Edrychais hyd oni fwriwyd i lawr
y gorseddfeydd, a’r Hen ddihenydd a eisteddodd: ei wisg oedd cyn wynned â’r
eira, a gwallt ei ben fel gwlân pur; ei orseddfa yn fflam dân, a’i olwynion yn
dân poeth.
7:10 Afon danllyd oedd yn rhedeg ac
yn dyfod allan oddi ger ei fron ef: mil o filoedd a’i gwasanaethent, a myrdd
fyrddiwn a safent ger ei fron: y fam a eisteddodd, ac agorwyd y llyfrau.
7:11 Edrychais yna, o achos llais y
geiriau mawrion a draethodd y corn; ie, edrychais hyd oni laddwyd y bwystfil, a
difetha ei gorff ef, a’i roddi i’w losgi yn tân.
7:12 A’r rhan arall o’r bwystfilod,
eu llywodraeth a dducpwyd ymaith; a rhoddwyd iddynt einioes dros ysbaid ac
amser.
7:13 Mi a welwn mewn gweledigaethau
nos, ac wele, megis Mab y dyn oedd yn dyfod gyda chymylau y nefoedd; ac at yr
hen ddihenydd y daeth, a hwy a’i dygasant ger ei fron ef.
7:14 Ac efe a roddes iddo
lywodraeth, a gogoniant, a brenhiniaeth, fel y byddai i’r holl bobloedd,
cenhedloedd, a ieithoedd ei wasanaethu ef: ei lywodraeth sydd lywodraeth
dragwyddol, yr hon nid â ymaith, a’i frenhiniaeth ni ddifethir.
7:15 Myfi Daniel a ymofidiais yn fy
ysbryd yng nghanol fy nghorff, a gweledigaethau fy mhen a’m dychrynasant.
7:16 Neseais at un o’r rhai a
safent gerllaw, a cheisiais ganddo y gwirionedd am hyn oll. Ac efe a ddywedodd
i mi, ac a wnaeth i mi wybod dehongliad y pethau.
7:17 Y bwystfilod mawrion hyn, y
rhai sydd bedwar, ydynt bedwar brenin, y rhai a gyfodant o’r ddaear.
7:18 Eithr sant y Goruchaf a
dderbyniant y frenhiniaeth, ac a feddiannant y frenhiniaeth hyd byth, a hyd
byth bythoedd.
7:19 Yna yr ewyllysiais wybod y
gwirionedd am y pedwerydd bwystfil, yr hwn oedd yn amrywio oddi wrthynt oll, yn
yn ofnadwy iawn, a’i ddannedd o haearn, a’i ewinedd o bres; yn bwyta, ac yn
dryllio, ac yn sathru y gweddill â’i draed:
7:20 Ac am y deg corn oedd ar ei ben
ef, a’r llall yr hwn a gyfodasai, ac y syrthiasai tri o’i flaen; sef y corn yr
oedd llygaid iddo, a genau yn traethu mawrhydri, a’r olwg arno oedd yn arwach
na’i gyfeillion.
7:21 Edrychais, a’r corn hwn a
wnaeth ryfel ar y saint, ac a fu drech na hwynt;
7:22 Hyd oni ddaeth yr Hen
ddihenydd, a rhoddi barn i saint y Goruchaf, a dyfod o’r amser y meddiannai y
saint y frenhiniaeth.
7:23 Fel hyn y dywedodd efe; Y
pedwerydd bwystfil fydd y bedwaredd frenhiniaeth at y ddaear, yr hon a fydd
amryw oddi wrth yr holl freniniaethau, ac a ddifa yr holl ddaear, ac a’i sathr
hi, ac a’i dryllia.
7:24 A’r deg corn o’r frenhiniaeth
hon fydd deg brenin, y rhai a gyfodant: ac un arall a gyfyd at eu hôl hwynt, ac
efe a amrywia oddi wrth y rhai cyntaf, ac a ddarostwng dri brenin.
7:25 Ac efe a draetha eiriau yn
erbyn y Goruchaf, ac a ddifa saint y Goruchaf, ac a feddwl newidio amseroedd a
chyfreithau: a hwy a roddit yn ei law ef, hyd amser ac amseroedd a rhan amser.
7:26 Yna yr eistedd y farn, a’i
lywodraeth a ddygant, i’w difetha ac i’w distrywio hyd y diwedd.
7:27 At frenhiniaeth a’r llywodraeth,
a mawredd y frenhiniaeth dan yr holl nefoedd, a roddir i bobl saint y Goruchaf,
yr hwn y mae ei frenhiniaeth yn frenhiniaeth dragwyddol, a phob llywodraeth a
wasanaethant ac a ufuddhant iddo.
7:28 Hyd yma y mae diwedd y peth. Fy
meddyliau i Daniel a’m dychrynodd yn ddirfawr, a’m gwedd a newidiodd ynof;
eithr mi a gedwais y peth yn fy nghalon.
PENNOD 8
8:1 Yn y drydedd
flwyddyn o deyrnas Belsassar y brenin, yr ymddangosodd i mi weledigaeth, sef i
myfi Daniel, wedi yr hon a ymddangosasai i mi ar y cyntaf.
8:2 Gwelais hefyd mewn gweledigaeth,
(a bu pan welais, mai yn Susan y brenhinllys, yr hwn sydd o fewn talaith Elam,
yr oeddwn i,) ie, gwelais mewn gweledigaeth, ac yr oeddwn i wrth afon Ulai.
8:3 Yna y cyfodais fy llygaid, ac a
welais, ac wele ryw hwrdd yn sefyll wrth yr afon, a deugorn iddo; a’r ddau gorn
oedd uchel, ac un yn uwch na’r llall; a’r uchaf a gyfodasai yn olaf.
8:4 Gwelwn yr hwrdd yn cornio tua’r
gorllewin, tuar gogledd, a thua’r deau, fel na safai un bwystfil o’i flaen ef;
ac nid oedd a achubai o’i law ef; ond efe a wnaeth yn ô1 ei ewyllys ei hun, ac
a aeth yn fawr.
8:5 Ac fel yr oeddwn yn ystyried,
wele hefyd fwch geifr yn dyfod o’r gorllewin, ar hyd wyneb yr holl ddaear, ac
heb gyffwrdd â’r ddaear; ac i’r bwch yr oedd corn hynod rhwng ei lygaid.
8:6 Ac efe a ddaeth hyd at yr
hwrdd deugorn a welswn i yni sefyll wrth yr afon, ac efe a redodd ato ef yn
angerdd ei nerth.
8:7 Gwelais ef hefyd yn dyfod hyd at
yr hwrdd, ac efe a fu chwerw wrtho, ac a drawodd yr hwrdd, ac a dorrodd ei ddau
gorn ef, ac nid oedd nerth yn yr hwrdd i sefyll o’i flaen ef, eithr efe a’i
bwriodd ef i lawr, ac a’i sathrodd ef; ac nid oedd a allai achub yr hwrdd o’i
law ef.
8:8 Am hynny,y bwch geifr a aeth yn
fawr iawn; ac wedi ei gryfhau, torrodd y corn mawr: a chododd pedwar o rai
hynod yn ei le ef, tua phedwar gwynt y nefoedd.
8:9 Ac o un ohonynt y daeth
allan gorn bychan, ac a dyfodd yn rhagorol, tua’r deau, a thua’r dwyrain, a
thua’r hyfryd wlad.
8:10 Aeth yn fawr hefyd hyd lu y
nefoedd, a bwriodd i lawr rai o’r llu, ac o’r ser, ac a’u sathrodd hwynt.
8:11 Ymfawrygodd hefyd hyd at
dywysog y llu, a dygwyd ymaith yr offrwm gwastodol oddi arno ef, a bwriwyd
ymaith le ei gysegr ef.
8:12 A rhoddwyd iddo lu yn erbyn yr
offrwm beunyddiol oherwydd camwedd, ac efe a fwriodd y gwirionedd i lawr; felly
y gwnaeth, ac y llwyddodd.
8:13 Yna y clywais ryw sant yn
llefaru, a dywedodd rhyw sant arall wrth y rhyw sant hwnnw oedd yn llefaru, Pa
hyd y bydd y weledigaeth am yr offrwm gwastadol, a chamwedd anrhaith i roddi y
cysegr a’r llu yn sathrfa?
8:14 Ac efe a ddywedodd wrthyf, Hyd
ddwy fil a thri chant o ddiwrnodiau: yna y purir y cysegr.
8:15 A phan welais i Daniel y
weledigaeth, a cheisio ohonof y deall, yna wele, safodd ger fy mron megis rhith
gŵr.
8:16 A chlywais lais dyn rhwng
glannau Ulai, ac efe a lefodd ac a ddywedodd, Gabriel, gwna i hwn ddeall y
weledigaeth.
8:17 Ac efe a ddaeth yn agos i’r lle
y safwn; a phan ddaeth, mi a ddychrynais, ac a syrthiais ar fy wyneb: ac efe a
ddywedodd wrthyf, Deall, fab dyn; oherwydd y weledigaeth fydd yn amser y
diwedd.
8:18 A thra yr oedd efe yn llefaru
wrthyf, syrthiais mewn trymgwsg i lawr ar fy wyneb: ac efe a gyffyrddodd â mi,
ac a’m cyfododd yn fy sefyll.
8:19 Dywedodd hefyd, Wele fi yn
hysbysu i ti yr hyn a fydd yn niwedd y dicter; canys, ar yr amser gosodedig y
bydd y diwedd
8:20 Yr hwrdd deugorn a welaist, yw
brenhinoedd Media a Phersia.
8:21 A’r bwch blewog yw brenin
Groeg; a’r corn mawr, yr hwn sydd rhwng ei lygaid ef, dyna y brenin cyntaf.
8:22 Lle y torrwyd ef, ac y cyfododd
pedwar yn ei le, pedair brenhiniaeth a gyfodant o’r un genedl, ond nid un nerth
ag ef.
8:23 A thua diwedd eu brenhiniaeth
hwynt, pan gyflawner y troseddwyr, y cyfyd brenin wyneb-greulon, ac yn deall
damhegion.
8:24 A’i nerth ef a gryfha, ond nid
trwy ei nerth ei hun; ac efe a ddinistria yn rhyfedd, ac a lwydda, ac a wna, ac
a ddinistria y cedyrn, a’r bobl sanctaidd.
8:25 A thrwy ei gyfrwystra y ffynna
ganddo dwyllo; ac efe a ymfawryga yn ei galon, a thrwy heddwch y dinistria efe
lawer: ac efe a saif yn erbyn tywysog y tywysogion; ond efe a ddryllir heb law.
8:26 A gweledigaeth yr hwyr a’r bore
yr hon a draethwyd, sydd wirionedd: selia dithau y weledigaeth, oherwydd dros
ddyddiau lawer y bydd.
8:27 Minnau Daniel a euthum yn
llesg, ac a fûm glaf ennyd o ddyddiau yna y cyfodais, ac y gwneuthum orchwyl y
brenin, ac a synnais oherwydd y weledigaeth, ond nid oedd neb yn ei deall.
PENNOD 9
9:1 Yn y flwyddyn
gyntaf i Dareius mab Ahasferus o had y Mediaid, yr hwn a wnaethid yn frenin ar
deyrnas y Caldeaid,
9:2 Yn y flwyddyn gyntaf o’i
deyrnasiad ef, myfi Daniel a ddeellais wrth lyfrau rifedi y blynyddoedd, am y
rhai y daethai gair yr ARGLWYDD at Jeremeia y proffwyd, y cyflawnai efe ddeng
mlynedd a thrigain yn anghyfanhedd-dra Jerwsalem.
9:3 Yna y troais fy wyneb at yr
Arglwydd DDUW, i geisio trwy weddi ac Ymbil ynghyd ag ympryd, a sachliain, a
lludw.
9:4 A gweddïais ar yr ARGLWYDD fy
NUW, a chyffesais, a dywedais, Atolwg, Arglwydd DDUW mawr ac ofnadwy, ceidwad
cyfamod a thrugaredd i’r rhai a’i carant, ac i’r rhai a gadwant ei orchmynion;
9:5 Pechasom, a gwnaethom gamwedd, a
buom anwir, gwrthryfelasom hefyd, sef trwy gilio oddi wrth dy orchmynion, ac
oddi wrth dy farnedigaethau.
9:6 Ni wrandawasom chwaith ar y
proffwydi dy weision, y rhai a lefarasant yn dy enw di wrth ein brenhinoedd,
ein tywysogion, ein tadau, ac wrth holl bobl y tir.
9:7 I ti, ARGLWYDD, y perthyn
cyfiawnder, ond i ni gywilydd wynebau, megis heddiw; i wŷr Jwda, ac i
drigolion Jerwsalem, ac i holl Israel, yn agos ac ymhell, trwy yr holl wledydd
lle y gyrraist hwynt, am. eu camwedd a wnaethant i’th erbyn.
9:8 ARGLWYDD, y mae cywilydd wynebau
i ni, i’n brenhinoedd, i’n tywysogion, ac i’n todau, oherwydd i ni bechu i’th
erbyn.
9:9 Gan yr ARGLWYDD ein DUW y mae
trugareddau a maddeuant, er gwrthryfelu ohonom i’w erbyn.
9:10 Ni wrandawsom chwaith ar lais
yr ARGLWYDD ein Duw, i rodio yn ei gyfreithiau ef, y rhai a roddodd efe o’n y
blaen ni trwy law ei weision y proffwydi.
9:11 Ie, holl Israel a droseddasant
dy gyfraith di, sef trwy gilio rhag gwrando ar dy lais di: am hynny y
tywalltwyd arnom ni y felltith a’r llw a ysgrifennwyd yng nghyfraith Moses
gwasanaethwr DUW, am bechu ohonom yn ei erbyn ef.
9:12 Ac efe a gyflawnodd ei eiriau y
rhai a lefarodd efe yn ein herbyn ni, ac yn erbyn ein bamwyr y rhai a’n
barnent, gan ddwyn arnom ni ddialedd mawr; canys ni wnaethpwyd dan yr holl
nefoedd megis y gwnaethpwyd ar Jerusalem.
9:13 Megis y mae yn ysgrifenedig yng
nghyfraith Moses y daeth yr holl ddrygfyd hyn arnom ni: eto nid ymbiliasom o
flaen yr ARGLWYDD ein Duw, gan droi oddi wrth ein hanwiredd, a chan ddeall dy
wirionedd di.
9:14 Am hynny y gwyliodd yr ARGLWYDD
ar y dialedd, ac a’i dug arnom ni; oherwydd cyfiawn yw yr ARGLWYDD ein Duw yn
ei holl weithredoedd y mae yn eu gwneuthur: canys ni wrandawsom ni ar ei lais
ef.
9:15 Eto yr awr hon, O ARGLWYDD ein
DUW, yr hwn a ddygaist dy bobl allan o wlad yr Aifft â llaw gref, ac a
wnaethost i ti enw megis heddiw, nyni a bechasom, ni a wnaethom anwiredd.
9:16 O ARGLWYDD, yn ôl dy holl
gyfiawnderau, atolwg, troer dy lidiowgrwydd a’th ddicter oddi wrth dy ddinas
Jerusalem, dy fynydd sanctaidd; oherwydd am ein pechodau, ac am anwireddau ein
tadau, y mae Jerusalem a’th bobl yn waradwydd i bawb o’n hamgylch.
9:17 Ond yr awr hon gwrando, O ein
DUW ni, ar weddi dy was, ac ar ei ddeisyfiadau, a llewyrcha dy wyneb ar dy
gysegr anrheithiedig, er mwyn yr ARGLWYDD.
9:18 Gostwng dy glust, O fy NUW, a
chlyw; agor dy lygaid, a gwêl ein hanrhaith ni, a’r ddinas y gelwir dy enw di
arni: oblegid nid oherwydd ein cyfiawnderau ein hun yr ydym ni yn tywallt ein
gweddïau ger dy fron, eithr oherwydd dy aml drugareddau di.
9:19 Clyw, ARGLWYDD; arbed,
ARGLWYDD; ystyr, O ARGLWYDD, a gwna; nac oeda, er dy fwyn dy hun, O fy Nuw: oherwydd
dy enw di a alwyd ar y ddinas hon, ac ar dy bobl.
9:20 A mi eto yn llefaru, ac yn
gweddïo, ac yn cyffesu fy mhechod, a phechod fy mhobl Israel, ac yn tywallt fy
ngweddi gerbron yr ARGLWYDD fy Nuw dros fynydd sanctaidd fy Nuw;
9:21 Ie, a mi eto yn llefaru mewn
gweddi, yna y gŵr Gabriel, yr hwn a welswn mewn gweledigaeth yn y
dechreuad, gan ehedeg yn fuan, a goddodd â mi ynghylch pryd yr offrwm
prynhawnol.
9:22 Ac efe a barodd i mi
ddeall , ac a ymddiddanodd â mi, ac a ddywedodd, Daniel, deuthum yn awr allan i
beri i ti fedru deall.
9:23 Yn nechrau dy weddïau yr aeth y
gorchymyn allan, ac mi a ddeuthum i’w fynegi i ti: canys annwyl ydwyt ti: ystyr
dithau y peth, a deall y weledigaeth.
9:24 Deng wythnos a thrigain a
derfynwyd ar dy bobl, ac ar dy ddinas sanctaidd i ddibennu camwedd, ac i selio
pechodau, ac i wneuthur cymod dros anwiredd, ac i ddwyn cyfiawnder tragwyddol,
ac i selio y weledigaeth a’r broffwydoliaeth, ac i eneinio y sancteiddiolaf.
9:25 Gwybydd gan hynny a deall, y
bydd o fynediad y gorchymyn allan am adferu ac am adeiladu Jerwsalem, hyd y
blaenor Meseia, saith wythnos, a dwy wythnos a thrigain: yr heol a adeiledir
drachefn, a’r mur, sef mewn amseroedd blinion.
9:26 Ac wedi dwy wythnos a thrigain
y lleddir y Meseia, ond nid o’i achos ei hun: a phobl y tywysog yr hwn a ddaw a
ddinistria y ddinas a’r cysegr; a’i ddiwedd fydd trwy lifeiriant, a hyd diwedd
y rhyfel y bydd dinistr anrheithiol.
9:27 Ac efe a sicrha y cyfamod â
llawer dros un wythnos: ac yn hanner yr wythnos y gwna efe i’r aberth a’r
bwyd-offrwm beidio; a thrwy luoedd ffiaidd yr anrheithia efe hi, hyd oni
thywallter y diben terfynedig ar yr anrheithiedig.
PENNOD 10
10:1 Yn y drydedd
flwyddyn i Cyrus brenin Persia, y datguddiwyd peth i Daniel, yr hwn y gelwid ei
enw Beltesassar; a’r peth oedd wir, ond yr amser nodedig oedd hir; ac efe a
ddeallodd y peth, ac a gafodd wybod y weledigaeth.
10:2 Yn y dyddiau hynny y galerais i
Daniel dair wythnos o ddyddiau.
10:3 Ni fwyteais fara blasus, ac ni
ddaeth cig na gwin yn fy ngenau; gan ymiro hefyd nid ymirais, nes cyflawni tair
wythnos o ddyddiau.
10:4 Ac yn y pedwerydd dydd ar
hugain o’r mis cyntaf, fel yr oeddwn i wrth yml yr afon fawr, honno yw Hidecel;
10:5 Yna y cyfodais fy llygaid, ac
yr edrychais, ac wele ryw ŵr wedi ei wisgo â lliain, a’i lwynau wedi eu
gwregysu ag aur coeth o Uffas:
10:6 A’i gorff oedd fel maen beryl,
a’i wyneb fel gwelediad mellten, a’i lygaid fel lampau tân, a’i freichiau a’i
draed fel lliw pres gloyw, a sain ei eiriau fel tyrfa.
10:7 A mi Daniel yn unig a welais y
weledigaeth; canys y dynion y rhai oedd gyda mi ni welsant y weledigaeth; eithr
syrthiodd arnynt ddychryn mawr, fel y ffoesant i ymguddio.
10:8 A mi a adawyd fy hunan, ac a
welais y weledigaeth fawr hon, ac ni thrigodd nerth ynof: canys fy ngwedd a
drodd ynof yn llygredigaeth, ac nid ateliais nerth.
10:9 Eto mi a glywais sain ei eiriau
ef: a phan glywais sain ei eiriau ef, yna yr oeddwn mewn trymgwsg at fy wyneb
a’m hwyneb tua’r ddaear.
10:10 Ac wele, llaw a gyffyrddodd â mi,
ac a’m gosododd ar fy ngliniau, ac ar gledr fy nwylo.
10:11 Ac efe a ddywedodd wrthyf,
Daniel, ŵr annwyl, deall y geiriau a lefaraf wrthyt, a saf yn dy sefyll:
canys atat ti y’m hanfonwyd yr awr hon. Ac wedi iddo ddywedyd y gair
hwn, sefais gan grynu.
10:12 Yna efe a ddywedodd wrthyf,
Nac ofna, Daniel: oherwydd er y dydd cynt y rhoddaist dy galon i ddeall, ac i
ymgystuddio gerbron dy DDUW, y gwrandawyd dy eiriau; ac oherwydd dy eiriau di y
deuthum i.
10:13 Ond tywysog teyrnas Persia a
safodd yn fy erbyn un diwrnod ar hugain: ond wele Michael, un o’r tywysogion
pennaf a ddaeth i’m cynorthwyo; a mi a arhosais yno gyda brenhinoedd Persia.
10:14 A mi a ddeuthuin i beri i ti
ddeall yr hyn a ddigwydd i’th bobl yn y dyddiau diwethaf: oherwydd y mae y weledigaeth
eto dros ddyddiau lawer.
10:15 Ac wedi iddo lefaru wrthyf y
geiriau hyn, gosodais fy wyneb tua’r ddaear, ac a euthum yn fud.
10:16 Ac wele, tebyg i ddyn a
gyffyrddodd â’m gwefusau: yna yr agorais fy safn, ac y lleferais, ac y dywedais
wrth yr hwn oedd yn sefyll ar fy nghyfer, O fy arglwydd, fy ngofidiau a
droesant arnaf gan weledigaeth, ac nid ateliais nerth.
10:17 A pha fodd y dichon
gwasanaethwr fy arglwydd yma lefaru wrth fy arglwydd yma? a minnau yna ni
safodd nerth ynof, ac nid arhodd ffun ynof.
10:18 Yna y cyffyrddodd eilwaith â
mi fel dull dyn, ac a’m cryfhaodd i,
10:19 Ac a ddywedodd, Nac ofna,
ŵr annwyl; heddwch i ti, ymnertha, ie, ymnertha. A phan lefarasai efe
wrthyf, ymnerthais, a dywedais, Llefared fy arglwydd; oherwydd cryfheaist fi.
10:20 Ac efe a ddywedodd, a wyddost
ti paham y deuthum atat? ac yn awr dychwelaf i ryfela â thywysog Persia: ac
wedi i mi fyned allan, wele, tywysog tir Groeg a ddaw.
10:21 Eithr mynegaf i ti yr hyn a
hysbyswyd yn ysgrythur y gwirionedd; ac nid oes un yn ymegnïo gyda mi yn hyn,
ond Michael eich tywysog chwi.
PENNOD 11
11:1 Ac yn y flwyddyn
gyntaf i Dareius y Mediad, y sefais i i’w gryfhau ac i’w nerthu ef.
11:2 Ac yr awr hon y gwirionedd a
fynegaf i ti; Wele, tri brenin eto a safant o fewn Persia, a’r pedwerydd a fydd
gyfoethocach na hwynt oll: ac fel yr ymgadarnhao efe yn ei gyfoeth, y cyfyd efe
bawb yn erbyn teyrnas Groeg.
11:3 A brenin cadarn a gyfyd, ac a
lywodraetha â llywodraeth fawr, ac a wna fel y mynno.
11:4 A phan safo efe, dryllir ei
deyrnas, ac a’i rhennir tua phedwar gwynt y nefoedd; ac nid i’w hiliogaeth ef,
nac fel ei lywodraeth a lywodraethodd efe: oherwydd ei frenhiniaeth ef a
ddiwreiddir i eraill heblaw y rhai hynny.
11:5 Yna y cryfha brenin y deau, ac
un o’i dywysogion: ac efe a gryfha uwch ei law ef, ac a lywodraetha:
llywodraeth fawr fydd ei lywodraeth ef.
11:6 Ac yn niwedd blynyddoedd yr
ymgysylltant; canys merch brenin y deau a ddaw at frenin y gogledd i wneuthur
cymod; ond ni cheidw hi nerth y braich; ac ni saif yntau, na’i fraich: eithr
rhoddir hi i fyny, a’r rhai a’i dygasant hi, a’r hwn a’i cenhedlodd hi, a’i
chymhorthwr, yn yr amseroedd hyn.
11:7 Eithr yn ei le ef y saif un
allan o flaguryn ei gwraidd hi, yr hwn a ddaw â llu, ac a â i amddiffynfa
brenin y gogledd, ac a wna yn eu herbyn hwy, ac a orchfyga;
11:8 Ac a ddwg hefyd i gaethiwed i’r
Aifft, eu duwiau hwynt, a’u tywysogion, a’u dodrefn annwyl o arian ac aur; ac
efe a bery fwy o flynyddoedd na brenin y gogledd.
11:9 A brenin y deau a ddaw i’w deyrnas,
ac a ddychwel i’w dir ei hun.
11:10 A’i feibion a gyffroir, ac a
gasglant dyrfa o luoedd mawrion: a chan ddyfod y daw un, ac a lifeiria, ac a â
trosodd: yna efe a ddychwel, ac a gyffroir hyd ei amddiffynfa ef.
11:11 Yna y cyffry brenin y deau, ac
yr â allan, ac a ymladd ag ef, sef â brenin y gogledd: ac efe a gyfyd dyrfa
fawr; ond y dyrfa a roddir i’w law ef.
11:12 Pan gymerer ymaith y dyrfa, yr
ymddyrchafa ei galon, ac efe a gwympa fyrddiwn; er hynny ni bydd efe gryf.
11:13 Canys brenin y gogledd a
ddychwel, ac a gyfyd dyrfa fwy na’r gyntaf, ac ymhen ennyd o flynyddoedd, gan
ddyfod y daw â llu mawr, ac â chyfoeth mawr.
11:14 Ac yn yr amseroedd hynny
llawer a safant yn erbyn brenin y deau; a’r ysbeilwyr o’th bobl a ymddyrchafant
i sicrhau y weledigaeth; ond hwy a syrthiant.
11:15 Yna y daw brenin y gogledd, ac
a fwrw glawdd, ac a ennill y dinasoedd caerog, ond breichiau y deau ni
wrthsafant, na’i bobl ddewisol ef; ac ni bydd nerth i sefyll.
11:16 A’r hwn a ddaw yn ei erbyn ef
a wna fel y mynno, ac ni bydd a safo o’i flaen; ac efe a saif yn y wlad hyfryd,
a thrwy ei law ef y difethir hi.
11:17 Ac efe a esyd ei wyncb ar
fyned â chryfder, ei holl deyrnas, a rhai uniawn gydag ef; fel hyn y gwna: ac
efe a rydd iddo ferch gwragedd, gan ei llygru hi; ond ni saif hi ar ei du ef,
ac ni bydd hi gydag ef.
11:18 Yna y try efe ei wyneb at yr
ynysoedd, ac a ennill lawer; ond pennaeth a bair i’w warth ef beidio, er ei
fwyn ei hun, heb warth iddo ei hun: efe a’i detry arno ef.
11:19 Ac efe a dry ei wyneb at
amddiffynfeydd ei dir ei hun: ond efe a dramgwdda, ac a syrth, ac nis ceir ef.
11:20 Ac yn ei le ef y saif un a
gyfyd drethau yng ngogoniant y deyrnas; ond o fewn ychydig ddyddiau y distrywir
ef; ac nid mewn dig, nac mewn rhyfel.
11:21 Ac yn ei le yntau y saif un
dirmygus, ac ni roddant iddo ogoniant y deyrnas: eithr efe a ddaw i mewn yn
heddychol, ac a ymeifl yn y frenhiniaeth trwy weniaith.
11:22 Ac â breichiau llifeiriant y
llifir trostynt o’i flaen ef, ac y dryllir hwynt, a thywysog y cyfamod hefyd.
11:23 Ac wedi ymgyfeillach ag ef, y
gwna efe dwyll: canys efe a ddaw i fyny, ac a ymgryfha ag ychydig bobl.
11:24 I’r dalaith heddychol a bras y
daw efe, ac a wna yr hyn ni wnaeth ei dadau, na thadau ei dadau: ysglyfaeth, ac
ysbail, a golud, a daena efe yn eu mysg: ac ar gestyll y bwriada efe ei
fwriadau, sef dros amser.
11:25 Ac efe a gyfyd ei nerth a’i
erbyn brenin y deau â llu mawr: a brenin y deau a ymesyd i ryfel â llu mawr a
chryf iawn; ond ni saif efe: canys bwriadant fwriadau yn ei erbyn ef.
11:26 Y rhai a fwytânt o’i fwyd ef
a’i difethant ef, a’i lu ef a lifeiria; a llawer a syrth yn lladdedig.
11:27 A chalon y ddau frenin hyn
fydd ar wneuthur drwg, ac ar un bwrdd y traethant gelwydd; ond ni thycia: canys
eto y bydd y diwedd ar yr amser nodedig.
11:28 Ac efe a ddychwel i’w dir ei
hun â chyfoeth mawr; a’i galon fydd yn erbyn y cyfamod sanctaidd: felly y gwna
efe, ac y dychwel i’w wlad.
11:29 Ar amser nodedig y dychwel, ac
y daw tua’r deau; ac ni bydd fel y daith gyntaf, neu fel yr olaf.
11:30 Canys llongau Chittim a
ddeuant yn ei erbyn: ef ; am hynny yr ymofidia, ac y dychwel, ac y digia yn
erbyn y cyfamod sanctaidd: felly y gwna efe, ac y dychwel; ac efe a ymgynghora
â’r rhai a adawant y cyfamod saictaidd.
11:31 Breichiau hefyd a safant ar ei
du ef, ac a halogant gysegr yr amddiffynfa, ac a ddygant ymaith y gwastadol
aberth, ac a osodant yno y ffieidd-dra anrheithiol.
11:32 A throseddwyr y cyfamod
a lygra efe trwy weniaith: eithr y bobl a adwaenant eu DUW, a fyddant gryfion,
ac a ffynnant.
11:33 A’r rhai synhwyrol ymysg y
bobl a ddysgant lawer; eto syrthiant trwy y cleddyf, a thrwy dân, trwy
gaethiwed, a thrwy ysbail, ddyddiau lawer.
11:34 A phan syrthiant, â
chymorth bychan y cymhorthir hwynt: eithr llawer a lŷn wrthynt hwy trwy
weniaith.
11:35 A rhai o’r deallgar a
syrthiant i’w puro, ac i’w glanhau, ac i’w cannu, hyd amser y diwedd: canys y
mae eto dros amser nodedig.
11:36 A’r brenin a wna wrth ei
ewyllys ei hun, ac a ymddyrcha, ac a ymfawryga uwchlaw pob duw; ac yn erbyn Duw
y duwiau y traetha efe bethau rhyfedd, ac a lwydda nes diweddu y dicter; canys
yr hyn a ordeiniwyd, a fydd.
11:37 Nid ystyria efe Dduw ei dadau,
na serch ar wragedd, ie, nid ystyria un duw: canys goruwch pawb yr ymfawryga.
11:38 Ac efe a anrhydedda DDUW y
nerthoedd yn ei le ef: ie, duw yr hwn nid adwaenai ei dadau a ogonedda efe ag
aur ac ag arian, ac â meini gwerthfawr, ac â phethau dymunol.
11:39 Fel hyn y gwna efe yn yr
amddiffynfeydd cryfaf gyda duw dieithr, yr hwu a gydnebydd efe, ac a chwanega
ei ogoniant: ac a wna iddynt lywodraethu ar lawer, ac a ranna y tir am werth.
11:40 Ac yn amser y diwedd yr
ymgornia brenin y deau ag ef, a brenin y gogledd a ddaw fel corwynt yn ei erbyn
ef, â cherbydau, ac â marchogion, ac â llongau lawer; ac efe a ddaw i’r
tiroedd, ac a lifa, ac a â trosodd.
11:41 Ac efe a ddaw i’r
hyfryd wlad, a llawer o wledydd a syrthiant: ond y rhai hyn a ddihangant o’i
law ef, Edom, a Moab, a phennaf meibion Animon.
11:42 Ac efe a estyn ei law ar y
gwledydd; a gwlad yr Aifft ni bydd dihangol.
11:43 Eithr efe a lywodraetha ar
drysorau aur ac arian, ac ar holl annwyl bethau yr Aifft: y Libyaid hefyd a’r
Ethiopiaid fyddant ar ei ôl ef.
11:44 Eithr chwedlau o’r dwyrain ac
o’r glgledd a’i trallodant ef: ac efe a â allan mewn llid mawr i ddifetha, ac i
ddifrodi llawer.
11:45 Ac efe a esyd bebyll ei lys
rhwng Y y moroedd ar yr hyfryd fynydd sanctaidd: eto efe a ddaw hyd ei derfyn,
ac ni bydd cynorthwywr iddo.
PENNOD 12
12:1 Ac yn yr amser
hwnnw y saif Michael y twysog mawr, yr hwn sydd yn sefyll dros feibion dy bobl:
yna y bydd amser blinder, y cyfryw ni bu er pan yw cenedl hyd yr amser hwnnw:
ac yn yr amser hwnnw y gwaredir dy holl bobl, y rhai a gaffer yn ysgrifenedig
yn y llyfr.
12:2 A llawer o’r rhai sydd
yn cysgu yn llwch y ddaear a ddeffroant, rhai i fywyd tragwyddol, a rhai i
warth a dirmyg tragwyddol.
12:3 A’r doethion a
ddisgleiriant fel disgleirdeb y ffurfafen; a’r rhai a droant lawer i
gyfiawnder, a fyddant fel y sêr byth yn dragywydd.
12:4 Tithau, Daniel, cae ar y
geiriau, a selia y llyfr hyd amser y diwedd: ac a a gynweiriant, a gwybodaeth a
amlheir.
12:5 Yna myfi Daniel a edrychais, ac
wele ddau eraill yn sefyll, un o’r tu yma ar fin yr afon, ac un arall o’r tu
arall ar fin yr afon.
12:6 Ac un a ddywedodd wrth yr
wisgasid â lliain, yr hwn ydoedd ar ddyfroedd yr afon, Pa hyd fydd hyd diwedd y
rhyfeddodau hyn?
12:7 Clywais hefyd y gŵr, a
wisgasid â lliain, yr hwn ydoedd ar ddyfroedd yr afon, pan ddyrchafodd efe ei
law ddeau a’i aswy tua’r nefoedd, ac y tyngodd i’r hwn sydd yn byw yn
dragywydd, y bydd dros amser, amserau, a hanner: ac wedi darfod gwasgaru nerth
y bobl sanctaidd, y gorffennir hyn oll.
12:8 Yna y clywais, ond ni
ddeellais: eithr dywedais, O fy arglwydd, beth fydd diwedd y pethau hyn?
12:9 Ac efe a ddywedodd, Dos,
Daniel: canys caewyd a seliwyd y geiriau hyd amser y diwedd.
12:10 Llawer a burir, ac a gennir,
ac a brofir; eithr y rhai drygionus a wnânt ddrygioni: ac ni ddeall yr un o’r
rhai drygionus; ond y rhai doethion a ddeallant.
12:11 Ac o’r amser y tynner ymaith y
gwastadol: aberth, ac y gosoder i fyny y ffieidd-dra anrheithiol, y bydd mil
dau cant a deg a phedwar ugain o ddyddiau.
12:12 Gwyn ei fyd a ddisgwylio, ac a
ddêl hyd y mil tri chant a phymtheg ar hugain o ddyddiau.
12:13 Dos dithau hyd y diwedd: canys
gorffwysi, a sefi yn dy ran yn niwedd y dyddiau.
DIWEDD
|
DOLENNAU AR GYFER
TUDALENNAU ERAILL YN Y GWEFAN HWN |
______________________________________________________________
------------------------------------------
1338k Gwefan Cymru-Catalonia : la Web de Gal·les i Catalunya : Wales-Catalonia
Website. Y
Beibl Cysger-Lân (1620) yn yr iaith Gymraeg. Testun ar lein. La Bíblia en
gal·lès de l’any 1620. Text electrònic. Dhə Báibəl in Welsh. The 1620
Holy Bible in Welsh. Online Edition. Sumbolau arbennig:
ŷŵ
Adolygiadau
diweddaraf: 15 06 2002 2005-02-19
Ble'r wyf i? Yr ych chi'n ymwéld ag
un o dudalennau'r Gwefan "CYMRU-CATALONIA"
On sóc? Esteu visitant una pàgina de la Web "CYMRU-CATALONIA" (=
Gal·les-Catalunya)
Weə(r) àm ai? Yùu àa(r) vízïting ə peij fròm dhə
"CYMRU-CATALONIA" (= Weilz-Katəlóuniə) Wéb-sait
Where am I? You are visiting a
page from the "CYMRU-CATALONIA" (= Wales-Catalonia) Website