2366k Gwefan Cymru-Catalonia : la Web de Gal·les i Catalunya :
Wales-Catalonia Website. Y Beibl Cysger-Lân (1620) yn yr iaith Gymraeg. Testun ar
lein. La Bíblia en gal·lès de l’any 1620. Text electrònic. Dhə Báibəl
in Welsh. The 1620 Holy Bible in Welsh. Online Edition.
http://www.kimkat.org/amryw/1_testunau/sion_prys_003_beibl_eseia_23_2366k.htm
0001 Yr Hafan
neu trwy Google: #kimkat0001
..........2657k Y Fynedfa yn Gymraeg
neu trwy Google: #kimkat2657k
....................0009k Y Gwegynllun
neu trwy Google: #kimkat0009k
..............................0960k Cywaith Siôn
Prys (Testunau yn Gymraeg) - Mynegai
neu trwy Google: #kimkat0960k
........................................... 1281k Y Gyfeirddalen i Feibl Wiliam
Morgan 1620
neu trwy Google:
#kimkat1281k
.............................................................y tudalen hwn
0860k y llyfr ymwelwyr Cliciwch Yma i Chwilio’r Wefan / Feu
clic aquí per cercar la web / Click here to search this website |
Gwefan Cymru-Catalonia
|
(delw 4666) |
xxxx (ddim ar gael eto) Y tudalen hwn yn ddwyieithog (Cymraeg a Saesneg)
(Sganiad heb ei gywiro yw hwn, ac felly yn
frith o wallau. Cyn hir gobeithio cawn ni gyfle i roi trefn
(This is a scan which has not been corrected
yet. There are many errors in the text)
PENODAU 8 - 66 heb eu cywiro
LLYFR Y PROFFWYD ESEIA
xyzeseia |
1:1 Gweledigaeth Eseia mab
Amos, yr hon a welodd efe am Jwda a Jerwsalem, yn nyddiau Usseia, Jotham,
Alias, a Heseceia, brenhinoedd Jwda. |
1:2 Gwrandewch, nefoedd;
clyw dithau ddaear: canys yr
ARGLWYDD a lefarodd, Megais a meithrinais feibion, a hwy a wrthryfelasant i’m
herbyn. |
1:3 Yr ych a edwyn ei
feddiannydd, a’r asyn breseb ei berchennog: ond Israel nid edwyn, fy mhobl ni
ddeall. |
1:4 O genhedlaeth
bechadurus, pobl lwythog o anwiredd, had y rhai drygionus, meibion yn llygru:
gwrthodasant yr ARGLWYDD, digiasant Sanct Israel, ciliasant yn ôl! |
1:5
I ba beth y’ch trewir mwy? cildynrwydd a chwanegwch: y pen oll sydd glwyfus,
a’r holl galon yn llesg. |
1:6 O wadn y troed hyd y pen
nid oes dim cyfan ynddo; ond archollion, a chleisiau, a gweliau crawnllyd: ni
wasgwyd hwynt, ac ni rwymwyd, ac ni thynerwyd ag olew. |
1:7 Y mae eich gwlad yn
anrheithiedig, eich dinasoedd wedi eu llosgi â thân: eich tir a dieithriaid
yn ei ysu yn eich gŵydd, ac wedi ei anrheithio fel ped ymchwelai
estroniaid ef. |
1:8
Merch Seion a adewir megis lluesty mewn gwinllan, megis llety mewn gardd
cucumerau, megis dinas warchaeëdig. |
1:9 Oni buasai i ARGLWYDD
y lluoedd adael i ni ychydig iawn o weddill, fel Sodom y buiasem, a chyffelyb
fuasem i Gomorra. |
1:10 Gwrandewch air yr
ARGLWYDD tywysogion Sodom, clywch gyfraith ein Duw ni, pobl Gomorra. |
1:11 Beth yw lluosowgrwydd
eich aberthau i mi? medd yr ARGLWYDD: llawn ydwyf o boethaberthau hyrddod, ac
o fraster anifeiliaid breision; gwaed bustych hefyd, ac ŵyn, a bychod,
nid ymhyfrydais ynddynt. |
1:12 Pan ddeloch i
ymddangos ger fy mron, pwy a geisiodd hyn ar eich llaw, sef sengi fy
nghynteddau? |
1:13 Na chwanegwch. ddwyn offrwmt
ofer: arogl-darth sydd ffiaidd gennyf; ni allaf oddef y newyddloerau na’r
Sabothau, cyhoeddi cymanfa; anwiredd ydyw, sef yr uchel ŵyl gyfarfod. |
1:14 Eich lleuadau newydd
a’ch gwyliau gosodedig a gasaodd fy enaid: y maent yn faich arnaf; blinais yn
eu dwyn. |
1:15 A phan estynnoch eich
dwylo, mi a guddiaf fy llygaid rhagoch: hefyd pan weddïoi-h lawer, ni
wrandawaf: eich dwylo sydd lawn o waed. |
1:16 Ymolchwch, ymlanhewch,
bwriwch ymaith ddrygioni eich gweithredoedd oddi ger bron fy llygaid; peidiwch
â gwneuthur drwg; |
|
|
1:19 Os byddwch ewyllysgar
ac ufudd, daioni y tir a fwytewch. |
1:20 Ond os gwrthodwch, ac
os anufuddhewch, a chleddyf y’ch ysir: canys genau yr ARGLWYDD a’i llefarodd. |
1:21 Pa wedd yr aeth y
ddinas ffyddlon yn butain! cyflawn fu o farn: lletyodd cyfiawnder ynddi; ond
yr awr hon lleiddiaid. |
1:22
Dy arian a aeth yn sothach, dy win sydd wedi ei gymysgu â dwfr: |
1:23 Dy dywysogion sydd
gyndyn, ac yn gyfranogion a lladron; pob un yn cam rhoddion, ac yn dilyn
gwobrau: ni farnant yr amddifad, a
chŵyn y weddw ni chaiff ddyfod atynt. |
1:24 Am hynny medd yr
Arglwydd, ARGLWYDD y lluoedd, cadarn DDUW Israel, Aha, ymgysuraf ar fy
ngwrthwynebwyr, ac ymddialaf ar fy ngelynion. |
1:25
A mi a ddychwelaf fy llaw arnat, ac a lân buraf dy sothach, ac a dynnaf
ymaith dy holl alcam. |
1:26 Adferaf hefyd dy
farnwyr, fel cynt, a’th gynghoriaid megis yn y dechrau: wedi hynny y’th elwir
yn Ddinas cyfiawnder, yn Dref ffyddlon. |
1:27
Seion a waredir â barn, a’r rhai a ddychwelant ynddi â chyfiawnder. |
1:28 A dinistr y troseddwyr
a’r pechaduriaid fydd ynghyd; a’r rhai a ymadawant â’r ARGLWYDD, a ddifethir. |
1:29
Canys cywilyddiant o achos y derw a chwenychasoch; a gwarthruddir chwi am y
gerddi a ddetholasoch. |
1:30 Canys byddwch fel
derwen â’i dail yn syrthio, ac fel gardd heb ddwfr iddi. |
1:31 A’r cadarn fydd fel carth,
a’i weithydd fel gwreichionen: a hwy a losgant ill dau ynghyd, ac ni bydd a’u
diffoddo. |
ºPENNOD 2 |
2:1 Y gair yr hwn a welodd
Eseia mab Amos, am Jwda a Jerwsalem. |
2:2 A bydd yn y dyddiau
diwethaf, fod mynydd tŷ yr ARGLWYDD wedi ei baratoi ym mhen y
mynyddoedd, ac yn.ddyrchafedig goruwch y bryniau, a’r holl genhedloedd a
ddylifant ato. |
2:3 A phobloedd lawer a
ânt ac a ddywedant, Deuwch, ac esgynnwn i fynydd yr ARGLWYDD, i dŷ Duw
Jacob, ac efe a’n dysg ni yn ei ffyrdd, a ni a rodiwn yn ei lwybrau ef; canys
y gyfraith a â allan o Seion, a gair yr ARGLWYDD o Jerwsalem. |
2:4 Ac efe a farna rhwng y
cenhedloedd, ac a gerydda bobloedd lawer: a hwy a gurant eu cleddyfau yn
sychau, a’u gwaywffyn yn bladuriau: ni chyfyd cenedl gleddyf yn erbyn cenedl,
ac ni ddysgant ryfel mwyach. |
2:5 Tŷ Jacob, deuwch,
a rhodiwn yng ngoleuni yr ARGLWYDD. |
2:6 Am hynny y gwrthodaist
dy bobl, tŷ Jacob, am eu bod wedi eu llenwi allan o’r dwyrain, a’u bod yn
swynwyr megis y Philistiaid, ac mewn plant dieithriaid yr ymfodlonant. |
2:7 A’u tir sydd gyflawn o
arian ac aur, ac nid oes diben ar eu trysorau; a’u tir sydd lawn o feirch, ac
nid oes diben ar eu cerbydau. |
2:8 Eu tir hefyd sydd lawn
o eilunod; i waith eu dwylo eu hun yr ymgrymant, i’r hyn a wnaeth eu bysedd
eu hun: |
2:9 A’r gwrêng sydd yn
ymgrymu, a’r bonheddig yn ymostwng: am hynny na faddau iddynt. |
2:10 Dos i’r graig, ac
ymgûdd yn y llwch, rhag ofn yr ARGLWYDD, a rhag gogoniant ei fawredd ef. |
2:11 Uchel drem dyn a
iselir, ac uchder dynion a ostyngir; a’r ARGLWYDD yn unig a ddyrchefir yn y
dydd hwnnw. |
2:12 Canys dydd ARGLWYDD y
lluoedd fydd ar bob balch ac uchel, ac ar bob dyrchafedig; ac efe a ostyngir: |
2:13
Ac ar holl uchel a dyrchafedig gedrwydd Libanus, ac ar holl dderw Basan, |
2:14
Ac ar yr holl fynyddoedd uchel, ac ar yr holl fryniau dyrchafedig, |
2:15
Ac ar bob tŵr uchel, ac ar bob magwyr gadarn, |
2:16
Ac ar holl longau Tarsis, ac ar yr holl luniau dymunol. |
2:17 Yna yr iselir uchelder
dyn, ac y gostyngir uchder dynion: a’r ARGLWYDD yn unig a ddyrchefir yn y
dydd hwnnw. |
2:18
A’r eilunod a fwrw efe ymaith yn hollol. |
2:19 A hwy a ânt i dyllau y
creigiau, ac i ogofau llychlyd, rhag ofn yr ARGLWYDD? a rhag gogoniant ei
fawredd ef, pan gyfodo efe i gynhyrfu y ddaear. |
2:20 Yn y dydd hwnnw y
teifl dyn ei eilunod arian, a’i eilunod aur, y rhai a wnaethant iddynt i’w
haddoli, i’r wadd ac i’r ystlumod: |
2:21 I fyned i agennau y
creigiau, ac i gopau y clogwyni, rhag ofn yr ARGLWYDD, a rhag gogoniant ei
fawredd ef, pan gyfodo efe i gynhyrfu y ddaear. |
2:22 Peidiwch chwithau â’r dyn
yr hwn sydd â’i anadl yn ei ffroenau: canys ym mha beth y gwneir cyfrif
ohono? |
ºPENNOD 3 |
3:1 Canys wele, yr
Arglwydd, ARGLWYDD y lluoedd, a dynn ymaith o Jerwsalem, ac o Jwda, y
gynhaliaeth a’r ffon, holl gynhaliaeth bara, a holl gynhaliaeth dwfr, |
3:2 Y cadarn, a’r
rhyfelwr, y brawdwr, a’r proffwyd, y synhwyrol, a’r henwr, |
3:3 Y tywysog deg a
deugain, a’r anrhydeddus, a’r cynghorwr, a’r crefftwr celfydd, a’r areithiwr
huawdl. |
3:4
A rhoddaf blant yn dywysogion iddynt, a bechgyn a arglwyddiaetha arnynt. |
3:5 A’r bobl a orthrymir y
naill gan y llall, a phob un gan ei gymydog: y bachgen yn erbyn yr henwr, a’r
gwael yn erbyn yr anrhydeddus, a ymfalchïa. |
3:6 Pan ymaflo gŵr yn
ei frawd o dŷ ei dad, gan ddywedyd, Y mae dillad gennyt, bydd dywysog i
ni; a bydded y cwymp hwn dan dy law di: |
3:7 Yntau a dwng yn y dydd
hwnnw, gan ddywedyd, Ni byddaf iachawr; canys yn fy nhŷ nid oes fwyd na
dillad: na osodwch fi yn dywysog i’r bobl. |
3:8 Canys cwympodd
Jerwsalem, a syrthiodd Jwda: oherwydd eu tafod hwynt a’u gweithredoedd sydd
yn erbyn yr ARGLWYDD, i gyffroi llygaid ei ogoniant ef. |
3:9 Dull eu hwynebau hwynt
a dystiolaetha yn eu herbyn; a’u pechod fel Sodom a fynegant, ac ni chelant:
gwae eu henaid, canys talasant ddrwg iddynt eu hunain. |
3:10 Dywedwch mai da fydd
i’r cyfiawn: canys ffrwyth eu gweithredoedd a fwynhânt. |
3:11 Gwae yr anwir, drwg
fydd iddo; canys gwobr ei ddwylo ei hun a fydd iddo. |
3:12 Fy mhobl sydd â’u treiswyr yn fechgyn, a
gwragedd a arglwyddiaetha arnynt. O fy mhobl, y rhai a’th dywysant sydd yn peri i ti
gyfeiliorni, a ffordd dy lwybrau a ddistrywiant. |
3:13 Yr ARGLWYDD sydd yn
sefyll i ymddadlau, ac yn sefyll i farnu y bobloedd. |
3:14 Yr ARGLWYDD a ddaw i
farn â henuriaid ei bobl, a’u tywysogion: canys chwi a borasoch y winllan;
anrhaith y tlawd sydd yn eich tai. |
3:15 Beth sydd i chwi a guroch
ar fy mhobl, ac a faloch ar wynebau y tlodion? medd ARGLWYDD DDUW y lluoedd. |
3:16 A’r ARGLWYDD a
ddywedodd, Oherwydd balchïo o ferched Seion, a rhodio â gwddf estynedig, ac â
llygaid gwamal, gan rodio a rhygyngu wrth gerdded, a thrystio a’u traed: |
3:17 Am hynny y clafra yr
ARGLWYDD gorunau merched Seion; a’r ARGLWYDD a ddinoetha eu gwarthle hwynt. |
3:18 Yn y dydd hwnnw y tyn
yr ARGLWYDD ymaith addurn yr esgidiau, y rhwydwaith hefyd, a’r lloerawg
wisgoedd, |
3:19 Y cadwynau, a’r breichledau,
a’r moledau, |
3:20 Y penguwch, ac .addurn
y coesau, a’r ysnodennau, a’r dwyfronegau, a’r clustlysau, |
3:21 Y modrwyau, ac addurn
y trwyn, |
3:22 Y gwisgoedd symudliw,
a’r mentyll, a’r misyrnau, a’r crychnodwyddau, |
3:23 Y drychau hefyd, a’r
lliain meinwych, a’r cocyllau, a’r gynau. |
3:24 A bydd yn lle
perarogl, ddrewi; bydd hefyd yn lle gwregys, rwygiad; ac yn lle iawn drefn
gwallt, foelni; ac yn lle dwyfronneg, gwregys o sachliain; a llosgfa yn lle
prydferthwch. |
3:25
Dy wŷr a syrthiant gan y cleddyf, a’th gadernid trwy ryfel. |
3:26
A’i phyrth hi a ofidiant, ac a alarant: a hithau yn anrheithiedig a eistedd
ar y ddaear. |
ºPENNOD 4 |
4:1 Ac yn y dydd hwnnw
saith o wragedd a ymaflant mewn un gŵr, gan ddywedyd, Ein bara ein hun a
fwytawn, a’n dillad ein hun a wisgwn: yn unig galwer dy enw di arnom ni;
cymer ymaith ein gwarth ni. |
4:2 Y pryd hwnnw y bydd
Blaguryn yr ARGLWYDD yn brydferthwch ac yn ogoniant; a ffrwyth y ddaear yn
rhagorol ac yn hardd i’r rhai a ddianghasant o Israel. |
4:3 A bydd, am yr hwn a
adewir yn Seion, ac a weddilhr yn Jerwsalem, y dywedir wrtho, O sanct; sef
pob un a’r a ysgrifennwyd ymhlith y rhai byw yn Jerwsalem: |
4:4 Pan ddarffo i’r
ARGLWYDD olchi budreddi merched Seion, a charthu gwaed Jerwsalem o’i chanol,
mewn ysbryd barn, ac mewn ysbryd llosgfa. |
4:5 A’r ARGLWYDD a grea ar
bob trigfa o fynydd Seion, ac ar ei gymanfaoedd, gwmwl a mwg y dydd, a
llewyrch tân fflamllyd y nos: canys ar yr holl ogoniant y bydd amddiffyn. |
4:6 A phabell fydd yn
gysgod y dydd rhag gwres, ac yn noddfa ac yn ddiddos rhag tymestl a rhag
glaw. |
ºPENNOD 5 |
5:1 Canaf
yr awr hon i’m hanwylyd, ganiad fy anwylyd am ei winllan. Gwinllan sydd i’m
hanwylyd mewn bryn tra ffrwythlon: |
5:2 Ac efe a’i cloddiodd
hi, ac a’i digaregodd, ac a’i plannodd o’r winwydden orau, ac a adeiladodd
dŵr yn ei’chanol, ac a drychodd winwryf ynddi: ac efe a ddisgwyliodd
iddi ddwyn grawnwin, hithau a ddug rawn fgwylltion. |
5:3 Ac yr awr hon,
preswylwyr Jerwsalem, a gwŷr Jwda, bernwch, atolwg, rhyngof fi a’m
gwinllan. |
5:4 Beth oedd i’w wneuthur
ychwaneg i’m gwinllan, nag a wneuthum ynddi? paham, a mi yn disgwyl iddi
ddwyn grawnwin, y dug hi rawn gwylltion? |
5:5 Ac yr awr hon mi a
hysbysaf i chwi yr hyn a wnaf i’m gwinllan: tynnaf ymaith ei chae, fel y
porer hi, torraf ei magwyr, fel y byddo hi yn sathrfa; |
5:6 A mi a’i gosodaf hi yn
ddifrod: nid ysgythrir hi, ac ni chloddir hi; ond mieri a drain a gyfyd: ac
i’r cymylau y gorchmynnaf na lawiont law arni. |
5:7 Diau, gwinllan
ARGLWYDD y lluoedd yw tŷ Israel, a gwŷr Jwda yw ei blanhigyn hyfryd
ef: ac efe a ddisgwyliodd am farn, ac wele drais, am gyfiawnder, ac wele lef. |
5:8 Gwae y rhai sydd yn
cysylltu tŷat dŷ, ac yn cydio maes wrth faes, hyd oni byddo eisiau
lle, ac y trigoch chwi yn unig yng nghanol y tir. |
5:9 Lle y clywais y
dywedodd ARGLWYDD y lluoedd, Yn ddiau bydd tai lawer, mawrion a theg, yn
anghyfannedd heb drigiannydd. |
5:10
Canys deg cyfair o winllan a ddygant un bath, a lle homer a ddwg effa. |
5:11 Gwae y rhai a gyfodant
yn fore i ddilyn diod gadarn, a arhosant hyd yr hwyr, hyd oni enynno y gwin
hwynt. |
5:12 Ac yn eu gwleddoedd
hwynt y mae y delyn, a’r nabl, y dympan, a’r bibell, a’r gwin: ond am waith
yr ARGLWYDD nid edrychant, a gweithred ei ddwylo ef nid |
5:13 Am hynny y
caethgludwyd fy mhobl, am nad oes ganddynt wybodaeth: a’u gwŷr
anrhydeddus sydd newynog, a’u lliaws a wywodd gan syched. |
5:14 Herwydd hynny yr ymehangodd
uffern, ac yr agorodd ei safn yn anferth; ac yno y disgyn eu gogoniant, a’u
lliaws, a’u rhwysg, a’r hwn a lawenycha ynddi. |
5:15 A’r gwrêng a grymir,
a’r galluog a ddarostyngir, a llygaid y rhai uchel a iselir. |
5:16 Ond ARGLWYDD y lluoedd
a ddyrchefir mewn barn, a’r Duw sanctaidd a sancteiddir mewn cyfiawnder. |
5:17
Yr ŵyn hefyd a borant yn ôl eu harfer; a dieithriaid a fwytânt ddiffeithfaoedd y breision. |
5:18
Gwae y rhai a dynnant anwiredd â rheffynnau oferedd, a phechod megis â rhaffau
men: |
5:19 Y rhai a ddywedant,
Brysied, a phrysured ei orchwyl, fel y gwelom; nesaed hefyd, a deued cyngor
Sanct yr Israel, fel y gwypom. |
5:20
Gwae y rhai a ddywedant am y drwg, Da yw; ac am y da, Drwg yw; gan osod tywyllwch
am oleuni, a goleuni am dywyllwch: y rhai a osodant chwerw am felys, a melys
am chwerw. |
5:21 Gwae y rhai sydd
ddoethion yn eu golwg eu hun, a’r rhai deallgar yn eu golwg eu hun. |
5:22
Gwae y rhai cryfion i yfed gwin, a’i dynion nerthol i gymysgu diod gadarn: |
5:23 Y rhai a gyfiawnhânt
yr anwir er gwobr, ac a gymerant ymaith gyfiawnder y rhai cyfiawn oddi
ganddynt. |
5:24 Am hynny, megis ag yr
ysa y ffagl dân y sofl, ac y difa y fflam y mân us: felly y bydd eu gwreiddyn
hwynt yn bydredd, a’u blodeuyn a gyfyd i fyny fel llwch; am iddynt ddiystyru
cyfraith ARGLWYDD y lluoedd, a dirmygu gair Sanct yr Israel. |
5:25 Am hynny yr enynnodd
llid yr ARGLWYDD yn erbyn ei bobl, ac yr estynnodd efe ei law arnynt, ac a’u
trawodd hwynt; a chrynodd y mynyddoedd, a bu eu celanedd hwynt yn rhwygedig
yng nghanol yr heolydd. Er hyn oll ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef wedi ei
hestyn allan. |
5:26 Ac efe a gyfyd faner
i’r cenhedloedd o bell, ac a chwibana arnynt hwy o eithaf y ddaear: ac wele,
ar frys yn fuan y deuant. |
5:27 Ni bydd un blin na
thramgwyddedig yn eu plith; ni huna yr un, ac ni chwsg: ac ni ddatodir
gwregys ei lwynai, ac ni ddryllir carrai ei esgidiau. |
5:28 Yr hwn sydd â’i
saethau yn llymion, a’i holl fwâu yn
anelog: carnau ei feirch ef a gyfrifir fel callestr, a’i olwynion fel
corwynt. |
5:29 Ei ruad fydd fel llew;
efe a rua fel cenawon llew: efe a chwyrna hefyd, ac a ymeifl yn yr
ysglyfaeth, efe a ddianc hefyd, ac a’i dwg ymaith yn ddiogel, ac ni bydd
achubydd. |
5:30 Ac efe a rua arnynt y
dydd hwnnw, fel rhuad y môr: os edrychir ar y tir, wele dywyllwch, a
chyfyngder, a’r goleuni a dywyllir yn ei nefoedd. |
ºPENNOD 6 |
6:1 Yn y flwyddyn y bu farw
y brenin Usseia, y gwelais hefyd yr ARGLWYDD yn eistedd ar eisteddfa uchel a
dyrchafedig, a’i odre yn llenwi y deml. |
6:2 Y seraffiaid oedd yn
sefyll oddi ar hynny: chwech adain ydoedd i bob un: â dwy y cuddiai ei wyneb,
ac â dwy y cuddiai ei draed, ac â dwy yr ehedai. |
6:3 A llefodd y naill wrth
y llall, ac a ddywedodd, Sanct, Sanct, Sanct, yw ARGLWYDD y lluoedd, yr holl
ddaear sydd lawn o’i ogoniant ef. |
6:4
A physt y rhiniogau. a symudasant gan lef yr hwn oedd yn llefain, a’r tŷ a lanwyd gan fwg. |
6:5 Yna y dywedais, Gwae
fi! canys darfu amdanaf; oherwydd gŵr halogedig ei wefusau ydwyf fi, ac
ymysg pobl halogedig o wefusau yr ydwyf yn trigo: canys fy llygaid a welsant
y brenin, ARGLWYDD y lluoedd. |
6:6 Yna yr ehedodd ataf un
o’r seraffiaid, ac yn ei law farworyn a gymerasai efe oddi ar yr allor mewn
gefel: |
6:7 Ac a’i rhoes i
gyffwrdd â’m genau, ac a ddywedodd, Wele, cyffyrddodd hwn â’th wefusau, ac
ymadawodd dy anwiredd, a glanhawyd dy bechod. |
6:9
Ac efe a ddywedodd, Dos, a dywed wrth y bobl hyn, Gan glywed clywch, ond na
ddeellwch; a chan weled gwelwch, ond na wybyddwch. |
6:10 Brasa galon y bobl hyn,
a thrymha eu clustiau, a chac eu llygaid, rhag iddynt weled â’u llygaid, a
chlywed â clustiau, a deall â’u calon, a dychwelyd, a’u meddyginiaethu. |
|
6:11 Yna y dywedais. Pa hyd, ARGLWYDD? Ac efe
a atebodd, Hyd oni anrheithier y dinasoedd heb drigiannydd, a’r tai heb ddyn,
a gwneuthur y wlad yn gwbl anghyfannedd, |
6:12 Ac i’r ARGLWYDD bellhau
dynion, a bod ymadawiad mawr yng nghanol y wlad. |
6:13 Ac eto bydd ynddi ddegwm, a hi a ddychwel, ac a borir;
fel y llwyfen a’r dderwen, y rhai wrth fwrw eu dail y mae sylwedd ynddynt:
felly yr had sanctaidd fydd ei sylwedd hi. |
ºPENNOD 7 |
7:1 A bu yn nyddiau Ahas mab Jotham, mab Usseia brenin Jwda,
ddyfid o Resin brenin Syria, a Pheca mab Remaleia, brenin Israel; i fyny tua
Jerwsalem, i ryfela arni: ond ni allodd ei gorchfygu. |
7:2 A mynegwyd i dŷ
Dafydd, gan ddywedyd, Syria a gydsyniodd ag Effraim. A’i galon ef a gyffrôdd, a chalon ei bobl, megis y
cynhyrfa prennau y coed o flaen y gwynt. |
7:3 Yna y dywedodd yr ARGLWYDD wrth Eseia, Dos allan yr
awr hon i gyfarfod Ahas, ti a Sear-jasub dy fab, wrth ymyl pistyll y llyn
uchaf, ym mhriffordd maes y pannwr: |
7:4 A dywed wrtho, Ymgadw, a bydd lonydd; nac ofna, ac na
feddalhaed dy galon, rhag dwy gloren y pentewynion myglyd hyn, rhag angerdd
llid Resin, a Syria, a mab Remaleia: |
7:5 Canys Syria, ac Effraim, a mab Remaleia, a
ymgynghorodd gyngor drwg yn dy erbyn, gan ddywedyd, |
7:6 Esgynnwn yn erbyn Jwda, a blinwn hi, torrwn hi hefyd
atom, a gosodwn frenin yn ei chanol hi; sef mab Tabeal. |
7:7 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD DDUW, Ni saif, ac ni bydd
hyn. |
7:8 Canys pen Syria yw Damascus,
a phen Damascus yw Resin; ac o fewn pum mlynedd a thrigain y torrir Effraim
rhag bod yn bobl. |
7:9 Hefyd pen Effraim yw
Samaria, a phen Samaria yw mab Remaleia. Oni chredwch, diau ni sicrheir chwi. |
7:10 A’r ARGLWYDD a chwanegodd lefaru wrth Ahas gan
ddywedyd, |
7:11 Gofyn i ti arwydd gan yr ARGLWYDD dy DDUW; gofyn o’r
dyfnder, neu o’r uchelder oddi arnodd. |
7:12 Ond Ahas a ddywedodd,
Ni ofynnaf, ac ni themtiaf yr ARGLWYDD. |
7:13 A dywedodd yntau, Gwrandewch yr awr hon, tŷ
Dafydd; Ai bychan gennych flino dynion, oni flinoch hefyd fy Nuw? |
7:14 Am hynny yr ARGLWYDD ei
hun a ddyry i chwi arwydd; Wele, morwyn a fydd feichiog, ac a esgor ar fab,
ac a eilw ei enw ef, Immanuel. |
7:15 Ymenyn a mêl a fwyty
efe; fel y medro ymwrthod â’r drwg, ac ethol y da. |
7:16 Canys cyn medru o’r bachgen ymwrthod â’r drwg, ac
ethol y da, y gwrthodir y wlad a meiddiaist, gan ei dau frenin. |
7:17 Yr ARGLWYDD a ddwg arnat ti, ac ar dy bobl, ac ar
dŷ dy dadau, ddyddiau ni ddaethant er y dydd yr ymadawodd Effraim oddi
wrth Jwda, sef brenin Asyria. |
7:18 A bydd yn y dydd hwnnw, i’r ARGLWYDD chwibanu am y
gwybedyn sydd yn eithaf afonydd yr Aifft, ac am y wenynen sydd yn nhir
Asyria: |
7:19 A hwy a ddeuant ac a orffwysant oll yn y dyffrynnoedd
anghyfanheddol, ac yng nghromlechydd y creigiau, ac yn yr ysbyddaid oll, ac
yn y perthi oll. |
7:20 Yn y dydd hwnnw yr eillia yr Arglwydd â’r ellyn a
gyflogir, sef â’r rhai o’r tu hwnt i’r afon, sef â brenin Asyria, y pen, a
blew y traed; a’r farf hefyd a ddifa efe. |
7:21 A bydd yn y dydd hwnnw,
i ŵr fagu anner-fuwch, a dwy ddafad: |
7:22 Bydd hefyd o amlder y llaeth a roddant, iddo fwyta
ymenyn: canys ymenyn a mêl a fwyty pawb a adewir o fewn y tir. |
7:23 A bydd y dydd hwnnw, fod pob lle yr hwn y bu ynddo fil
o winwydd er mil o arian bathol, yn fieri ac yn ddrain y bydd. |
7:24 â saethau ac â bwâu y daw yno: canys yn fieri ac yn
ddrain y bydd yr holl wlad. |
7:25 Eithr yr holl fynyddoedd y rhai a geibir â cheibiau,
ni ddaw yno ofn mieri na drain: ond bydd yn hebryngfa gwartheg, ac yn sathrfa
defaid. |
ºPENNOD 8 |
º1 AR
ARGLWYDD a ddywedodd wrthyf, Cymer i ti rol fawr, ac ysgrifenna arni a phin
dyn, am Maher-shalalhas-bas. |
º2 A chymerais yn dystiolaeth
i mi dystion ffyddlon, Ureia yr offeiriad, a Sechareia mab Jeberecheia. |
º3
A mi a neseais at y broffwydes; a hi a feichiogodd, ac a esgorodd ar fab. Yna
y dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, Galw ei enw ef, Maher-shalalhas-bas. |
º4 Canys cyn y medro y bachgen
alw, Fy nhad, nea, Fy main, gclud Damascus ac ysbail Samaria a ddygir ymaith
o flaen brenin Asyria. |
º5 A chwanegodd yr ARGLWYDD
lefaru wrthyf drachefn, gan ddywedyd, |
º6
Oherwydd i’r bobl hyn wrthod dyfroedd Siloa, y rhai sydd yn cerdded yn araf,
a chymryd llawenydd o Resin, a mab Remaleia: |
º7
Am hynny, wele, mae yr Arglwydd yn dwyn arnynt ddyfroedd yr afon, yn gryfion
ac yn fawrion, sef brenin Asyria, a’i holl ogonant; ac efe a esgyn ar ei holl
afonydd, ac ar ei holl geulennydd ef. |
º8
Ie, ti-wy Jwda y treiddia ef: efe a lifa, ac a & drosodd, efe a gyrraedd
hyd y gwddf; ac estyniad ei adenydd ef fydd llonaid lled dy dir di, O
Immanuel. |
º9 Ymgyfeillechwch, bobloedd, a chwi a ddryllir:
gwrandewch, holl belledigion y gwledydd; ymwregyswch, a chwi a ddryllir;
ymwregyswch, a chwi a ddryllir. |
º10
Ymgynghorwch gyngor, ac fe a ddiddymir; dywedwch y gair, ac ni saif: canys y
mae Duw gyda ni. |
º11
Canys fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf a llaw gref, ac efe a’m dysgodd
na rodiwn yn ffordd y bobl hyn, gan ddywedyd, |
º12
Na ddywedwch, Cydfwriad, wrth y rhai oll y dywedo y bobl hyn, Cydfwriad: nac
ofnwch chwaith eu hofn hwynt, ac na arswydwch. |
º13 ARGLWYDD y lluoedd ei hun
a sancteiddiwch; a bydded efe yn ofn i chwi, a bydded efe yn arswyd i chwi: |
º14
Ac efe a fydd yn noddfa; ond yn faen tramgwydd ac yn graig rhwystr i ddau
dŷ Israel, yn fagi ac yn rhwyd i breswylwyr Jerwsalem. |
º15 A llawer yn eu mysg a dramgwyddant,
ac a syrthiant, ac a ddryllir, ac a rwydir, ac a ddelir. |
º16 Rhwym y dystiolaeth, selia
y gyfraith ymhlith fy nisgyblion. |
º17
A minnau a ddisgwyliaf am yr ARGLWYDD sydd yn cuddio ei wyneb oddi wrth dy
Jacob, ac a wyliaf amdano. |
º18
Wele fi a’r plant a roddes yr ARGLWYDD i mi, yn arwyddiou ac yn rhyfeddodau
yn Israel: oddi wrth ARGLWYDD’y lluoedd, yr hwn sydd yn trigo ym mynydd
Seion. |
º19 A phan ddywedant wrthych, Ymofynnwch a’r
swynyddion, ac a’r dewiniaid, y rhai sydd yn hustyng, ac yn sibrwd: onid a’u
Duw yr ymofyn pobl? dros y byw at y meirw? |
º20
At y gyfraith, ac at y dystiotaeth: oni ddywedant yn ôl y gair hwn, hyany
sydd am nad oes oleuni ynddynt. |
º21 A hwy a dramwyant trwyddi,
yn galed arnynt ac yn newynog: a bydd pan, newynont, yr ymddigiant, ac y
melltithiant eu brenin a’u Duw, ac a edrychant i fyny. |
º22 A hwy a edrychant ar y
ddaear: ac wele drallod a thywyllwch, niwi cyfyngder; a byddant wedi eu
gwthio i dywyllwch. |
ºPENNOD 9 |
º1 ETO ni bydd y tywyllwch yn ôl yr hyn a fu
yn y gofid; megis yn yr amser cyntaf y cyffyrddodd yn ysgafn â thir Sabulon a
thir Nafftali, ac wedi hynny yn ddwysach y cystuddiodd hi wrth ffordd y môr,
tu hwnt i’r Iorddonen, yn Galilea y cenhedloedd. |
º2
Y bobl a rodiasant mewn tywyllwch, a welsant oleuni mawr: y rhai sydd yn aros
yn nhir cysgod angau y llewyrchodd goleuni arnynt. |
º3
Amlheaist y genhedlaeth, ni chwanegaist lawenydd; llawenychasant ger dy fron
megis y llawenydd amser cynhaeaf, ac megis y llawenychant wrth rannu ysbail. |
º4
Canys drylliaist iau ei faich ef, a Son ei ysgwydd ef, gwialen ei orthrymwr,
megis yn nydd Midian. |
º5
Canys pob cad y rhyfelwr sydd mewn trwst, a dillad wedi eu trybaeddu mewn
gwaed; ond bydd hwn trwy losgiad a chynnud tân. |
º6
Canys bachgen a aned i ni, mab a roddwyd i ni, a bydd y llywodraeth ar ei
ysgwydd ef: a gelwir ei enw ef, Rhyfeddol, Cynghorwr, y Duw cadarn, Tad
tragwyddoldeb, Tywysog tangnefedd. |
º7
Ar helaethrwydd ei lywodraeth a’i flangnefedd ni bydd diwedd, ar orseddfa
Dafydd, ac ar ei frenhiniaeth ef, i’w threfnu hi, ac i’w chadarnbau a barn ac
a chyfiawnder, o’r pryd hwn, a hyd byth. sêl ARGLWYDD y lluoedd a wna hyn. |
º8 Yr Arglwydd a anfonodd air
i Jacob; ac efe a syrthiodd ar Israel. |
º9 A’r holl bobl a wybydd, sef
Effraim a thrigiannydd Samaria, y rhai a ddywedant mewn balchder, ac mewn
mawredd calon, |
º10
Y priddfeini a syrthiasant, ond a cherrig nadd yr adeiladwn: y sycamorwydd a
dorrwyd, ond ni a’u newidiwn yn gedrwydd. |
º11
Am hynny yr ARGLWYDD a ddyrchafa wrthwynebwyr Resin yn ei erbyn ef, ac a
gysyllta ei elynion efynghyd; |
º12
Y Syriaid o’r blaen, a’r Ph’listiaid hefyd o’r ôl: a hwy a ysant Israel yn
safnrhwth. Er hyn i gyd ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef yn
estynedig. |
º13
A’r bobl ni ddychwelant at yr hwn a’u trawodd, ac ni cheisiant ARGLWYDD y
ISuoedd. |
º14
Am hynny y tyr yr ARGLWYDD oddi wrth Israel ben a chynffon, cangen a brwyr-cn,
yn yr un dydd. |
º15
Yr hcnwr a’r anrhydeddas yw y pen: a’r proffwyd sydd yn dysgu celwyddi-efe |
º16
Canys cyfarwyddwyr y bobl hyn sydd yn peri iddynt gyfeiliorni, a Dyncwyd y
rhai a gyfarwyddir ganddynt. |
º17
Am hynny nid ymlawenha yr ARGLWYDD yn eu gwŷr ieuainc bwy, ac wrth eu
hamddifaid a’u gweddwon ni thosturia: canys pob un ohorynt sydd ragrithiwr a
drygionus, a phob genau yn traethu ynfydrwydd. Er hyn oll ni ddychwelodd ei
lid ef, ond eto y mae ei law ef yn estynedig. |
º18
Oherwydd anwiredd a lysg fel tân; y mieri a’r drain a ysa efe, ac a gynnau yn
nrysni y coed; a hwy a ddyrchafant fel ymddyrchafiad mwg. |
º19
Gan ddigofaint ARGLWYDD y liuoedd y tywylla y ddaear, ac y bydd y bobl fel
ymborth tân: nid eiriach neb ei frawd. |
º20
Ac efe a gipia ar y llaw ddeau, ac a newyna; bwyty hefyd ar y llaw aswy, ac
nis digonir hwynt: bwytânt bawb gig ei fraich ei hun: |
º21
Manasse, Effraim; ac Effraim, Manasse: hwythau ynghyd yn erbyn Jwda. Er hyn oll
ni ddychwelodd ei lid ef, ond eto y mae ei law ef yn estynedig. |
ºPENNOD
10 |
º1 GWAE y rhai sydd yn gwneuthur deddfau
anwir, a’r ysgrifenyddion Sydd yn ysgrifennu blinder; |
º2
I ymchwelyd y tlodion oddi wrth farn, ac i ddwyn barn angenogion fy mhobl:
fel y byddo gweddwon yn ysbail iddynt, ac yr anrheithiont yr amddifaid. |
º3 A pha beth a wnewch yn nydd
yr ymweliad, ac yn y distryw a ddaw o bell? at bwy y ffowch am gynhorthwy? a
pha le y gadewch eich. gogoniant? |
º4
Hebof fi y crymant dan y carcharorion, a than y rhai a laddwyd y syrthiant.
Er hyn oll ni ddychwelodd ei lid ef, ond ero y mae ei law ef yn estynedig. |
º5?I Gwae Assur, gwialen fy llid,
a’r ffon yn eu llaw hwynt yw fy nigofaint. |
º6
At genedl ragrithiol yr anfonaf ef, ac yn erbyn pobl fy nicter y gorchmynnaf
iddo ysbeilio ysbail, ac ysglyfaethu ysglyfaeth, a’u gosod hwynt yn sathrfa
megis tom yr heolydd. |
º7
Ond nid felly yr amcana efe, ac nid felly y meddwl ei galon; eithr y mae yn
ei fryd ddifetha a thorn ymaith geahedloedd nid ychydig. |
º8 Canys efe a ddywed, Onid yw
fy nhywysogion i gyd yn frenhinoedd? |
º9 Onid fel Charcemis yw
Caino? onid fel Arpad yw Hamath? onid fel Damascus yw Samaria? |
º10
Megis y cyrhaeddodd fy llaw deyrn* asoedd yr eilunod, a’r rhai yr oedd eu
delwau cerfiedig yn rhagori ar yr eiddo Jerwsalem a Samaria: |
º11 Onid megis y gwneuthum i Samaria
ac i’w heilunod, felly y gwnaf i Jerwsalem ac i’w delwau hithau? |
º12
A bydd, pan gyflawno yr Arglwydd ei holl waith ym mynydd Seion, ac yn
Jerwsalem, yr ymwelafa ffrwyth mawredd calon brenin Assur, ac a gogoniant
uchelder ei lygaid ef: |
º13
Canys dywedodd, Trwy nerth fy llaw y gwneuthum hyn, a thrwy fy noethineb;
oherwydd doeth ydwyf: ac mi a symudais derfynau pobloedd, a’u trysorau a
ysbeiliais, ac a fwriais i’r llawr y trigolion fel gŵr grymus: |
º14
A’m llaw a gafodd gyfoeth y bobloedd fel nyth; ac megis y cesglir wyau wedi
eu gado, y cesglais yr holl ddaear; ac nid oedd a symudai adain, nac a agorai
safn, nac a ynganai. |
º15
A ymffrostia y fwycll yn erbyn yr hwn a gymyno a hi? a ymfawryga y llif yn erbyn
yr hwn a’i tynno? megis pe ymddyrchafai y wialen yn erbyn y rhai a’i codai hi
i fyny, neu megis pe ymddyrchafai y ffon, fel pe na byddai yn bren. |
º16
Am hynny yr hebrwng yr Arglwydd, Arglwydd y lluoedd, ymhlith ei freision ef
guini; a than ei ogoniant ef y llysg llosgiad megis llosgiad tân. |
º17
A bydd goleuni Israel yn dan, a’i Sanct ef yn fflam: ac efe a lysg, ac a ysa
ei ddrain a’i fieri mewn un dydd: |
º18 Gogoniant ei goed hefyd, a’i
ddoldir, a ysa efe, enaid a chorff: a byddant megis pan lesmeirio banerwr. |
º19 A phrennau gweddill ei
goed ef a fyddant o rifedi, fel y rhifo plentyn |
º20
A bydd yn y dydd hwnnw, na chwanega gweddill Israel, a’r rhai a ddihangodd o
dŷ Jacob, ymgynnal mwy* ach ar yr hwn a’u trawodd; ond pwysant ar yr
ARGLWYDD, Sanct Israel, mewn gwirionedd. |
º21 Y gweddill a ddychwel, sef
gweddill Jacob, at y Duw cadarn. |
º22
Canys pe byddai dy bobl di Israel Sei tywod y môr, gweddill ohonynt a ddychwel:
darfodiad terfynedig a Ufa drosodd mewn cyfiawnder. |
º23
Canys darfodedigaeth, a honno yn derfynedig, a wna Arglwydd DDUW y lluoedd
yng nghanol yr holl dir. |
º24
Am hynny fel hyn y dywed Arglwydd DDUW y lluoedd, Fy mhobl yr hwn a breswyli
yn Seion, nac ofna rhag yr Asyriad: â gwialen y’th dery di, ac efe a gyfyd ei
ffon i’th erbyn, yn ôl ffordd yr Aifft. |
º25
Canys eto .ychydig bach, ac fe a dderfydd y llid, a’m digofaittt yn eu
dinistr hwy. |
º26
Ac ARGLWYDD y lluoedd a gyfyd ffrewyll yn ei erbyn ef, megis lladdfa Midian
yng nghraig Oreb: ac fel y bu ei wialen ar y môr, felly y cyfyd efe hi yn
fill ffordd yr Aifft. |
º27
A bydd yn y dydd hwnnw, y symudir ei faich ef oddi ar dy ysgwydd di, a’i iau
ef oddi ar dy war di; a dryllir yr iau, oherwydd yr eneiniad. |
º28 Daeth at Aiath, tramwyodd
i Migron; ym Michmas y rhoddes ei ddodrefn i gadw. |
º29 Aethant trwy y rhyd, yn
Geba y lletyasant: dychrynodd Rama; Gibea Saul a ffoes. |
º30 Bloeddia a’th lef, merch
Galim: par ei chlywed hyd Lais, O Anathofh dlawd. |
º31 Ymbellhaodd Madmena:
trigolion Gebim a ymgasglasant i ffoi, |
º32
Eto y dydd hwnnw y saif efe yn Nob; efe a gyfyd ei law yn erbyn mynydd merch
Seion, bryn Jerwsalem. |
º33
Wele, yr Arglwydd, ARGLWYDD y lluoedd, yn ysgythru y gangen & dychryn:
a’r rhai uchel o gyrff a dorrir ymaith, a’r rhai goruchel a ostyngir. |
º34 Ac efe a dyr ymaith
frysglwyni y coed a haearn; a Libanus trwy un cryfa gwymp. |
ºPENNOD 11 |
º1 YNA y daw allan wialen o
gyff Jesse; a Blaguryn a dyf o’i wraidd ef. |
º2
Ac ysbryd yr ARGLWYDD a orffwys arno ef; ysbryd doethineb a deall, ysbryd
cyngor a chadernid, ysbryd gwybodaeth ac ofn yr ARGLWYDD; |
º3
Ac a wna ei ddeall ef yn fywiog yn ofn yr ARGLWYDD: ac nid wrth olwg ei
lygaid y barn efe, nac wrth glywed ei glustiau y cerydda efe. |
º4
Ond efe a farn y tlodion mewn cyfiawnder, ac a argyhoedda dros rai llariaidd
y ddaear mewn uniondeb: ac efe a dery y ddaear axxxxxxxxx gwialen ei enau, ac
ag anadl ei wefusau y lladd efe yr anwir. |
º5 A chyfiawnder fydd gwregys
ei lwynau ef, a ffyddlondeb yn wregys ei arennau. |
º6
A’r blaidd a drig gyda’r oen, a’r llewpard a orwedd gyda’r myn; y llo hefyd,
a chenau y llew, a’r anifail bras, fyddant ynghyd, a bachgen bychan a’u
harwain. |
º7 Y fuwch hefyd a’r arth a
borant ynghyd; eu llydnod a gydorweddant: y llew, fel yr ych, a bawr wellt. |
º8
A’r plentyn sugno a chwery wrth dwil yr asb; ac ar ffau y wiber yr estyn yr
hwn a ddiddyfnwyd ei ‘law. |
º9
Ni ddrygant ac ni ddifethant yn holl fynydd fy sancteiddrwydd: canys y ddaear
a fydd llawn o wybodaeth yr ARGLWYDD, megis y mae y dyfroedd yn toi y môr. |
º10
y Ac yn y dydd hwnnw y bydd gwreiddyn Jesse, yr hwn a saif yn arwydd i’r
bobloedd: ag ef yr ymgais y cenhedloedd: a’i orffwysfa fydd yn ogoniant. |
º11 Bydd hefyd yn y dydd
hwnnw, i’r Arglwydd fwrw eilwaith ei law i feddiannu gweddill ei bobl, y rhai
a weddillir gan Asyria, a chan yr Aifft, a chan Pathros, a chan Ethiopia, a
chan Elam, a chan Sinar, a chan Hamath, a chan ynysoedd y môr. |
º12
Ac efe a gyfyd faner i’r cenhedloedd, ac a gynnull grwydraid Israel, ac a
gasgl wasgaredigion Jwda o bedair congl y ddaear. |
º13
Cenfigen Effraim a ymedy hefyd, a gwrthwynebwyr Jwda a dorrir ymaith: ni
chenfigenna Effraim wrth Jwda, ac ni chyfynga Jwda ar Effraim. |
º14
Ond hwy a ehedant ar ysgwyddau y Philistiaid tua’r gorllewin; ynghyd yr
ysbeihant xxxxx feibion y dwyrain: hwy a osodant eu llaw ar Edom a Moab, a
meibion Ammon fydd mewn ufudd-dod iddynt. |
º15
Yr ARGLWYDD hefyd a ddifroda dafod môr yr Aifft, ac a’i wynt nerthol efe a
gyfyd ei law ar yr afon, ac a’i tery hi yn y saith ffrwd, ac a wna fyned drosodd
yn droetsych. |
º16
A hi a fydd yn briffordd i weddill ei bobl ef y rhai a adewir o Asyria, megis
ag y bu i Israel yn y dydd y daeth efe i fyny o dir yr Aifft. |
ºPENNOD
12 |
º1 YNA y dywedi yn y dydd hwnnw, Molaf di, O ARGLWYDD:
er i ti sorri wrthyf, dychwelir dy lid, a thi a’m cysuri. |
º2
Wele, Duw yw fy iachawdwriaeth; gobeithiaf, ac nid ofnaf: canys yr ARGLWYDD
DDUW yw fy nerth a’m can; efe hefyd yw fy iachawdwriaeth. |
º3
Am hynny mewn llawenydd y tynnwch ddwfr o ffynhonnau iachawdwriaeth. |
º4
A chwi a ddywedwch yn y dydd hwnnw, Molwch yr ARGLWYDD, gelwch ar ei enw,
hysbyswch ei weithredoedd ef ymhlith y bobloedd, cofiwch mai dyrchafedig yw
ei enw ef. |
º5
Cenwch i’r ARGLWYDD; canys godidowgrwydd a wnaeth efe: hysbys yw hyn yn yr
holl dir. |
º6 Bloeddia a chrochlefa,
breswylferch Seion; canys mawr yw Sanct Israel o’th fewn di. |
ºPENNOD 13 |
º1 AICH Babilon, yr hwn a welodd |
dyrchefwch
lef atynt, ysgydwch law, fel yr elont i fewn pyrth y pendefigion. |
º3
Myfi a orchmynnais I’m rhai sanctaidd, gelwais hefyd fy nghedyrn i’m dicter,
y rhai a ymhyfrydant yn fy nyrchafiad. |
º4
Llef tyrfa yn y mynyddoedd, yn gyffelyb i bobl lawer; sŵn twrf
teyrnasoedd y cenhedloedd wedi ymgynnull: ARGLWYDD y lluoedd sydd yn cyfrif
llu y rhyfel. |
º5
Dyfod y maent o wlad bell, o eithaf y nefoedd; sef yr ARGLWYDD, ac arfau ei
lidiowgrwydd, i ddifa yr holl dir. |
º6
Udwch; canys agos yw diwrnod yr ARGLWYDD; megis anrhaith oddi wrth yr
Hollalluog y daw. |
º7 Am hynny yr holl ddwylo a
laesa; a chalon pob dyn a dawdd: |
º8
A hwy a ofnant; gwewyr a doluriau a’u deil hwynt; megis gwraig yn esgor yr
ymofidiant; pawb wrth ei gyfaill a ryfedda, eu hwynebau fyddant wynebau
fflamllyd. |
º9
Wele ddydd yr ARGLWYDD yn dyfod, yn greulon a digofaint a dicter llidiog, i
osod y wlad yn ddiffeithwch; a’i phechaduriaid a ddifa efe allan ohoni. |
º10
Canys sêr y nefoedd, a’u planedau, ni roddant eu llewyrch: yr haul a dywyllir
yn ei godiad, a’r lloer ni oleua a’i llewyrch. |
º11
A mi a ymwelaf a’r byd am ei ddrygioni, ac a’r annuwiolion am eu hanwiredd: a
gwnafi falchder y rhai rhyfygus beidio; gostyngaf hefyd uchder y rhai ofnadwy. |
º12 Gwnaf ddyn yn
werthfawrocach nag aur coeth; ie, dyn na chyn o aur Offir. |
º13
Am hynny yr ysgydwaf y nefoedd, a’r ddaear a gryn o’i lle, yn nigofaint ARGLWYDD
y lluoedd, ac yn nydd llid ei ddicter ef. |
º14
A hi a fydd megis ewig wedi ei tharfu, ac fel dafad heb neb a’i coleddo; pawb
a wynebant at eu pobl eu hun, a phawb i’w gwlad eu hun a ffoant. |
º15
Pob un a gefhr ynddi a drywenir; a phawb a chwaneger ati a syrth trwy y
cleddyf. |
º16
Eu plant hefyd a ddryllir o flaen eu llygaid; eu tai a ysbeilir, a’u gwragedd
a dreisir. |
º17
Wele fi yn cyfodi y Mediaid yn eu herbyn hwy, y rhai ni roddant fri ar arian;
a’r aur nid ymhyfrydant ynddo. |
º18
Eu bwâu hefyd a ddryllia y gwŷr ieuainc, ac wrth ffrwyth bru ni
thosturiant: cu llygad nid eiriach y rhai bach. |
º19
A Babilon, prydferthwch y teyrnasoedd, gogoniant godidowgrwydd y Caldeaid,
fydd megis dinistr Duw at Sodom a Gomorra. |
º20
Ni chyfanheddir hi yn dragywydd, ac ni phreswyhr hi o genhedlaeth i
genhedlaeth; ac ni phabella yr Arabiad yno, a’r bugeiliaid ni chorlannant
yno. |
º21
Ond anifeiliaid gwylltion yr anialwch a orweddant yno; a’u tai hwynt a lenwir
o ormesiaid, a chywion yr estrys a drigant yno, a’r ellyllon a lamant yno: |
º22
A’r cathod a gydatebant yn ei gweddwdai hi, a’r dreigiau yn y . palasoedd
hyfryd: a’i hamser sydd yn agos i ddyfod, a’i dyddiau nid oedir. |
ºPENNOD 14 |
º1 CANYS
yr ARGLWYDD a dosturia wrth. Jacob, ac a ddethol Israel eto, ac a bair iddynt
orffwys yn eu tir eu hunain; a’r dieithr a ymgysyllta â hwynt, a hwy a lynant
wrth dŷ Jacob. |
º2
Y bobl hefyd a’u cymer hwynt, ac a’u dygant i’w lle, a thŷ Israel a’u
meddianna hwynt yn nhir yr ARGLWYDD, yn weision ac yn forynion: a hwy a
gaethiwant y rhai a’u caethiwodd hwythau, ac a lywodraethant ar eu
gorthrymwyr. |
º3
A bydd, yn y dydd y rhoddo yr ARGLWYDD lonyddwch i ti oddi wrth dy ofid, ac
oddi wrth dy ofn, ac oddi wrth y caethiwed caled y gwasanaethaist ynddo, |
º4 I ti gymryd y ddihareb hon
yn erbyn brenin Babilon, a dywedyd. Pa wedd y peidiodd y gorthrymwr? ac y peidiodd y dref
aur? |
º5 Yr ARGLWYDD a ddrylliodd
ffon yr anwiriaid, a theyrnwialen y llywiawdwyr. |
º6
Yr hwn sydd yn taro y bobloedd mewn dicllonedd a phla gwastadol, yr hwn sydd
yn llywodraethu y cenhedloedd mewn llidiowgrwydd, a erlidir heb neb yn
lluddias. |
º7 Gorffwysodd a llonyddodd yr
holl ddaear; canasant o lawenydd. |
º8
Y ffynidwydd hefyd a chedrwydd Libanus a lawenhasant yn dy erbyn, gan
ddywedyd, Er pan orweddaist, nid esgynnodd cymynydd i’n herbyn. |
º9
Uffern oddi tanodd a gynhyrfodd o’th achos, i gyfarfod âthi wrth dy
ddyfodiad: hi a gyfododd y meirw i ti, sef holl dywysogion y ddaear; cyfododd
holl frenhinoedd y cenhedloedd o’u gorseddfaoedd. |
º10 Y rhai hynny oll a
lefarant, ac a ddywedant wrthyt, A wanhawyd tithau fel ninnau? a aethost ti
yn gyffelyb i ni? |
º11
Disgynnwyd dy falchder i’r bedd, a thrwst dy nablau: tanat y taenir pryf,
pryfed hefyd a’th doant. |
º12
Pa fodd y syrthiaist o’r nefoedd, Lusiffer, mab y wawr ddydd! pa fodd y’th
dorrwyd di i lawr, yr hwn a wanheaist y cenhedloedd! |
º13
Canys ti a ddywedaist yn dy galon, Mi a ddringaf i’r nefoedd; oddi ar sêr Duw
y dyrchafaf fy ngorseddfa; a mi a eisteddaf ym mynydd y gynulleidfa, yn
ystlysau y gogledd; |
º14
Dringaf yn uwch na’r cymylau; tebyg fyddaf i’r Goruchaf. |
º15 Er hynny i uffern y’th ddisgynnir i ystlysau y ffos. |
º16
Y rhai a’th welant a edrychant arnat yn graff, ac a’th ystyriant, gan
ddywedyd, Ai dyma y gŵr a wnaeth i’r ddaear grynu, ac a gynhyrfodd
deyrnasoedd? |
º17
A osododd y byd fel anialwch, ac a ddinistriodd ei ddinasoedd, heb ollwng ei
garcharorion yn rhydd tuag adref? |
º18
Holl frenhinoedd y cenhedloedd, ie, hwy oll a orweddasant mewn gogoniant, bob
un yn ei dŷ ei hun: |
º19
Eichr tydi a fwriwyd allan o’th fedd, fel cangen ffiaidd, neu wisg y
lladdedigion, y rhai a drywanwyd â chleddyf; y rhai a ddisgynnent i gerrig y
ffos, fel celain wedi ei mathru. |
º20
Ni byddi mewn un bedd â hwynt, oherwydd dy dir a ddifethaist, a’th bobl a leddaist:
ni bydd had yr annuwiol enwog byth. |
º21
Darperwch laddfa i’w feibion ef, am anwiredd eu tadau; rhag codi ohonynt a
goresgyn y tir, a llenwi wyneb y byd â dinasoedd. |
º22
Minnau a gyfodaf yn eu herbyn hwynt, medd ARGLWYDD y lluoedd, ac a dorraf
allan o Babilon enw a gweddill, a mab, ac ŵyr, medd yr ARGLWYDD: |
º23
Ac a’i gosodaf hi yn feddiant i aderyn y bwn, ac yn byllau dyfroedd; ysgubaf
hi hefyd ag ysgubau distryw, medd ARGLWYDD y lluoedd. |
º24
Tyngodd ARGLWYDD y lluoedd, gan ddywedyd, Diau megis yr amcenais, felly y
bydd; ac fel y bwriedais, hynny a saif; |
º25
Am ddryllio Assur yn fy nhir: canys mathraf ef ar fy mynyddoedd; yna y cilia
ei iau ef oddi arnynt, ac y symudir ei faich ef oddi ar eu hysgwyddau hwynt. |
º26 Dyma y cyngor a gymerwyd
am yr holl ddaear: a dyma y llaw a estynnwyd ar yr holl genhedloedd. |
º27
Oherwydd ARGLWYDD y lluoedd a’i bwriadodd, a phwy a’i diddyma? ei law ef
hefyd a estynnwyd, a phwy a’i try yn ôl?
|
º28
Yn y flwyddyn y bu farw y brenin Ahas, y bu y baich hwn. |
º29
Palesteina, na lawenycha di oll, er torri gwialen dy drawydd: oherwydd o
wreiddyn y sarff y daw gwiber allan, a’i ffrwyth hi fydd sarff danllyd
hedegog. |
º30 A chynblant y tlodion a ymborthant,
a’r rhai anghenus a orweddant mewn
diogelwch: a mi a laddaf dy wreiddyn â newyn, yntau a ladd y weddill. |
º31
Uda, borth; gwaedda, ddinas; Palesteina, ti oll a doddwyd: canys mwg sydd yn dyfod
o’r gogledd, ac ni bydd unig yn ei amseroedd nodedig ef. |
º32
A pha beth a atebir i genhadau y genedl? Seilio o’r ARGLWYDD Seion, ac y
gobeithia trueiniaid ei bobl ef ynddi. |
ºPENNOD 15 |
º15:1
BAICH Moab. Oherwydd,
y nos y dinistriwyd Ar Moab, ac y distawyd hi; oherwydd y nos y dinistriwyd Cir Moab, ac y distawyd hi. |
º15:2 Aeth i fyny i Baith, ac i
Dibon, i’r uchelfeydd, i wylo: am Nebo, ac am Medeba, yr uda Moab; bydd
moelni ar eu holl bennau, a phob barf wedi ei heillio. |
º15:3
Yn eu heolydd yr ymwregysant â sachliain: ar bennau eu tai, ac yn eu heolydd,
yr uda pob un, gan wylo yn hidl. |
º15:4
Gwaedda Hesbon hefyd, ac Eleale: hyd Jahas y clywir eu llefain hwynt: am
hynny arfogion Moab a floeddiant, pob un a flina ar ei einioes. |
º15:5
Fy nghalon a waedda am Moab, ei ffoaduriaid hi a ânt hyd Soar, fel anner
deirblwydd; mewn wylofain y dringant hyd allt Luhith: canys codant waedd
dinistr ar hyd ffordd Horonaim. |
º15:6
Oherwydd dyfroedd Nimrim a fyddant yn anrhaith: canys gwywodd y llysiau,
darfu y gwellt; nid oes gwyrddlesni. |
º15:7 Am hynny yr helaethrwydd
a gawsant, a’r hyn a roesant i gadw, a ddygant i afon yr helyg. |
º15:8
Canys y gweiddi a amgylchynodd derfyn Moab, eu hudfa hyd Eglaim, a’u hochain
hyd Beer-elim. |
º15:9
Canys dyfroedd Dimon a lenwir o waed; canys gosodaf ychwaneg ar Oimon, llewod
ar yr hwn a ddihango ym Moab, ac ar weddill y wlad. |
ºPENNOD l6 |
º1 ANFONWCH oen i lywodraethwr
y tir, o Sela i’r anialwch, i fynydd merch Seion. |
º2
Bydd fel aderyn yn gwibio wedi ei fwrw allan o’r nyth; felly y bydd merched
Moab wrth rydau Arnon. |
º3
Ymgynghora, gwna farn, gwna dy gysgod fel nos yng nghanol hanner dydd; cuddia
y rhai gwasgaredig, na ddatguddia y crwydrad. |
º4
Triged fy ngwasgaredigion gyda thi; Moab, bydd di loches iddynt rhag y
dinistrydd; canys diweddwyd y gorthrymydd, yr anrheithiwr a beidiodd, y
mathrwyr a ddarfuant o’r tir. |
º5
A gorseddfainc a ddarperir mewn trugaredd, ac arni yr eistedd efe mewn
gwirionedd, o fewn pabell Dafydd, yn barnu ac yn ceisio barn, ac yn prysuro
cyfiawnder. |
º6
Clywsom am falchder Moab, (balch iawn yw,) am ei falchder, a’i draha, a’i
ddicllonedd: ond nid felly y bydd ei gelwyddau. |
º7 Am hynny yr uda Moab am
Moab, pob nn a uda: am sylfeini Cirhareseth y griddfenwch, yn ddiau hwy a
drawyd. |
º8
Canys gwinwydd Hesbon a wanhasant; ac am winwydden Sibma, arglwyddi y
cenhedloedd a ysgydwasant ei pher winwydd hi; hyd Jaser y cyraeddasant; crwydrasant
ar hyd yr anialwch; ei changhennau a ymestynasant, ac a aethant dros y môr. |
º9
Am hynny y galaraf ag wylofain Jaser, gwinwydden Sibma; dyfrhaf di, Hesbon,
ac Eleale, a’m dagrau: canys ar dy ffrwythydd haf, ac ar dy gynhaeaf, y
syrthiodd bloedd. |
º10
Y llawenydd hefyd a’r gorfoledd a ddarfu o’r dolydd: ni chenir ac ni floeddir
yn y gwinliannoedd; ni sathr sathrydd win yn y gwryfoedd; gwneuthuni i’w
bloedd gynhaeaf beidic.’ |
º11 Am hynny y rhua fy
ymysgaroedd am Moab fel telyn, a’m perfedd am Cirharcs. |
º12
A phan weler blino o Moab ar iyr uchelfan, yna y daw efe i’w gysegr i weddïo;
ond ni thycia iddo. |
º13 Dyma y gair a lefarodd yr
ARGLwynD am Moab, er yr amser hwnnw. |
º14
Ond yn awr y llefarodd yr ARGLWYDD, gan ddywedyd, O fewn tair blynedd, fel
blynyddoedd gwas cyflog, y dirmygir gogoniant Aioab, a’r holl dyrfa fawr; a’r
gweddill fydd ychydig bach a di-rym. . |
ºPENNOD 17 |
º1 BAICH
Damascus. Wele Damascus . ‘ wedi ei symud o fod yn ddinas, a charnedd wedi
syrthio a fydd hi. |
º2
Gwrthodwyd dinasoedd Aroer: i ddiadellau y byddant, y rhai a orweddant, ac ni
bydd a’u dychryno. |
º3
A derfydd amddiffynfa o Effraim, a brenhiniaeth o Damascus, a gwedditi Syria:
fel gogoniant meibion Israel y byddant, medd ARGLWYDD y lluoedd. |
º4 Ac ar y dydd hwnnw y bydd i
ogoniant Jacob feinhau, a braster ei gig ef a gulha. |
º5
Ac efe a fydd fel pan gasglo y cynaeafwr ŷd, a medi a’i fraich y tywysennau:
a bydd fel casglydd tywysennau yng nglyn Reffaim. |
º6
Eto ynddo y gadewir lloffion grawnwin, fel ysgydwad olewydden, sef dau neu
dri o rawn ym miaen y brig, a phedwar neu bump yn ei changhennau ffrwythlon
eithaf, medd ARGLWYDD DDUW Israel. |
º7 Yn y dydd hwnnw yr edrych
dyn at ei Wneuthurwr, â’i lygaid a edrychant ar Sanct Israel: . |
º8
Ac nid edrych am yr allorau, y rhai ydynt waith ei ddwylo; ie, nid edrych am
yr hyn a wnaeth ei fysedd, na’r llwyni, na’r delwau. |
º9
Yn y dydd hwanw y bydd eu dinasoedd cedyrn fel cangen wrthodedig, a’r brig, y
rhai a adawsant oherwydd meibion Israel: felly y bydd anghyfanhedd-dra. |
º10
Oherwydd anghofio ohonot DDUW dy iachawdwriaeth, ac na chofiaist graig dy
gadernid: am hynny y plenni blanhigion hyfryd, ac yr impi hwynt a changhennau
dieithr. |
º11
Y dydd y gwnei i’th blanhigyn dyfu, a’r bore y gwnei i’th had flodeuo: ond
bydd y cynhaeaf yn bentwr ar ddydd llesgedd a dolur gofidus. |
º12 Gwae dyrfa pobloedd lawer, fel twrf y môr y
trystiant; ac i dwrf y bobloedd a drystiant fel sŵn dyfroedd lawer. |
º13
Fel sŵn dyfroedd lawer y trystia y bobl; a Duw a’u cerydda hwynt, a hwy
a ffoant ymheli, ac a erhdir fel peiswyn mynydd o flaen y gwynt, ac fel peth
yn treiglo ym miaen corwynt. |
º14 Ac wele drallod ar
brynhawn, a chyn y bore ni bydd. Dyma ran y rhai a’n hanrheithiant ni, a
choelbren y rhai a’n hysbeiliant ni. |
ºPENNOD
18 |
º1 GWAE y tir sydd yn cysgodi ag adenydd, yr
hwn sydd tu hwnt’i afonydd Ethiopia: |
º2
Yr hwn a hebrwng genhadau hyd y môr, ac ar hyd wyneb y dyfroedd, mewn llestri
brwyn, gan ddywedyd, Ewch, genhadon cyflyro, at genhedlaeth wasgaredig ( ac
ysbeiliedig, at bobl ofnadwy er pan ydynt ac etc, cenhedlaeth wedi ei mesur
a’i sathru, yr hon yr ysbeiliodd yr afonydd ei thir. |
º3
Holl drigolion y byd, a phreswylwyr y ddaear, gwelwch pan gyfodo efe faner tr
y mynyddoedd, a chlywch pan utgano ag utgorn. |
º4
Canys fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, Byddaf lonydd, a mi a ystyriaf
yn fy annedd, megis gwres eglur ar lysiau, fel niwi gwhth yng ngwres
cynhaeaf. |
º5
Canys o flaen cynhaeaf, pan fyddo y blodeuyn yn berffaith, a’r grawnwia
surion yn aeddfedu yn y blodeuyn: efe a dyr y brig a chrymanau, ac a dynn
ymaith ac a dyr y canghencau. |
º6
Gadewir hwynt ynghyd i adar y mynyddoedd, ac i anifeiliaid y ddaear: ac
arnynt y bwrw yr adar yr haf, a holl anifeiliaid y ddaear a aeafa arnynt. |
º7
Yr amser hwnnw y dygir rhodd i ARGLWYDD y lluoedd gan bobl wasgaredig ac
ysbeiliedig, a chan bobl ofnadwy er pan ydynt ac eto, cenedl wedi ei mesur
a’i sathru, yr hon yr ysbeiliodd yr afonydd d thir, i le enw ARGLWYDD y
lluoedd, sef i fynydd Seion. |
ºPENNOD 19 |
º1 BAICH
yr Aifft. Wele yr ARGLWYDD yn marchogaeth ar gwmwl ysgafn, ac efe a ddaw i’r
Aifft: ac eilunod yr Aifft a gynhyrfant rhagddo ef, a chalon yr Aifft a dawdd
yn ei chanol. |
º2
Gyrraf hefyd yr Eifftiaid yn erbyn yr Eifftiaid, a hwy a ymladdant bob un yn
erbyn ei frawd, a phob un yn erbyn ei gymydog; dinas yn erbyn dinas, a
theyrnas yn erbyn teyrnas. |
º3
Ac ysbryd yr Aifft a balla yn ei chpnol, a mi a ddiddymaf ei chyngor hi: yna
yr ymofynnant ag eilunod, ac a swynyddion; ac a dewiniaid, ac a brudwyr. |
º4
A mi a gaeaf yr Aifft yn llaw arglwydd caled; a bren nc cadarn a lywodraetha arnynt, medd’yr
Arglwydd, ARGLWYDD y lluoedd. |
º5
A’r dyfroedd a ddarfyddant o’r môr, yr afon hefyd a â yn hesb ac yn sech. |
º6 A hwy a droant yr afonydd
ymhell, y ffrydiau amddiffyn a ddihysbyddir, ac a sychant: torrir ymaith bob
corsen a hesgen. |
º7
Y papurfrwyn wrth yr afon, ar fin yr afon, a phob peth a heuwyd wrth yr afon,
a wywa, a chweiir, ac ni bydd mwy. |
º8
Y pysgodwyr hefyd a dristânt , a’r rhai oll a fwriant fachau i’r afonydd a
alarant: felly y rhai a daenant rwydau ar hyd wyaeb y dyfroedd a lesgant. |
º9 Gwaradwyddir hefyd y rhai a
weithiant feinllin, a’r rhai a weant rwydwaith. |
º10 A hwy a dorrir yn eu
bwriadau, y rhai oll a wnânt argaeau a physgodlynnau. |
º11
Diau ynfydion yw tywysogion Soan; cyngor doethion gynghorwyr Pharo a aeth yn
ynfyd: pa fodd y dywedwch wrth Pharo, Mab y doethion ydwyf fi, mab hen
frenhinoedd? |
º12
Mae hwynt? mae dy ddoethion? a mynegant i ti yr awr hon, a gwybyddant pa
gyngor a gymerodd ARGLWYDD y lluoedd yn erbyn yr Aifft. |
º13 Tywysogion Soan a
ynfydasant; twyllwyd tywysogion Noff, a phenaethiaid eu llwythau a hudasant
yr Aifft. |
º14
Cymysgodd yr ARGLWYDD ynddi ysbryd gwrchnysigrwydd; a hwy a wnaethant i’r
Aifft gyfeiliorni yn ei holl waith, fel y cyfciliorna meddwyn yn ei chwydfa. |
º15
Ac ni bydd gwaith i’r Aifft, yr hwn a wnelo y pen na’r gloren, y gangen na’r
frwynen. |
º16
Y dydd hwnnw y bydd yr Aifft fel gwragedd; canys lii a ddychryna, ac,a ofna
rhag ysgydwad llaw ARGLWYDD y lluoedd, yr hon a ysgydwa efe arni hi. |
º17
A bydd tir Jwda yn arswyd i’r Aifft; pwy bynnag a’i cofia hi, a ofna ynddo ei
hun, oherwydd cyngor ARGLWYDD y lluoedd, yr hwn a gymerodd efe yn ei herbyn
hi. |
º18
1 Y dydd hwnnw y bydd pum dinas |
º19
Y dydd hwnnw y bydd allor i’r ARGLWYDD yng nghanol tir yr Aifft, a cholofn
i’r ARGLWYDD gerllaw ei therfyn hi. |
º20
Yn arwydd hefyd ac yn dystiolaeth y bydd i ARGLWYDD y lluoedd yn nhir yr
Aifft. Canys llefant ar yr ARGLWYDD eherwydd y gorthrymwyr; ac efe a enfyn
ipdynt iachawdwr a phennaeth, ac efe a’u gwared hwynt. |
º21
A’r ARGLWYDD a adwaenir gan yr Aifft, ie, yr Eifftiaid a adwaenant yr ARGLWYDD
yn y dydd hwnnw: gwnant hefyd aberth ac offrwm, ac addunant adduned i’r
ARGLWYDD, ac a’i talant. |
º22
Yr ARGLWYDD hefyd a dery yr Aifft; efe a’i tery, ac a’i hiacha; hwythau a
droant at yr ARGLWYDD, ac efe a’u gwrendy hwynt, ac a’u hiachS hwynt. |
º23
A’r dydd hwnnw y bydd priffordd o’r Aifft i Asyria, ac yr a yr Asyriad i’r
Aifft, a’r Eifftiad i Asyria: a’r Eifftiaid f fda’r Asyriaid a wasanaethant. |
º24
Y dydd hwnnw y bydd Israel yn drydydd gyda’r Aifft, a chydag Asyria, sef yn fendith
o fewn y tir: |
º25
Yr hwn a fendithia ARGLWYDD y lluoedd, gan ddywedyd Bendigedig yw yr Aifft fy
mhobl i, ac Asyria gwaith fy nwylo, ac Israel fy etifeddiaeth. |
ºPENNOD
20 |
º1 VN y flwyddyn y daeth Tartan i Asdod, pan
ddanfonodd Sargon brenin Asyria ef, ac yr ymladdodd yn erbyn Asdod ac a’i
henillodd hi; |
º2
Yr amser hwnnw y bu gair yr ARGLWYDD trwy law Escia mab Amos, gan ddywedyd,
DOS, a datod y sachliain oddi am dy lwynau, a diosg dy esgidiau oddi am dy
draed. Ac efe a wnaeth felly, gan rodio yn
noeth, ac heb esgidiau. |
º3
Dywedodd yr ARGLWYBD hefyd, Megis y rhodiodd fy ngwas Eseia yn noeth ac heb
esgidiau dair blynedd yn arwydd ac yn argoel yn erbyn yr Aifft, ac yn erbyn
Ethiopia, |
º4
Peuy yr arwain brenin Asyria gaethiwed yr Aifft, a chaethglud Ethiopia, sef
yn llaaciau a hynafgwyr, yn noethion ac heb esgidiau, ac yn dinnoeth, yn
warth i’r Aifft. . |
º5
Brawychant a chywilyddiant o ashes Ethiopia eu gobaith hwynt, ac o achos yr
Aifft eu gogoniant hwy. |
º6
A’r dydd hwnnw y dywed preswylwyr yr ynys hon, Wele, fel hyn y mae ein
gobaith ni, lle y ffoesom am gymorth i’a, gwared rhag brenin Asyria: a pha
fodd y dihangwn? |
ºPENNOD 21 |
º1 BAICH anialwch y môr. Fel y
mae corwynt yn y deau yn myned trwoddy felly y daw o’r anialwch, o wlad
ofnadwy |
º2 Gweledigaeth galed a
fynegwyd i mi. Yr anffyddlon sydd yn anffyddloni, a’r dinistrydd sydd yn
dinistrio. Elam, dring; Media, gwarchae; gwneuthum i’w holt riddfan hi ddarfod. |
º3
Am hynny y llanwyd fy llwynau & ddolur, gwewyr a’m daliasant fel gwewyr
gwraig yn esgor; syrthiais wrth ei glywed, brawychais wrth ei weled. |
º4
Cyfeiliornodd fy nghalon, braw a’m dychrynodd; efe a drodd fy nghyfnos. ddymunol
yn ddychryn i mi. |
º5
Paratoa y bwrdd, gwylia ys y ddisgwylfa, bwyta, yf; cyfodwch, dywysogion;
eneimwch y darian. |
º6
Oherwydd fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, DOS, gosodwyliedydd, myneged
yr hyn a welo. |
º7 Ac efe a welodd gerbyd, a
dau o wŷr meirch, cerbyd asynnod, a cherbyd camelod; ac efe a ystyriodd
yn ddyfal iawn dros ben. |
º8
Ac efe a lefodd, Llew: fy arglwydd, ar y ddisgwylfa yr wyf fi yn sefyll liw
dydd yn wastad, ac ar fy nghadwriaeth yr ydwyf yn sefyll bob nos. |
º9
Ac wele, yma y mae yn dyfod gerbyd o wŷr, a dau o wŷr meirch. Ac
efe a ateliodd ac a ddywedodd, Syrthiodd, syrthiodd Babilon; a holl ddclwau
ccrfiedig ei duwiau hi a ddrylliodd efe i lawr. |
º10
O fy nyrniad, a chnwd fy llawr dyrnu! yr hyn a glywais gan ARGLWYDD y
lluoedd, Duw Israel, a fynegais tcfawi. |
º11
1 Baich Duma, Arnaf fi y mae-’yll galw o Seir, Y gwyliedydd, beth am y
nos? y gwyliedydd, beth am y nos? |
º12
Dywedodd y gwyliedydd, Daeth ‘y bore a’r nos hefyd: os ceisiwch, ceisiwch; dychwelwch,
deuwch.: |
º13
Baich ar Arabia. Yn y coed ytt Arabia y lletywch chwi, fforddolion Dedanim. ‘
‘. |
º14
Dygwch ddyfroedd i gyfarfod a’r sychedig, trigolion tir Tema, achubwch flaen
y crwydrus a’i fara.; |
º15
Oherwydd rhag cleddyfau y ffoesant, rhag y cleddyf noeth, a rhag ybwa analog,
a rhag trymder rhyfel. |
º16
Oherwydd fel hyn y dywedodd yr Arglwydd wrthyf fi, Cyn pen blwyddyn, o fath
blwyddyn gwas cyflog, y derfydd hefyd holl anrhydedd Cedar: |
º17
A’r gweddill o rifedi saethyddion gwŷr cedyrn meibion Cedar, a leiheir;
canys ARGLWYDD DDUW Israel a’r dywedodd. |
ºPENNOD 22 |
º1 AICH glyn gweledigaeth. Beth a ddarfu i ti
yn awr, pan ddringaist ti, oll i nennau y tai? |
º2
Ti yr hon wyt yn llawn terfysg, yn ddinas derfysgol, yn ddinas lawen: dy
laddedigion ni laddwyd a chleddyf, na’th feirw mewn rhyfel. |
º3 Dy holl dywysogion a
gydffoesant, gan y perchen bwâu y rhwymwyd hwynt: y rhai oll a gafwyd ynot a
gydrwymwyd, y rhai a ffoesant o bell. |
º4
Am hynny y dywedais, Edrychwchf oddi wrthyf; mi a wylaf yn chwerw, na
lafuriwch fy nghysuro, am ddinistr merch fy mhobl. |
º5
Oherwydd diwrnod blinder yw, a mathru, a drysni, gan Arglwydd DDUW y lluoedd,
yng ngiyn gweledigaeth, yn difurio y gaer, ac yn gweiddi i’r mynydd. |
º6
Elam hefyd a ddug y cawell saethau, mewn cerbydau dynion a gwŷr meirch y
Cir hefyd a ddinoethodd y darian. |
º7
A bydd dy ddyffrynnoedd dewisol’yn llawn o gerbydau, a’r gwŷr meirch a ymfyddinant
tua’r porth. |
º8
Ac efe a ddinoethodd do Jwda, ac yn y dydd hwnnw yr edrychaist ar arfogaeth
tŷ’r goedwig. |
º9
A gwelsoch rwygiadau dinas Dafydd, rtai arni oeddynt; a chasglasoch ddyfroedd
y pysgodlyn isaf. |
º10 Rhifasoch hefyd dai Jerwsalem,
a thynasoch y tai i lawr i gadarnhau’r mur. |
º11
A rhwng y ddau fur y gwnaethoch lyn i ddyfroedd yr hen bysgodlyn: ond nid
edrychasoch am ei wneuthurwr, nid ystyriasoch yr hwn a’i lluniodd ef er ys
talm. |
º12
A’r dydd hwnnw y gwahoddodd Arglwydd DDUW y lluoedd rai i wylofain, ac i
alarnad, ac i foeledd, ac i ymwregysu a’sachliain: |
º13
Ac wele lawenydd a gorfoledd, gan ladd gwartheg, a lladd defaid, gan fwyta
dg, ac yfed gwin: bwytawn ac yfwn; canys yfory, meddant, y byddwn feirw. |
º14
A datguddiwyd hyn lle y clywais gan ARGLWYDD y lluoedd, Yn ddiau ni lanheir
yr anwiredd hyn, hyd oni byddoch feirw, medd Arglwydd DDUW y lluoedd. |
º15
Fel hyn y dywed Arglwydd DDUW y lluoedd, Cerdda, dos at y trysorydd hwn, sef
at Sebna, yr hwn sydd benteulu, a dywed, |
º16
Beth sydd i ti yma? a phwy sydd gennyt ti yma, pan drychaist i ti yma fedd,
fel yr hwn a drychai ei fedd yn uchel, ac a naddai iddo ei hun drigfa mewn
craig? |
º17 Wele yr ARGLWYDD yn dy
fudo di a chaethiwed tost, a chan wisgo a’th wisg di. |
º18
Gan dreiglo y’th dreighi di, fel trciglo pel i wlad eang; yno y byddi farw,
ac yno y bydd cerbydau dy ogoniant yn warth i dŷ dy feistr. |
º19
Yna y’th yrraf o’th sefyllfa, ac o’th sefyilfa y dinistria etc di. |
º20
Ac yn y dydd hwnnw y galwaf ar fy ngwas Eliacim m;ih Hiloeia: |
º21
A’th wisg di hefyd y gwisgaf ef, ac a’th wregys di y nerthaf ef; a than ei
law ef y rhoddaf dy lywodniclh di: ac efe a fydd yn dad i breswylwyr
Jerwsalem, ac i dŷ Jwda. |
º22
Rhoddaf hefyd agoriad tŷ Dafydd ‘ar ei ysgwydd ef: yna yr egyr efe, ac
ni bydd a gaeo; ac efe a gae, ac ni bydd a agoro. |
º23 A mi a’i sicrhaf ef fel
hoel mewn man sicr; ac efe a fydd yn orseddfa gogoniant i dŷ ei dad. |
º24 Ac arno efy crogant holl
ogoniant tŷ -ei dad, hi! ac epil, yr holl fan lestri, o’r llestri
meiliau, hyd yr holl offer cerdd. |
º25
Yn y dydd hwnnw, medd ARGLWYDD y lluoedd, y symudir yr hoel a hoeliwyd yn y
man sicr, a hi a dorrir, ac a syrth: torrir hefyd y llwyth oedd aml; canys yr
ARGLWYDD a’i dywedodd. |
ºPENNOD 23 |
º1 BAICH Tyrus. Llongau Tarsis, udwch: canys
anrheithiwyd hi, fel’nad oes na thŷ, na chyntedd: o dir Chittim y datguddiwyd
iddynt. |
º2
Distewch, drigolion yr ynys, yr hon y mae marchnadyddion Sidon, y rhai sydd yn
tramwy y môr, yn dy lenwi. |
º3
Ac wrth ddyfroedd lawer, had Sihor, cynhaeaf yr afon yw ei chnwd hi: felly
iftarchnadfa cenhedloedd yw hi. |
º4
Cywilyddia, Sidon; canys y môr, ie, cryfder y môr, a lefarodd, gan ddywedyd,
Nid ymddygais, ac nid esgorais, ni fegais wŷr ieuainc chwaith, ac ni
feithrinais forynion. |
º5 Megis wrth glywed sôn am yr
Eifftiaid, yr ymofidiant wrth glywed sôn am Tyrus. |
º6 Ewch trosodd i Tarsis;
udwch, breswylyr yr ynys. ‘ |
º7
Ai hon yw eich dinas lawen chwi, yr
hon y mae ei hynafiaeth er y dyddiau gynt? ei thraed a’i dygant hi i ymdaith
i bell. |
º8
Pwy a gynghorodd hyn yn erbyn Tyrus goronog, yr hon yr ydoedd ei marchnatawyr
yn dywysogion, a’r marsiandwyr yn bendefigion y ddaear? |
º9 ARGLWYDD y lluoedd a fwriadodd ‘hyn, i ddifwyno balchder pob
gogoniant, ac i ddirmygu holl bendefigion y ddaear. |
º10 Dos trwy dy wlad fel afon,
O ferch Tarsis: nid oes nerth mwyach. |
º11
Estynnodd ei law ar y môr, dychrynodd y teyrnasoedd; gorchmynnodd yr ARGLWYDD
am ddinas y farsiandiaeth, ddinistrio ei chadernid. |
º12
Ac efe a ddywedodd, Ni chei orfoleddu mwyach, yr orthrymedig forwyn, merch
Sidon; cyfod, dos i Chittim; yno chwaith ni bydd i ti lonyddwch. |
º13
Wele dir y Caldeaid; nid oedd y bobl hyn, nes i Assur ei sylfaenu hi i
drigolion yr anialwch: dyrchafasant ei thyrau, cyfodasant ei phalasau; ac efe
a’i tynnodd hi i lawr. |
º14 Llongau Tarsis, udwch;
canys anrheithiwyd eich nerth. |
º15
A’r dydd hwnnw yr anghofir Tyrus ddeng mlynedd a thrigain, megis dyddiau un
brenin: ymhen y deng mlynedd a thrigain y can Tyrus megis putain. |
º16 Cymer y delyn, amgylchyna
y ddinas, ti butain anghofiedig: can gerdd yn dda: can lawer fel y’th gofier. |
º17 Ac ymhen y deng mlynedd a
thrigain yr ARGLWYDD a ymwêl â Thyrus, a hi a ddychwel at ei helw, ac a
buteinia a holl deyrnasoedd y byd ar wyneb y ddaear. |
º18
Yna y bydd ei marchnad a’i helw yn sancteiddrwydd i’r ARGLWYDD: ni thrysorir
ac nis cedwir: canys eiddo y rhai a drigant o flaen yr ARGLWYDD fydd ei
marsiandiaeth, i fwyta yn ddigonol, ac yn ddillad parhaus. ‘ |
ºPENNOD
24 |
º1 WELE yr ARGLWYDD yn gwneuthur y ddaear yn
wag, ac yn ei difwyno hi; canys efe a ddadymchwel ei hwyneb hi, ac a wasgar
ei thrigolion. |
º2
Yna bydd yr un ffunud i’r bobl ac i’r offeiriad, i’r gwas ac i’w feistr, i’r
llawforwyn ac i’w meistres, i’r prynydd ac i’r gwerthydd, i’r hwn a roddo ac
i’r hwn a gymero echwyn, i’r hwn a gymero log ac i’r hwn a dalo log iddo. |
º3
Gan wacáu y gwaceir, a chan ysbeilio yr ysbeilir y wlad; canys yr ARGLWYDD a
lefarodd y gair hwn. |
º4
Galarodd a diflannodd y ddaear, llesgaodd a dadwinodd y byd, dihoenodd pobl
feilchion y ddaear. |
º5
Y ddaear hefyd a halogwyd dan ei phreswylwyr: canys troseddasant y
cyfreithiau, newidiasant y deddfau, diddymasant y cyfamod tragwyddol. |
º6
Am hynny melltim a ysodd y tir, a’r rhai oedd yn trigo ynddo a anrheithiwyd;
am hynny preswylwyr y tir a losgwyd, ac ychydig ddynion a adawyd. |
º7
Galarodd y gwin, llesgaodd y winwydden, y rhai llawen galon oll a
riddfanasant. |
º8
Darfu llawenydd y tympanau, peidiodd trwst y gorfoleddwyr, darfu hyfrydwch y
delyn. |
º9 Nid yfant win dan ganu; chwerw
fydd diod gref i’r rhai a’i hyfant. |
º10 Drylliwyd y ddinas wagedd;
caewyd pob tŷ, fel na ddeler i mewn. |
º11
Y mae llefain am win yn yr heolydd; tywyllodd pob llawenydd, byfrydwch y tir
a fudodd ymaith. |
º12
Yn y ddinas y gadawyd anghyfanheddrwydd, ag anrhaith hefyd y dryllir y porth. |
º13
Oblegid bydd o fewn y tir, yng nghanol y bobloedd, megis ysgydwad olewydden,
ac fel grawn lloffa pan ddarffo cynhaeaf y gwin. |
º14
Hwy a ddyrchafant eu llef, ac a ganant; oherwydd godidowgrwydd yr ARGLWYDD,
bloeddiant o’r môr. |
º15
Am hynny gogoneddwch yr ARGLWYDD yn y dyffrynnoedd, enw ARGLWYDD DDUW
Israel yn ynysoedd y môr. |
º16
O eithafoedd y ddaear y clywsom ganiadau, sef gogoniant i’r cyfiawn. A dywedais,
O fy nghuini, O fy nghuini, gwae fi! y rhai anffyddlon a wnaethant yn
anffyddlon, ie, gwnaeth yr anffyddlon o’r fath anffyddlonaf. |
º17 Dychryn, a ffos, a magi
fydd arnat ti, breswylydd y ddaear. |
º18
A’r hwn a ffy rhag trvist y dychryn, a syrth yn y ffos; a’r hwn a gyfodo o
ganol y ffos, a ddelir yn y fagi: oherwydd ffenestri o’r uchelder a agorwyd,
a sciliau y ddaear sydd yn crynu. |
º19
Gan ddryllio yr ymddrylliodd y ddaear, gan rwygo yr ymrwygodd y ddaear, gan
symud yr ymsyrnudodd y ddaear. |
º20
Y ddaear gan symud a ymsymud fel meddwyn, ac a ymsigia megis bwth; a’i
chamwedd fydd drwm arni; a hi a syrth, ac ni chyfyd mwy. |
º21
Yr amser hwnnw yr ymwêl yr ARGLWYDD â llu yr uchel, yr hwn sydd yn yr
uchelder, ac a brenhinoedd y ddaear ar y ddaear. |
º22
A chesglir hwynt fel y cesglir carcharorion mewn daeardy, a hwy a garcherir
mewn carchar, ac ymhen llawer o ddyddiau yr ymwelir â hwynt. |
º23
Yna y lleuad a wrida, a’r haul a gywilyddia, pan deyrnaso ARGLWYDD y lluoedd ym
mynydd Seion ac yn Jerwsalern, ac o flaen ei henuriaid mewn gogoniant. |
ºPENNOD
25 |
º1 O ARGLWYDD, fy Nuw ydwyt; dyrchafaf di,
moliannaf dy enw; canys gwnaethost ryfeddodau: dy gynghorion er ys talm sydd
wirionedd a sicrwydd. |
º2
Canys gosodaist ddinas yn bentwr, a thref gadarn yn garnedd; palas
dieithriaid, fel na byddo ddinas; nid adeiledir hi byth. |
º3
Am hynny pobl nerthol a’th ogonedda, dinas y cenhedloedd ofnadv y a’th
arswyda: |
º4
Canys buost nerth i’r dawd, a chadernid i’r anghenog yn ei gyfyngder, yn
nodded rhag tymestl, yn gysgod rhag gwres, pan oedd gwynt y cedyrn fel
tymestl yn erbyn mur. |
º5
Fel gwres mewn sychder y darostyngi dwrf dieithriaid; sef gwres a chysgod
cwmwl; darostyngir cangen yr ofnadwy. |
º6
Ac ARGLWYDD y lluoedd a wna i’r holl bobloedd yn y mynydd hwn wledd o
basgedigion, gwledd o loyw-win; o basgedigion breision, a gloyw-win puredig. |
º7
Ac efe a ddifa yn y mynydd hwn y gorchudd sydd yn gorchuddio yr holl bobloedd,
a’r llen yr hon a daenwyd ar yr holl genhedloedd. |
º8
Efe a lwnc angau mewn buddugoliaeth; a’r Arglwydd DDUW a sych ymaith |
º9
A’r dydd hwnnw y dywedir, Wele, dyma ein Duw ni; gobeithiasom ynddo, ac efe
a’n ceidw: dyma yr ARGLWYDD; gobeithiasom ynddo, gorfoleddwn a llawenychwn yn
ei iachawdwriaeth ef. |
º10 Canys llaw yr ARGLWYDD a
orffwys yn y mynydd hwn, a Moab a sethrir tano, fel sathru gwellt mewn tomen. |
º11
Ac efe a estyn ei ddwylo yn eu canol-hwy, fel yr estyn nofiedydd ei ddwylo i
nofio; ac efe a ostwng eu balchder hwynt ynghyd ag ysbail eu dwylo. |
º12
Felly y gogwydda, y gostwng, ac y bwrw efe i lawr hyd y llwch, gadernid
uchelder dy gaerau. |
ºPENNOD
26 |
º1 YDYDD hwnnw y cenir y gan hon yn nhir
Jwda: Dinas gadarn sydd i ni; Duw a esyd iachawdwriaeth yn gaerau ac yn
rhagfur. |
º2
Agorwch y pyrth, fel y dêl y genedl
gyfiawn i mewn, yr hon a geidw wirionedd. |
º3
Ti a gedwi mewn tangnefedd heddychol yr hwn sydd â’i feddylfcyd arnat ti; am
ei fod yn ymddiried ynot. |
º4
Ymddiriedwch yn yr ARGLWYDD byth; oherwydd yn yr ARGLWYDD DDUW y mae cadernid
tragwyddol. |
º5
Canys efe a ostwng breswylwyr yr uchelder; tref uchel a ostwng efe: efe a’i
darostwng hi i’r llawr, ac a’i bwrw hi i’r llwch. |
º6 Troed a’i sathr hi, sef
traed y trueiniaid, a chamre’r tlodion. |
º7
Uniondeb yw llwybr y cyfiawn; tydi yr uniawn wyt yn pwyso ffordd y cyfiawn. |
º8
Ar lwybr dy farnedigaethan hefyd y’th ddisgwyliasom, ARGLWYDD; dymuniad ein
henaid sydd at dy enw, ac at dy goffadwriaeth. |
º9
A’m henaid y’th ddymunais liw nos, a’m hysbryd hefyd o’m mewn y’th
foregeisiaf: canys preswylwyr y byd a ddysgant gyfiawnder, pan fyddo dy
larnedigaethau ar y ddaear. |
º10
Gwneler cymwynas I’T annuwiol, eto ni ddysg efe gyfiawnder; yn nhir uniondeb
y gwna ar gam, ac ni wetuehelder yr ARGLWYDD. |
º11
Ni welant, ARGLWYDD, pan ddyrchafer dy law: eithr cânt weled, a chywilyddiant
am eu heiddigedd wrth y bobl, ie, tan dy elynion a’u hysa hwynt. |
º12 ARGLWYDD, ti a drefni i ni
heddwch: canys ti hefyd a wnaethost ein holl weithredoedd ynom ni. |
º13
O ARGLWYDD ein Duw, arglwyddi eraill heb dy law di a arglwyddiaethasant arnom
ni; yn unig trwot ti y coffawn dy |
º14
Meirw ydynt, ni byddant fyw
ymadawsant, m chyfodant; am hynny y gofwyaist a difethaist hwynt,
dinistriaist hefyd bob coffa amdanynt. |
º15
Ychwanegaist ar y genedl, O ARGLWYDD, ychwanegaist ar y genedl; ti a
ogoneddwyd; ti a’i symudasit ymhell i holl gyrrau y ddaear. |
º16
Mewn adfyd, ARGLWYDD, yr ymwelsant a thi; tywalhasant weddi pa oedd dy gosbedigaeth arnynt. |
º17
Fel y gofidia ac y gwaedda gwraig feichiog dan ei gwewyr, pan fyddo agos, i
esgor; felly yr oeddem o’th flaen di, ARGLWYDD. |
º18
Beichiogasom, gofidiasom, oeddem. fel ped esgorem ar wynt; ni wnaethom
ymwared ar y ddaear, a phreswylwyr y byd ni syrthiasant. |
º19 Dy feirw a fyddant byw,
fel fy nghorff i yr atgyfodant. Deffrowch a chenwch, breswylwyr y llwch xxx: canys
dy wlith sydd fel gwlith llysiau, a’r ddaear a fwrw y mcirw allan. |
º20
Tyred, fy mhobl, dos i’th ystafelloedd, a chac dy ddrysau arnat: llecha megis
ennyd bach, hyd onid elo y llid |
º21
Canys wele yr ARGLWYDD yn dyfod allan o’i fangre, i ymweled ag anwiredd
prcswylwyr y ddaear: a’r ddaear a ddatguddia ei gwaed, ac ni chuddia mwyach
ei lladdedigion. |
ºPENNOD
27 |
º1 YDYDD hwnnw yr ymwêl yr ARGLWYDD â’i
gleddyf caled, mawr, a chadarn, a lefiathan y sarff hirbralf, ie, &
lefiathan y sarff dorchog: ac efe a ladd y ddraig sydd yn y m&r. |
º2
Yn y dydd hwnnw cenwch iddi, Gwinllan y gwin coch. |
º3
Myfi yr ARGLWYDD a’i ceidw; ar bob moment y dyfrhaf hi: cadwaf hi nos a dydd,
rhag i neb ei drygu. |
º4
Nid oes lidiowgrwydd ynof: pwy a osodai fieri a drain yn fy erbyn mewn
rhyfel? myfi a awn trwyddynt, mi a’u llosgwn hwynt ynghyd., |
º5
Neu ymafled yn fy. nerth i, fel y gwnelo heddwch â mi, ac efe a Wfla ileddwch
â mi. |
º6
Efe awnai hiliogaeth Jacob wreiddio; Israel a flodeua, ac a flaendardda; a
hwy a lanwant wyneb y byd a chnwd. |
º7 A drawodd efe ef fel y trawodd y rhai a’i
trawsai ef? a laddwyd ef fel lladdfa ei laddedigion ef? |
º8
Wrth fesur, pan êl allan, yr ymddadlau ag ef: y mae yn atal ei wynt garw ar
ddydd dwyreinwynt. |
º9
Am hynny trwy hyn y glanheir anwiredd Jacob; a dyna’r holl ffrwyth, tynnu
ymaith ei bechod: pan wnelo efe holl gerrig yr allor fel cerrig calch
briwedig, ni saif y llwyni na’r delwau. |
º10
Eto y ddinas gadarn fydd unig, a’r annedd wedi ei adael, a’i wrthod megis yn
anialwch: yno y pawr y llo, ac y gorwedd
ac y difa ei blagur hi. |
º11
Pan wywo ei brig hi, hwy a dorrir: gwragedd a ddaw, ac a’i llosgant hi,, canys
nid pobl ddeallgar ydynt: am hynny yr hwn a’u gwnaeth ni thosturia wrthynt,
a’r hwn a’u lluniodd ni thrugarha wrthynt. |
º12
A’r dydd hwnnw y bydd i’r ARGLWYDD ddyrnu, o rfrwd yr afon hyd afon yr
Aifft: a chwi feibion Israel a gesglir bob yn un ac un. |
º13
Ac yn y dydd hwnnw yr utgenir ag utgorn mawr; yna y daw y rhai ar ddarfod
amdanynt yn nhir Asyria, a’r rhai a wasgarwyd yn nhir yr Ailft, ac a addolant
yr ARGLWYDD yn y mynydd sanctaidd yfl Jerwsalena. |
ºPENNOD
28 |
º1 1 Gwae goron balchder, meddwon Effraim; yr
hwn y mae ardderchowgrwydd ei ogoniant yn flodeuyn diflanedig, yr hwil sydd
ar ben y dyffrynnoedd breision, y rhai a orchfygwyd gan win. |
º2
Wele, un grymus a nerthol sydd gan yr ARGLWYDD, fel tymestl cenllysg, neu
gorwynt dinistriol, fel llifeiriant dyfroedd mawrion yn llifo drosodd, yr hwn
a fwrw i lawr a llaw. |
º3
Dan draed y sethrir ootoa balchder:, meddwon Effraim. |
º4
Ac ardderchowgrwydd ei ogoniant, eft’ hwn sydd ar ben y dyffryn bras, fydd
blodeuyn diflanedig, megis ffigysen gynnar cyn yr haf, yr hon pan welo yr hwn
a edrycho arni, efe a’i llwnc hi, a hi eto yn ei law. |
º5
Yn y dydd hwnnw y bydd ARGLWYDD y lluoedd yn goron ardderchowgrwydd, ac yn
goron gogoniant i weddill ei bobl; |
º6 Ac yn ysbryd barn i’r hwn a
eisteddo ar farn, ac yn gadernid i’r rhai a ddyehwelant y rhyfel i’r porth. |
º7
Ac er hynny hwy a gyfeiliornasant trwy win, ac a amryfusasant trwy ddiod
gadarn: yr offeiriad a’r proffwyd a gyfeiliornasant trwy ddiod gadarn, difawyd
hwy gan win, cyfeiliornasant trwy ddiod gadarn, amryfusasant mewn
gweledigaeth, tramgwyddasant mewn barn. |
º8 Canys y byrddau oll sydd
lawn o chwydfa a budreddi, heb le glân. |
º9
I bwy y dysg efe wybodaeth? ac i bwy y pair efe ddeall yr hyn a glywo? i’r
rhai a ddiddyfnwyd oddi wrth laeth, y rhai ft-dynnwyd oddi wrth y bronnau. |
º10 Canys rhoddir gorchymyn ar
orchymyn, gorchymyn ar orchymyn; llin ar lin, llin ar lin; ychydig yma, ac
ychydig acw. |
º11
Canys a bloesgni gwefusau, ac a thafodiaith ddieithr, y llefara efe wrth’ y
bobl hyn. . |
º12
Y rhai y dywedtidd efe wrthynt, Dyma orffwystra, gadewch i’r diffygiol
prffwyso, a dyma esmwythder; ond ni fynnent wrando. |
º13
Eithr gair yr ARGLWYBD oedd iddynt yn orchymyn ar orchymyn, yn orchymyn ar
orchymyn; yn llin ar lin, yn llin ar lin; ychydig yma, ac ychydig acw; fel yr
elent ac y syrthient yn ôl, ac y dryllier, ac y siagler, ac y dalier hwynt. |
º14
Am hynny gwrandewch air yr ARGLWYDD, ddynion gwatwarus, llywodisaethwyr y
bobl hyn, y rhai sydd yn Jerwsalem. |
º15
Am i chwi ddywedyd, Gwnaethom amod ag angau, ac ag uffern y gwnaethom
gynghrair; pan ddêl ffrewyll lifeiriol, ni ddaw atom ni: canys gosodasom ein
gobaith ar gelwydd, a than ffalster y llechasom. |
º16
Am hynny fel hyn y dywed yr ARGLWYDD DDUW, Wele fi yn sylfaenu maen yn Seion,
maen profedig, conglfaen gwerthfawr, sylfaen safadwy; ni frysia yr hwn a
gredo. |
º17
A mi a osodaf farn wrth linyn, a chyfiawnder wrth bwys; y cenllysg a ysguba
noddfa celwydd, a’r dyfroedd a foddant y lloches. |
º18
A diddymir eich amod ag angau, a’ch cynghrair ag uffern ni saif; pan ddêl y
ffrewyll lifeiriol, byddwch yn sathrfa iddi. |
º19 O’r amser y delo, y cymer
chwi: canys daw bob bore, ddydd a nos; a blinder yn unig fydd i beri deall yr
hyn a glywir. |
º20
Canys byrrach yw y gwely nag y galler ymestyn ynddos. a ehul yw y cwrlid i
ymdroi ynddo. — . |
º21
Canys yr ARGLWYDD a gyfyd megis ym mynydd Perasim, efe a ddigia megis ytng
nglyn Gibeon, i wneuthur ei waith, ei ddieithr waith; ac i wneuthur ei
weithTed, ei ddieithr weithred. |
º22
Acynawrna watwerwch, rhag cadarnhau eich rhwymau; canys clywais fod darfodedigaeth
derfynol oddi wrth ARGLWYDD DDUW y lluoedd ar yr holl dir. |
º23
Clywch, a gwrandewch fy llais, ystyriwch, a gwrandewch fy lleferydd. |
º24
Ydyw. yr arddwr yn aredig ar hyd y dydd i hau? ydyw efe yn agoryd; ac yn
llyfnu ei dir? |
º25
Onid wedi iddo lyfnhau ei wyneb, y taena efe y ffacbys, ac y gwasgar y cwmin,
ac y bwrw y gwenith ardderchog, a’r haidd nodedig, a’r rhyg yn ei gyfle? |
º26
Canys ei DDUW a’i hyfforddia ef mewn synnwyr, ac a’i dysg ef. |
º27
Canys nid ag og y dyrnir ffacbys, ac ni throir olwyn. men ar gwmin; eithr
dyrnir ffacbys a ffon, a chwmin a gwialea. |
º28
ŷd bara a felir; ond gan ddyrnu ni ddyrn y dyrnwr ef yn wastadol, ac rfi
ysiga ef ag olwyn ei fen, ac nis mal ef a’i wŷr meirch. |
º29
Hyn hefyd a ddaw oddi wrth ARGLWYDD y lluoedd, yr hwn sydd ryfedd yn ei
gyngor, ac ardderchog yn ei waith. |
ºPENNOD
29 |
º1 GWAE Ariel, Ariel, y ddinas y trigodd
Dafydd ynddii ychwanegwch flwyddyn at flwyddyn; lladdant ebyrth..’ |
º2
Eto mi a gyfyngaf ar Ariel, a bydd galar a griddfan; a hi a fydd i mi fel
Ariel. |
º3
A gwersyllaf yn grwn i’th erbyn, ac’a warchaeaf i’th erbyn mewn gwarchdwr, ac
a gyfodaf wrthglawdd yn dy erbyn. |
º4
A thi a ostyngir; o’r ddaear y lleferi, ac o’r llwch y bydd isel dy leferydd;
dy lais fydd hefyd o’r ddaear fel llais swynwr, a’th ymadrodd a hustyng o’r
llwch. |
º5
A thyrfa dy ddieithriaid fydd fel llwch man, a thyrfa’r cedyrn fel peiswyn yn
myned heibio; ie, bydd yn ddisymwth ddiatreg. |
º6
Oddi wrth ARGLWYDD y lluoedd .y gofwyir trwy daranau, a thrwy ddaeargryn, a
thwrf mawr, trwy gorwynt, a thyme sti, a fflam dân ysol. |
º7 Yna y bydd tyrfa yr holl genhedloedd y rhai
a ryfelant yn erbyn Ariel, fel breuddwyd gweledigaeth nos, sef y rhai oll a
ymladdant yn ei herbyn hi a’i hamddiffynfa, ac a warchaeant arni. |
º8
Ie, bydd megis newynog a freuddwydio, ac wele ef yn bwyta; a phan ddeff-r6,
gwag fydd ei enaid: ac megis y sychedig a freuddwydio, ac wele ef yn yfed, a
phan ddeffro, wele ef yn ddiffygiol, a’i enaid yn chwennych diod: felly y
bydd tyrfa yr holl genhedloedd a lueddant yn erbyn mynydd Seion. |
º9
Arefwch, a rhyfeddwch; bloeddiwch, a gwaeddwch: meddwasant, ac nid trwy win,
penfeddwasant, ac nid trwy ddiod gadarn. |
º10
Canys tywalltodd yr ARGLWYDD arnoch ysbryd trymgwsg, ac a gaeodd eich llygaid
chwi: eich proffwydi, a’ch penaethiaid, y gweledyddion, a orchuddiodd efe. |
º11
A gweledigaeth pob un ohonynt sydd i chwi fel geiriau llyfr seliedig, yr hwn
os rhoddant ef at un a fedr ar lyfr, gan ddywedyd, Darllen hwn, atolwg: yna y
dywed, Ni allaf; canys seliwyd ef. |
º12
Os rhoddir y llyfr at yr hwn ni fedr ar lyfr, gan ddywedyd, Darllen hwn,,
atolwg: yna y dywed, Ni fedraf ar lyfr. |
º13 Am hynny y dywedodd yr ARGLWYDD, Oherwydd
bod y bobl hyn yn n ataf a’u genau, ac yn fy anrhydeddu a’u gwefusau, a
phellhau eu calon oddi wrthyf, a bod eu hofn tuag ataf fi wedi ei ddysgu
allan o athrawiaeth dynion; |
º14
Am hynny wele fi yn myned rhagof i wneuthur yn rhyfedd ymysg y bobl hyn, sef
gwyrthiau a rhyfeddod; canys difethir doethineb eu doethion hwynt, a dealt eu
rhai deallgar hwynt a ymguddia. |
º15
Gwae y rhai a ddyfngeisiant i guddio eu cyngor oddi wrth yr ARGLWYDD, ac y
mae eu gweithredoedd mewn tywyllwch, ac a ddywedant, Pwy a’n gwêl ni? a phwy
a’n hedwyn? |
º16 Diau fel clai crochenydd y
cyfrifir eich trofeydd chwi. Canys a ddywed y gwaith am y gweithydd, Ni’m
gwnaeth i? neu a ddywed y petti a luniwyd am yr hwn a’i lluniodd, Nid yw
ddeallus? |
º17
Onid ychydig bach fydd eto hyd oni throir Libanus yn ddoldir, a’r doldir a
gyfrifir yn goed? |
º18 A’r dydd hwnnw y rhai
byddar a glywant eiriau y llyfr, a llygaid y deillion. a welant allan o niwi a
thywyllwch., |
º19
A’r rhai llariaidd a chwanegaat lawenychu yn yr ARGLWYDD; a’r dynion tlodion
a ymhyfrydant yn Sanct Israel. |
º20 Canys darfu am yr ofnadwy,
a difethwyd y gwatwarus, a’r rhai oll a wyliant am anwiredd a dorrir ymaith, |
º21 Y rhai a wnânt ddyn yn
droseddwr oherwydd gair, ac a osodant faglau i’r hwn a geryddo yn y porth, ac
a wnânt i’r cyfiawn wyro am beth coeg. |
º22
Am hynny fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, yr hwn a waredodd Abraham, am dy Jacob,
Weithian ni chywilyddir Jacob, ac ni lasa ei wyneb ef. |
º23
Eithr pan welo efe ei feibion, gwaith fy nwylo, o’i fewn, hwy a sancteiddiant
fy enw, ie, sancteiddiant Sanct Jacob, ac a ofnant DDUW Israel. |
º24
A’r rhai cyfeiliornus o ysbryd a ddysgant ddeall, a’r grwgnachwyr a ddysgant
addysg. |
ºPENNOD
30 |
º1 GWAE y meibion cyndyn, medd yr ARGLWYDD, a
gymerant gyngor, ond nid gennyf fi; ac a orchuddiant a gorchudd, ac nid o’m
hysbryd i, i chwanegu pechod ar bechod: |
º2
Y rhai sydd yn myned i ddisgyn i’r Aifft, heb ymofyn a mi, i ymnerthu yn
nerth Pharo, ac i ymddiried yng nghysgod yrAifft. .,, |
º3 Am hynny y bydd nerth Pharo
ys gywilydd i chwi, a’r ymddiried yng nghysgod yr Aifft yn waradwydd. .; ‘ |
º4 Canys bu ei dywysogion yn
Soan, a’i genhadau a ddaethant i Hanes. |
º5
Hwynt oll a gywilyddiwyd oherwydd y bobl ni fuddia iddynt, ni byddant yn
gynhorthwy nac yn llesâd, eithr yn warth ac yn waradwydd. |
º6
Baich anifeiliaid y deau. I dir cystudd ac ing, lle y daw ohonynt yr hen lew
a’r llew ieuanc, y wiber a’r sarff danllyd hedegog, y dygant eu golud ar
gefnau asynnod, a’u trysorau ar gefnau camelod, at bobl ni wna les. |
º7
Canys yn ddiles ac yn ofer y cynorthwya yr Eifftiaid: am hynny y llefais
arni, Eu nerth hwynt yw aros yn llonydd. |
º8
Dos yn avr, .ysgrifenna hyn mewn llech ger eu broil hwynt, ac ysgrifenna mewn
llyfr, fel y byddo hyd y dydd diwethaf yn oes oesoedd; |
º9
Mai pobl wrthryfeigar yw y rhai hyn, plant celwyddog, plant ni fynnant wrando
cyfraith yr ARGLWYDD: ‘ |
º10
Y rhai a ddywedant wrth y gweledyddion, Na welwch; ac wrth y proffwydi, Na
phroffwydwch i ni bethau uniawn, traethwch i ni weniaith, proffwydwch i ni
siomedigaeth: |
º11
Ciliwch o’r ffordd, ciliwch o’r llwybr; perwch i Sanct Israel beidio â ni. |
º12 Am hynny fel hyn y dywed
Sanct Israel, Am wrthod ohonoch y gair hwn, ac ymddiried ohonoch mewn twyll a
cham, a phwyso ar hynny: |
º13
Am hynny y bydd yr anwiredd hyn i chwi fel rhwygiad chwyddedig mewn mur uchel
ar syrthio, yr hwn y daw ei ddrylliad yn ddisymwth heb atreg. |
º14
Canys efe a’i dryllia hi fel dryllio llestr crochenydd, gan guro heb arbed;
fel na chaffer ymysg ei darnau gragen i gymryd tan o’r aelwyd, nac i godi
dwfr o’r ffos. |
º15
Canys fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW, Sanct Israel, Trwy ddychwelyd a
gorffwys y byddwch gadwedig; mewn llonyddwch a gobaith y bydd eich cadernid:
ond ni fynnech. |
º16 Eithr dywedasoch, Nid
felly; canys ni a ffown ar feirch; am hynny y ffowch: a marchogwn ar feirch buain;
am hynny y bydd buain y rhai a’ch erlidio. |
º17
Mil a ffy wrth gerydd un; ac wrth gerydd pump y ffowch, hyd oni’ch gadaw-* er
megis hwylbren ar ben mynydd, ac fel baner ar fryn. |
º18
Ac am hynny y disgwyl yr ARGLWYDD i drugarhau wrthych, ie, am hynny yr
ymddyrchaif i dosturio wrthych; canys Duw cyfiawnder yw yr ARGLWYDD. Gwyn eu byd y rhai oll a ddisgwyliant wrtho. |
º19
Canys y bobl a drig yn Seion o fewn Jerwsalem: gan wylo nid wyli; gan drugarhau
efe a drugarha wrthyt; wrth lef dy waedd, pan ei clywo, efe a’th ateb di. |
º20
A’r Arglwydd a rydd i chwi fara ing a dwfr gorthrymder, ond ni chomelir dy
.sxbeawsm. niwy, eabs dylygaid fyddant yn gweled dy athrawon: |
º21
A’th, glustiau a glywant;air o’th, ôl yn dywedyd, Dyma y ffordd, rhodiwch
ynddi, pan bwysoch ar y llaw ddeau, neu pan bwysoch ar y llaw aswy. |
º22
Yna yr halogwch ball dy gerfddelw arian, ac effod dy dawdd-ddelw aur;
gwasgeri hwynt fel cadach misglwyf, a dywedi wrthynt, Dos ymaith. |
º23
Ac efe a rydd law i’th had pan heuech dy dir, a bara cnwd y ddaear, ac efe a
fydd yn dew ac yn aml; a’r dydd hwnnw y pawr dy anifeiliaid mewn porfa
helaeth. |
º24 Dy ychen hefyd a’th
asynnod, y rhai a lafuriant y tir, a borant ebran pur; yr hwn a nithiwyd a
gwyntyll ac a gogr. |
º25
Bydd hefyd ar bob mynydd uchel, ac ar bob bryn dyrchafedig, afonydd a
ffrydiau dyfroedd, yn nydd y lladdfa fawr, pan syrthio y tyrau. |
º26
A bydd llewyrch y lleuad fel llewyrch yr haul, a llewyrch yr haul fydd saith
mwy, megis llewyrch saith niwrnod, yn y dydd y rhwyma yr ARGLWYDD friw ei
bobl, ac yr iachao archoll eu dyrnod hwynt. |
º27
Wele enw yr ARGLWYDD yn dyfod a bell, yn llosgi gan ei ddigofaint ef, a’i
faich sydd drwm; ei wefusau a lanwyd o ddicter, a’i dafod sydd megis tan
ysol. |
º28
Ei anadl hefyd, megis afon lifeiriol, a gyrraedd hyd hanner y gwddf, i
nithio’r cenhedloedd a gogr oferedd; a bydd ffrwyn yng ngenau y bobloedd, yn
eu gyrru ar gyfeiliorn. |
º29
Y gan fydd gennych megis y noswaith y sancteiddir uchel ŵyl; a llawenydd
calon, megis pan elo un a phibell i fyned i fynydd yr ARGLWYDD, at Gadarn yr
Israel. |
º30
A’r ARGLWYDD a wna glywed ardderchowgrwydd ei lais, ac a ddengys ddisgyniad
ei fraich, mewn dicter llidiog, ac a fflam dân ysol, a gwasgarfa, ac a
thymesti, ac a cherrig cenllysg. |
º31 Canys â llais yr ARGLWYDD
y distrywir Assur, yr hwn a drawai a’r wialen. |
º32
A pha le bynnag yr elo y wialen. ddiysgog, yr hon a,esyd yr ARGLWYDD arno ef,
gyda thympanau a thelynau’ y bydd: ac a rhyfel tost yr ymladd efe yn ei
erbyn. |
º33
Canys darparwyd Toffet er doe, ie, paratowyd hi i’r brenin: efe a’i dyfnhaodd
hi, ac a’i ehangodd: ei chyneuad sydd dân a choed lawer; anadl yr ARGLWYDD,
megis afon. o frwmstan, sydd yn ei faennyn hi. |
ºPENNOD
31 |
º1 GWAE y rhai a ddisgynnant i’r Aifft am
gynhorthwy, ac a ymddiriedant mewn meirch, ac a hyderant ar gerbydau, am eu
bod yn aml; ac ar wŷr meirch, am eu bod yn nerthol iawn: ond nid
edrychant am Sanct Israel, ac ni cheisiant yr ARGLWYDD. |
º2
Eto y mae efe yn ddoeth, ac a ddaw a chosbedigaeth, ac ni eilw ei air yn ôl;
eithr cyfyd yn erbyn tŷ y rhai drygionus, ac yn erbyn cynhorthwy y rhai
a weithredant anwiredd. |
º3
Yr Eifftiaid hefyd ydynt ddynion, ac nid Duw; a’u meirch yn gnawd, ac nid yn
ysbryd. Pan estynno yr ARGLWYDD ei law, yna y syrth y cynorthwywr, ac y cwymp
y cynorthwyedig, a hwynt oll a gydballant. |
º4
Canys fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, Megis y rhua hen lew a’r llew
ieuanc ar ei ysglyfaeth, yr hwn, er galw lliaws o fugeiliaid yn ei erbyn, ni
ddychryn rhag eu llef hwynt, ac nid ymostwng er eu twrf hwynt: felly y disgyn
ARGLWYDD y lluoedd i ryfela dros fynydd Seion, a thros ei fryn ef. |
º5
Megis adar yn ehedeg, felly yr amddiffyn ARGLWYDD y lluoedd Jerwsalem; gan
amddiffyn a gwared, gan basio heibio ac achub. |
º6 Dychwelwch at yr hwn y
llwyr giliodd meibion Israel oddi wrtho. |
º7
Oherwydd yn y dydd hwnnw gwrthodant bob un ei eilunod arian, a’i eilunod aur,
y rhai a wnaeth eich dwylo eich hun yn bechod i chwi. |
eiddo dyn
gwael, a’i difa ef: ac efe a fry rhag y cleddyf, a’i wŷr ieuainc a
fyddant dan dreth. |
º9
Ac efe a â i’w graig rhag ofn; a’i dywysogion a ofnant rhag y faner, medd yr
ARGLWYDD, yr hwn y mae ei dan yn Seion, a’i ffwrn yn Jerwsalem. |
ºPENNOD 32 |
º1 WELE,
brenin a deyrnasa mewn cyfiawnder, a thywysogion’a lywodraethant mewn barn. |
º2
A gŵr fydd megis yn ymguddfa rhag y gwynt, ac yn lloches rhag y dymesd;.
megis afonydd dyfroedd mewn sychdir, megis cysgod craig fawr mewn’tir
sychedig. |
º3 Yna llygaid y rhai a welant
ni chaeir, a chlustiau y rhai a glywant a wrandawant. |
º4 Calon y rhai ehud hefyd a
ddeall wybodaeth, a thafod y rhai bloesg a brysura lefaru yn eglur. |
º5
Ni elwir mwy y coegddyn yn fonheddig, ac ni ddywedir am y cybydd, Hael yw,. |
º6
Canys coegwr a draetha goegni, a’i-. galon a wna anwiredd, i ragrithio, ac i draethu
amryfusedd yn erbyn yr ARGLWYDD, i ddiddymu enaid y newynog; ac efe a wna i
ddiod y sychedig ballu. |
º7
Arfau y cybydd sydd ddrygionus: efe a ddychymyg ddichellion i ddifwyno y
trueiniaid trwy ymadroddion gau, pan draetho yr anghenus yr uniawn. |
º8
Ond yr hael a ddychymyg haelioni; ac ar haelioni y saif efe. . . .. |
º9
Cyfodwch, wragedd di-waittt; clywch fy llais: gwrandewch. fy ymadrodd,
ferched diofal. / |
º10
Dyddiau gyda blwyddyn y traBodir chwi, wragedd difraw: canys darfa y cynhaeaf
gwin, ni ddaw cynnull. |
º11
Ofnwch, rai difraw; dychrynwch, rai diofal: ymddiosgwch, ac ymnoethwch, a
gwregyswch sachliain am eich llwynau. |
º12 Galarant am y tethau, am y
meysydd hyfryd, am y winwydden ffrwythlon. |
º13
Cyfyd drain a mieri ar dir fy mhobli ie, ar bob tŷ llawenydd yn y ddinas
hyfryd. |
º14
Canys y palasau a wrthodw, lluosowgrwydd y ddinas a adewir, yr amddiffynfeydd
a’r tyrau fyddant yn ogofeydd hyd byth, ynhyfry dwell asynnod gwylltion, yn
borfa diadellau; |
º15
Hyd oni thywallter arnom yr ysbryd o’r uchelder, a bod yr anialwch yn
ddoldir, a chyfrif y doldir yn goetir. |
º16
Yna y trig barn yn yr anialwch, a . chyfiawnder a erys yn y doldir. |
º17
A gwaith cyfiawnder fydd heddwch; ie, gweithred cyfiawnder fydd llonyddwch. a
diogelwch, hyd byth. |
º18
A’m pobl a drig mewn preswylfa heddychlon, ac mewn anheddau diogel, ac mewn
gorffwysfaoedd llonydd. |
º19
Pan ddisgynno cenllysg ar y coed, ac y gostyngir y ddinas mewn lle isel. |
º20
Gwyn eich byd y rhai a heuwch gerllaw pob dyfroedd, y rhai a yrrwch; draed yr
ych a’r asyn yno. |
ºPENNOD
33 |
º1 GWAE di anrheithiwr, a thi heb dy
anrheithio; a thi anffyddlon, er na: wnaed yn anffyddlon a thi: pan ddarffoi
ti anrheithio, y’th anrheithir; a phatt ddarffo i ti fod yn anffyddlon,
byddant. anffyddlon i ti. |
º2
ARGLWYDD, trugarha wrthym; wrthyt y disgwyliasom: bydd fraich iddynt bob
bore, a’n hiachawdwriaeth ninnau yn amser cystudd. |
º3
Wrth lais y twrf y gwibiodd y bobl; wrth ymddyrchafu ohonot y gwasgarwyd y
cenhedloedd. |
º4
A’ch ysbail a gynullir fel. cynulliad lindys; fel gwibiad ceiliogod rhedyn y
rhed efe arnynt. |
º5
Dyrchafwyd yr ARGLWYDD; canys preswylio y mae yn yr uchelder: efe a lanwodd
Seion o farn a chyfiawnder. |
º6
A sicrwydd . dy amserau, a nerth iachawdwriaeth, fydd doethineb a gwybodaeth:
ofn yr ARGLWYDD yw ei drysor ef. |
º7
Wele, eu rhai dewrion a waeddafit oddi allan: cenhadon heddwchi a wylant yn
chwerw.: |
º8
Aeth y priffyrdd yn ddisathr, darfn cyniweirydd llwybr: diddymodd y cyfamod,
diystyrodd y dinasoedd, ni wnaeth gyfrif o ddynion. |
º9 Galarodd a llesgaodd y
ddaear, cywilyddiodd Libanus, a thorrwyd ef; Saron a aeth megis anialwch,
ysgydwyd Basan hefyd a Charmel. |
º10
Cyfodaf yn awr, medd yr ARGLWYDD: ymddyrchafaf weithian; ymgodaf bellach. |
º11 Chwi a ymddygwch us, ac a
esgorwch ar sofl; eich anadl fel tan a’ch ysa chwi. |
º12
A’r bobloedd fyddant fel llosgfa calch, fel drain wedi eu torri y llosgir hwy
yn tân. |
º13 Gwrandewch, belledigiQn,
yr hyn a wneuthum; a gwybyddwch, gymdogion, fy nerth. |
º14
Pechaduriaid a ofnasant yn Seion, dychryn a ddaliodd y rhagrithwyr: pwy
ohonom a drig gyda’r tân ysol? pwy ohonom a breswylia gyda llosgfeydd
tragwyddol? |
º15
Yr hwn a rodia mewn cyfiawnder, ac a draetha uniondeb, a wrthyd elw
traws-ter, a ysgydwo ei law rhag derbyn gwobr a gaeo ei glust rhag clywed celanedd, ac a gaeo ei lygaid rhag
edrych ar ddrygioni, |
º16
Efe a breswylia yr uchelderau; cestyll y creigiau fydd ei amddiffynfa ef: ei
fara a roddir iddo, ei ddwfr fydd sicr. |
º17 Dy lygaid a welant y
brenin yn i degwch: gwelant y lir pell. |
º18
Dy galon a fyfyria ofn; pa le y mae yr ysgrifennydd? pa le y mae y trysorwr?
pa le y mae rhifwr y tyrau? |
º19 Ni chei weled pobl
greulon, pobl o iaith ddyfnach nag a ddeallech di, neu floesg dafod, fel na
ddeallech. |
º20
gwêl Seion, dinas ein cyfarfod: dy lygaid a welant Jerwsalem, y breswylfa
lonydd, y babell ni thynnir i lawr, ac ni syflir un o’i hoelion byth, ac ni
thorrir un o’i rhaffau. |
º21
Eithr yr ARGLWYDD ardderchog fydd yno i ni, yn fangre afonydd a-ffrydiau
llydain: y rhwyflong nid a trwyddo, a llong odidog nid a drosto. |
º22
Canys yr ARGLWYDD yw ein barnwr, yr ARGLWYDD yw ein deddfwr, yr ARGLWYDD yw
ein brenin; efe a’n ceidw. |
º23
Gollyngasant dy raffau, ni chadarnhasant eu hwylbren yn iawn, ni thaenasant
yr hwyl; yna y rhennir ysglyfaeth ysbail fawr, y cloffion a ysglyfaethant yr
ysglyfaeth. |
º24
Ac ni ddywed y preswylydd, Claf ydwyf: maddeuir anwiredd y bobl a drigant
ynddi. |
ºPENNOD
34 |
º1 NESEWCH, genhedloedd, i glywed, a
gwrandewch, bobloedd; gwrandawed y ddaear ac oll y sydd ynddi, y byd a’i holl
gnwd. |
º2
Canys llidiowgrwydd yr ARGLWYDD sydd ar yr holl genhedloedd, a’i soriant ar
eu holl luoedd hwynt: difrododd hwynt, rhoddes hwynt i’r lladdfa. |
º3
A’u lladdedigion a fwrir allan, a’u drewiant o’u celanedd a gyfyd i fyny, y
mynyddoedd hefyd a doddant o’u gwaed. hwynt. |
º4
Holl lu y nefoedd hefyd a ddatodir, a’r nefoedd a blygir fel llyfr: a’i holl
lu a syrth, fel y syrthiai deilen o’r winwydden, ac fel ffigysen yn syrthio
oddi ar y pren. |
º5 Canys fy nghleddyf a
drochir yn y nefoedd: wele, ar Edom y disgyn i fam, ac ar y bobl a
ysgymunais. |
º6
Cleddyf yr ARGLWYDD a lanwyd "o waed, tewychodd gan fraster, a chan waed
ŵyn a bychod, gan fraster arennau hyrddod: canys mae i’r ARGLWYDD aberth
yn Bosra, a lladdfa fawr yn nhir Edom. |
º7
A disgyn yr unicorniaid gyda hwynt, a’r bustych gyda’r teirw; a’u tir hwynt a
feddwa o’u gwaed hwynt, a’u llwch fydd dew o fraster. |
º8
Canys diwrnod dial yr ARGLWYDD, blwyddyn taledigaeth yn achos Seion, yw. |
º9
A’i hafonydd a droir yn byg, a’i llwch yn frwmstan, a’i daear yn byg
llosgedig. |
º10
Nis diffoddir nos na dydd; ei mwg a ddring byth: o genhedlaeth i genhedlaeth
y diffeithir hi, ni bydd cyniweirydd trwyddi byth bythoedd. |
º11
Y pelican hefyd a’r draenog a’i meddianna; y dylluan a’r gigfran a
itxxxxxxxxxxxxx drigant ynddi; ac etc a estyn arni xxx linya anhrefn, a meini
gwagedd. |
º12
Ei phendcfigion hi a alwant i’r frenhiniaeth, ond ni bydd yr un yno, a’i holl
dywysogion hi fyddant ddiddim. |
º13
Cyfyd hefyd yn ei phalasau ddrain, danadl ac ysgall o fewn ei cheyrydd: a hi
a fydd yn drigfa dreigiau, yn gyntedd i gywion yr estrys. |
º14
Ac anifeiliaid gwylltion yr anialwch, a’r cathod, a ymgyfarfyddant: yr ellyll
a eilw ar ei gyfaill; yr wyll a orffwys yno hefyd, ac a gaiff orffwysfa iddi. |
º15
Yno y nycha y dylluan, ac y dodwa, ac y deora, ac a gasgl yn ei chysgod; y
fwlturiaid a ymgasglant yno hefyd, pob un gyda’i gymar. |
º16
Ceisiwch allan o lyfr yr ARGLWYDD, a darllenwch; ni phalla un o hyn, ni bydd
un heb ei gymar; canys fy ngenau, efe a ftrchmynnodd, a’i ysbryd, efe a’u
casglodd hwynt. |
º17
Efe hefyd a fwriodd y coelbren iddynt, a’i law ef a’i rhannodd hi iddynt wrth
linyn: meddiannant hi hyd byth, a phreswyliant ynddi o genhedlaeth i
genhedlaeth. |
ºPENNOD
35 |
º1 YR anialwch a’r anghyfanheddk a
lawenychant o’u plegid; y ‘diffeithwch hefyd a orfoledda, ac a flodeua fel
rhosyn. |
º2
Gan flodeuo y blodeua, ac y llawenycha hefyd a llawcnydd ac a chan: gogoniant
Libanus a roddir iddo, godidowgrwydd Carmel a Saron: hwy a welant ogoniant yr
ARGLWYDD, a godidowgrwydd ein Duw ni. |
º3
Cadarnhewch y dwylo llesg, a chryfhewch y gliniau gweiniaid. |
º4
Dywedwch wrth y rhai ofnus o galon, Ymgryfhewch, nac ofnwch: wele, eich Duw
chwi a ddaw a dial, ie, Buw a thaledigaeth; efe a ddaw, ac a’ch achub chwi.; |
º5
Yna yr agorir llygaid y deillion, a chlustiau y byddarion a agorif. |
º6
Yna y llama y cloff fel hydd, ac y cAn tafod y mudan: canys dytroodd a dyr
allan yn yr anialwch, ac afonydd yn y diffeithwch. |
º7
Y crastir hefyd fydd yn llyn, a’r til sychedig yn ffynhonnau dy&oedd; yn
nhngfa y dreigiau, a’u gorweddfa, y bydd cyfle corsennau a brwyn. |
º8
Yna y bydd priffordd, a ffordd; a Ffordd sanctaidd y gelwir hi: yr halogedig
aid a ar hyd-ddi; canys hi a fydd i’r rhai hvnny: a rodio y ffordd, pe
byddent ynfydion, ni chyfeiliornant. |
º9
Ni bydd yno lew, a bwystfil gormesol ni ddring iddi, ac nis ceir yno; eithr y
rhai gwaredol a rodiant yno. |
º10 A gwaredigion yr ARGLWYDD
a ddychwelant, ac a ddeuant i Seion a chaniadau, ac a llawenydd tragwyddol ar
eu pen: goddiweddant lawenydd a hyfrydwch, a chystudd a galar a ffy ymaith. |
ºPENNOD
36 |
º1 AC yn y bedwaredd flwyddyn ar ddeg * i’r brenin Heseceia, y daeth
Sena-cherib brenin Asyria i fyny yn erbyn holl gaerog ddinasoedd Jwda, ac a’u
goresgynnodd hwynt. |
º2 A brenin Asyria a anfonodd
Rabsace o Lachis i Jerwsalem, at y brenin Heseceia, a llu dirfawr. Ac efe a
safodd wrth bistyll y llyn uchaf, ym mhriffordd maes y pannwr. |
º3
Ac aeth ato ef Eliacim mab Hiloeia, yr hwn oedd benteulu, a Sebna yr
ysgnfennydd, a Joa mab Asaff y cofiadur. |
º4
d A dywedodd Rabsace wrthynt, Dywedwch yn awr wrth Heseceia; Fel hyn y dywed
y brenin mawr, brenin Asyria, Pa hyder yw hwn yr ymddiriedi ynddo? |
º5
Dywedais, meddi, (ond nid ydynt ond geiriau ofer,) Cyngor a nerth sydd gennyf
i ryfel: ar bwy, atolwg, yr hydcri, pan wyt yn gwrthryfela i’m herbyn? |
º6
Wele, hyderaist ar y ffon gorsen ddrylliedig honno, ar yr Aifft; yr hon pwy
bynnag a bwyso arni, In xxxxxx a i gledr ei law ef, ac a dylla trwyddi: ielly
y mae Pharo brenin yr Aifft i bawb a hyderant ariiQt |
º7
Ond os dywedi wrthyf, Yn yr ARGLWYDD ein Duw yr ydym yn ymddiried: onid efe
yw yr hwn y darfu i Heseceia dynnu i lawr ei uchelfeydd, a’i allorau, a
dywedyd wrth Jwda a Jerwsalem, O flaen yr allor hon yr addolwch? |
º8
Ac yn awr dod wystlon, atolwg, i’m harglwydd brenin Asyria, a mi a roddaf i
ti ddwy fil o feirch, os gelli di roddi rhai a farchogo arnynt. |
º9
A pha fodd y troi di ymaith wyneb un capten o’r gweision lleiaf i’m
harglwydd, ac yr ymddiriedi yn yr Aifft am gerbydau ac am farchogion? |
º10
Ai heb yr ARGLWYDD y deuthum i fyny yr awr hon yn erbyn y wlad hon i’w
dinisttio? yr ARGLWYDD a ddywedodd wrthyf, Dos i fyny yn erbyn y wlad hon, a
dinistria hi. |
º11
Yna y dywedodd Eliacim, a Sebna, a Joa, wrth Rabsace, Llefara, atolwg, wrth
dy weision yn Syriaeg: canys yr ydym ni yn ei deall; ac na lefara wrthym yn
iaith yr Iddewon, lle y clywo y bobl sydd ar y mur. |
º12
Ond Rabsace a ddywedodd, Ai at dy feistr ac atat tithau yr anfonodd fy meistr
fi i lefaru y geiriau hyn? onid at y dynion sydd yn eistedd ar y mur yr
anfonodd fi, fel y bwytaont eu tomxxxxxxxxxxxxxxx eu hun, ac yr yfont eu
trwnc eu hun gyda chwi? |
º13
A safodd Rabsace, a gwaeddodd â llef uchel yn iaith yr Iddewon, ac a ddywedodd,
Gwrandewch eiriau y brenin mawr, brenin Asyria: |
º14
Fel hyn y dywed y brenin, Na thwylled Heseceia chwi: canys ni ddichon efe
eich gwaredu chwi. |
º15
Ac na phared Heseceia i chwi ymddiried yn yr ARGLWYDD, gan ddywedyd, Yr
ARGLWYDD gan waredu a’ch gwared chwi, ni roddir y ddinas hon yn llaw brenin
Asyria. |
º16
Na wrandewch ar Heseceia: canys fel hyn y dywed brenin Asyria, Gwnewch
fwynder a mi, a deuwch allan ataf, a bwytewch bob un o’i winwydden ei hun, a
phob un o’i ffigysbren, ac yfed pawb ddwfr ei ffynnon ei hun; |
º17 Nes i mi ddyfod a’ch dwyn
chwi i wlad megis eich gwlad eich hun, gwlad ŷd a gwin, gwlad bara a
gwinllannoedd. |
º18
Gwyliwch rhag i Heseceia eich hudo chwi, gan ddywedyd, Yr ARGLWYDD a’n gwared
ni. A waredodd un o dduwiau y cenhedloedd ei wlad o law brenin Asyria? |
º19
Mae duwiau Hamath ac Arffad? mae duwiau Seffarfaim? a waredasant hwy Samaria
o’m llaw i? |
º20
Pwy sydd ymhlith holl dduwiau y gwledydd hyn a’r a waredasant eu gwlad o’m
llaw i, fel y gwaredai yr ARGLWYDD Jerwsalem o’m llaw? |
º21
Eithr hwy a dawsant, ac nid atebasant air iddo; canys gorchymyn y brenin oedd
hyn, gan ddywedyd, Nac atebwch ef. |
º22
Yna y daeth Eliacim mab Hiloeia, yr hwn oedd benteulu, a Sebna yr
ysgrifennydd, a Joa mab Asaff y cofiadur, at Heseceia, a’u dillad yn
rhwygedig, ac a fynegasant iddo eiriau Rabsace. |
ºPENNOD 37 |
º1 A
phan glybu y brenin Heseceia hynny, efe a rwygodd ei ddillad, ac a ymwisgodd
mewn sachliain, ac a aeth i dŷ yr ARGLWYDD. |
º2
Ac a anfonodd Eliacim y penteulu, a Sebna yr ysgrifennydd, a henuriaid yr
offeiriaid, wedi ymwisgo mewn sachliain, at Eseia y proffwyd mab Amos. |
º3 A hwy a ddywedasant wrtho.
Fel hyn y dywedodd Heseceia, Diwrnod cyfyngder, a cherydd, a chabledd, yw y
dydd hwn: canys y plant a ddaethant hyd yr enedigaeth, ond nid oes grym i
esgor. |
º4
Fe allai y gwrendy yr ARGLWYDD dy DDUW eiriau Rabsace, yr hwn a anfonodd
brenin Asyria ei feistr i gablu y Duw byw, ac y cerydda efe y geiriau a glybu
yr ARGLWYDD dy DDUW: am hynny dyrcha dy weddi dros y gweddill sydd i’w gael. |
º5 Felly gweision y brenin
Heseceia a ddaethant at Eseia. |
º6 A dywedodd Eseia wrthynt, Fel hyn y
dywedwch wrth eich meistr, Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Nac ofna y geiriau a
glywaist, trwy y rhai y cablodd gweision brenin Asyria fi. |
º7
Wele fi yn rhoddi arno ef wynt, ac efe n glyw sŵn, ac a ddychwel i’w
wlad: gwnaf hefyd iddo syrthio gan y cleddyf yn ei wlad ei hun. |
º8
Yna y dychwelodd Rabsace, ac a gafodd frenin Asyria yn rhyfela yn erbyn
Libna: canys efe a glywsai ddarfod iddo fyned o Lachis. |
º9 Ac efe a glywodd sôn am Tirhaca
brenin Ethiopia, gan ddywedyd, Efe a aeth allan i ryfela â thi. A phan
glywodd hynny, efe a anfonodd genhadau at Heseceia, gan ddywedyd, |
º10
Fel hyn y dywedwch wrth Heseceia brenin Jwda, gan ddywedyd, Na thwylled dy
DDUW di, yr hwn yr wyt yn ymddiried ynddo, gan ddywedyd, Ni roddir Jerwsalem
yn llaw brenin Asyria. |
º11 Wele, ti a glywaist yr hyn
a wnaeth brenhinoedd Asyria i’r holl wiedydd, gan eu difrodi hwynt; ac a
waredir di? |
º12
A waredodd duwiau y cenhedloedd hwynt, y rhai a ddarfu i’m tadau eu
dinistrio, sef Gosan, a Haran, a Reseff, a meibion Eden, y rhai oedd o fewn
Telassar? |
º13 Mae brenin Hamath, a
brenin Arffad, a brenin dinas Seffarfaim, Hena, ac Ifa? |
º14
A chymerth Heseceia y llythyr o law y cenhadau, ac a’i darllenodd; a Heseceia
a aeth i fyny i dŷ yr ARGLWYDD, ac a’i lledodd gerbron yr ARGLWYDD. |
º15 A Heseceia a weddïodd at
yr ARGLWYDD, gan ddywedyd, |
º16
ARGLWYDD y lluoedd, Duw Israel, yr hwn wyt yn trigo rhwng y ceriwbiaid, ti ydwyt
DDUW, ie, tydi yn unig, i holl deyrnasoedd y ddaear: ti a wnaethost y nefoedd
a’r ddaear. |
º17
Gogwydda, ARGLWYDD, dy glust, a gwrando; agor dy lygaid, ARGLWYDD, ac edrych:
gwrando hefyd holl eiriau Senacherib, yr hwn a anfonodd i ddifenwi y Duw byw. |
º18
Gwir yw, O ARGLWYDD, i frenhinoedd Asyria ddifa yr holl genhedloedd a’u
gwledydd, |
º19
A rhoddi eu duwiau hwy yn tân; canys nid oeddynt hwy dduwiau, ond gwaith
dwylo dyn, o goed a maen: am hynny y dinistriasant hwynt. |
º20
Yr awr hon gan hynny, O ARGLWYDD ein Duw, achub ni o’i law ef, fel y gwypo
holl deyrnasoedd y ddaear mai ti yw yr ARGLWYDD, tydi yn unig. |
º21
Yna Eseia mab Amos a anfonodd at Heseceia, gan ddywedyd. Fel hyn y dywed ARGLWYDD
DDUW Israel, Oherwydd i ti weddïo ataf fi yn erbyn Senacherib brenin Asyria: |
º22
Dyma y gair a lefarodd yr ARGLWYDD yn ei erbyn ef; Y forwyn merch Seion a’th
ddirmygodd, ac a’th watwarodd; merch Jerwsalem a ysgydwodd ben ar dy ôl. |
º23
Pwy a ddifenwaist ac a geblaist? ac yn erbyn pwy y dyrchefaist dy lef, ac y
cyfodaist yn uchel dy lygaid? yn erbyn Sanct Israel. |
º24
Trwy law dy weision y ceblaist yr Arglwydd, ac y dywedaist, A lliaws fy
ngherbydau y deuthum i fyny i uchelder y mynyddoedd, i ystlysau Libanus; a mi
a dorraf uchelder ei gedrwydd, a’i ddewis ffynidwydd; af hefyd i’w gŵr
uchaf, ac i goed ei ddoldir. |
º25 Myfi a gloddiais, ac a
yfais ddwfr; a gwadnau fy nhraed hefyd y sychais holl afonydd y gwarchaeëdig. |
º26
Oni chlywaist wneuthur ohonof hyn er ys talm, a’i lunio er y dyddiau gynt? yn
awr y dygais hynny i ben, fel y byddit i ddistrywio dinasoedd caerog yn
gameddau dinistriol. |
º27
Am hynny eu trigolion yn gwloglaw a ddychrynwyd ac a gywilyddiwyd: oeddynt
megis gwellt y maes, fel gwyrddlysiau, a glaswellt ar bennau tai, neii
ŷd wedi deifio cyn aeddfedu. |
º28
Dy eisteddiad hefyd; a’th fynediad allan, a’th ddyfodiad i mewn, a adnabuiffi
xxx a’th gynddeiriowgrwydd i’m herbyn. |
º29
Am i ti ymgynddeiriogi i’m herbyn, ac i’th ddadwrdd ddyfod i fyny i’m
clustiau; am hynny y rhoddaf fy mach yn dy ffroen di, a’m ffrwyn yn dy
weflau, ac a’th ddychwelaf di ar hyd yr un ffordd ag y daethost. |
º30
A hyn fydd yn arwydd i ti, Heseceia: Y flwyddyn hon y bwytei a dyfo ohono ei
hun; ac yn yr ail flwyddyn yr atwf; ac yn y drydedd flwyddyn heuwch a medwch,
plennwch winllannoedd hefyd, a bwytewch eu ffrwyth hwynt. |
º31 A’r gweddill o dŷ Jwda, yr hwn a adcwir, a wreiddia
eilwaith i waered, ac a ddwg ffrwyth i fyny. |
º32
Canys gweddill a â allan o Jerwsfllem, a’r rhai dihangol o fynydd Seion: sêl
ARGLWYDD y lluoedd a wna hyn. |
º33
Am hynny fel hyn y dywed yr ARGLWYDD am frenin Asyria, Ni ddaw efe i’r
ddinas hon, ac nid ergydia efe saeth yno; hefyd ni ddaw o’i blaen a tharian,
ac ni fwrw glawdd i’w herbyn. |
º34
Ar hyd yr un ffordd ag y daeth y dychwel, ac ni ddaw i mewn i’r ddinas hon,
medd yr ARGLWYDD. |
º35
Canys mi a ddiffynnaf y ddinas hon, i’w chadw hi er fy mwyn fy hun, ac er mwyn
Dafydd fy ngwas. |
º36
Yna yr aeth angel yr ARGLWYDD, ac a drawodd yng ngwersyll yr Asyriaid gant a
phedwar ugain a phump o filoedd: a phan gyfodasant yn fore drannoeth, weie
hwynt oll yn gelaneddau meirwon. |
º37 Felly Senacherib brenin Asyria
a ymadawodd, ac a aeth, ac a ddychwelodd, ac a drigodd yn Ninefe. |
º38
A bu, fel yr ydoedd efe yn addoli yn ahv Nisroch ei dduw, i Adrammelech a
Sareser ei feibion, ei daro ef â’r cleddyf ; a hwy a ddianghasant i wlad
Armenia. Ac Esarhadon ei
fab a deyrnasodd yn ei le ef. |
ºPENNOD 38 |
º1 YN y
dyddiau hynny y clafychodd Heseceia hyd farw. Ac Eseia y proffwyd mab Amos a
ddaeth ato ef, ac a ddywedodd wrtho, Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Trefna dy
dŷ; canys marw fyddi, ac ni byddi byw. |
º2 Yna Heseceia a droes ei
wyneb at y pared, ac a weddïodd at yr ARGLWYDD: |
º3
A dywedodd, Atolwg, ARGLWYDD, cofia yr awr hon i mi rodio ger dy fron di mewn
gwirionedd ac a chalon berffaith, a gwneuthur ohonof yr hyn oedd |
º4 Yna y bu gair yr ARGLWYDD wrth Eseia, gan
ddywedyd, |
º5
DOS, a dywed wrth Heseceia, Fel hyn y dywed ARGLWYDD DDUW Dafydd dy dad,
Clywais dy weddi di, gwelais dy ddagrau, wele, mi a chwanegaf at dy ddyddiau
di bymtheng mlynedd. |
º6
Ac o law brenin Asyria y’th waredaf di a’r ddinas: a mi a ddiflymraf y ddinas
hon. |
º7
A hyn fydd i ti yn arwydd oddi wrth yr ARGLWYDD, y gwna yr ARGLWYDB y gair
hwn a lefarodd; |
º8
Wele fi yn dychwelyd cysgod y graddau, yr hwn a ddisgynnodd yn neial Ahas
gyda’r haul, ddeg o raddau yn ei ôl. Felly yr haul a ddychwelodd ddeg o
raddau, ar hyd y graddau y disgynasai ar hyd-ddynt. |
º9 Ysgrifen Heseceia brenin
Jwda, pan glafychasai, a byw ohono o’i glefyd: |
º10
Aiyfi a ddywedais yn nhoriad fy nyddiau, Af i byrth y bedd; difuddiwyd fi o
weddill fy mlynyddoedd. |
º11
Dywedais, Ni chaf weled yr ARGLWYDD I OR yn nhir y rhai byw: ni welaf ddyn
mwyach ymysg trigolion y byd. |
º12
Fy nhrigfa a aeth, ac a symudwyd oddi wrthyf fel lluest bugail: torrais
ymaith fy hoedl megis gwehydd; a nychdod y’m tyr ymaith: o ddydd hyd nos y
gwnei ben amdanaf. |
º13
Cyfrifais hyd y bore, mai megis llew y dryllia efe fy holl esgyrn: o ddydd
hyd nos y gwnei ddiben arnaf. |
º14
Megis garan neu wennol, felly trydar a wneuthum; griddfenais megis colomen;
fy llygaid a ddyrchafwyd i fyny: O ARGLWYDD, gorthrymwyd fi, esmwytha arnaf. |
º15
Beth a ddywedaf? canys dywedodd wrthyf, ac efe a’i gwna: mi a gerddaf yn araf
fy holl flynyddoedd yn chwerwedd fy enaid. |
º16
Arglwydd, trwy y pethau hyn yr ydys yn byw, ac yn yr holl bethau hyn y mae
bywyd fy ysbryd i; felly yr iachei, ac y bywhei fi. |
º17
Wele yn lle heddwch i mi chwerwder chwerw: ond o gariad ar fy enaid y gwaredaist
ef o bwll llygredigaeth: canys ti a deflaist fy holl bechodau o’r tu ôl i’th
gefn. |
º18
Canys y bedd ni’th fawl di, angau ni’th glodfora: y rhai sydd yn disgyn i’r
pwll ni obeithiant am dy wirionedd. |
º19
Y byw, y byw, efe a’th fawl di, fel yr wyf fi heddiw: y tad a hysbysa i’r
plant dy wirionedd. |
º20
Yr ARGLWYDD sydd i’m cadw: am hynny y canwn fy nghaniadau holl ddyddiau ein
heinioes yn nhŷ yr ARGLWYDD. |
º21
Canys Eseia a ddywedasai, Cymerant swp o ffigys, a rhwymant yn blastr ar y
cornwyd, ac efe a fydd byw. |
º22 A dywedasai Heseceia, Pa
arwydd fydd y caf fyned i fyny i dŷ yr ARGLWYDD? |
ºPENNOD
39 |
º1 YN yr amser hwnnw Merodach-Baladan, mab
Baladan, brenin Babilon, a anfonodd lythyrau ac anrheg at Heseceia: canys efe
a glywsai ei fod ef yn glaf, a’i fyned yn iach. |
º2
A Heseceia a lawenychodd o’u herwydd hwynt, ac a ddangosodd iddynt dy ei
drysorau, yr arian, a’r aur, a’r llysieuau, a’r olew gwerthfawr, a holl dy ei
arfau, a’r hyn oll a gafwyd yn ei drysorau ef: nid oedd dim yn ei dv ef, nac
yn ei holl gyfoeth ef, a’r nas dangosodd Heseceia iddynt. |
º3
Yna y daeth Eseia y proffwyd at y brenin Heseceia, ac a ddywedodd wrtho, Beth
a ddywedodd y gwŷr hyn? ac o ba le y daethant atat? A dywedodd Heseceia, (? wlad bell y daethant ataf fi, sef o
Babilon. |
º4 Yntau a ddywedodd. Both a
welsant hwy yn dy dŷ di? A dywedodd llcscceia, Yr hyn oll oedd yn fy
nhŷ i a welsant: nid oes dim yn fy nhrysorau a’r nas dangosais iddynt. |
º5
Yna Eseia a ddywedodd wrth Heseceia, Gwrando air ARGLWYDD y lluoedd. |
º6
Wele y dyddiau yn dyfod, pan ddygir i Babilon yr hyn oll sydd yn dy dŷ
di, a’r hyn a gynilodd dy dadau di hyd y dydd hwn: ni adewir dim, Biedd yr ARGLWYDD. |
º7
Cymerant hefyd o th feibion di, y rhai a ddaw ohono!:, sef y rhaa a genhedii,
fel y byddont ystafellyddion yn llys brenin Babilon. |
º8
Yna y dywedodd Heseceia wrth Eseia, Da yw gair yr ARGLWYDD, yr hwn a
leferaist. Dywedodd hefyd, Canys l
ydd heddwch a gwirionedd yn fy ffyddiau i. |
ºPENNOD
40 |
º1 YSURWCH, cysurwch fy mhobl, ‘—’ medd eich
Duw. |
º2
Dywedwch wrth fodd calon Jerwsalem, llefwch wrthi hi, gyflawni ei milwriaeth,
ddileu ei hanwiredd: oherwydd derbyniodd o law yr ARGLWYDD yn ddauddyblyg am
ei holl bechodau. |
º3 Llef un yn llefain yn yr anialwch,
Paratowch ffordd yr ARGLWYDD, unionwch lwybr i’n Duw ni yn y diffeithwch. |
º4 Pob pant a gyfodir, a phob
mynydd a bryn a ostyngir: y gwŷr a wneir yn union, a’r anwastad yn
wastadedd. |
º5
A gogoniant yr ARGLWYDD a ddatguddir, a phob cnawd ynghyd â’i gwêl; canys
genau yr ARGLWYDD a lefarodd hyn. |
º6 Y llef a ddywedodd,
Gwaedda. Yntau a ddywedodd, Beth a waeddaf? Pob cnawd sydd wellt, a’i holl
odidowgrwydd fel blodeuyn y maes. |
º7
Gwywa y gwelltyn, syrth y blodeuyn; canys ysbryd yr ARGLWYDD a chwythodd
arno: gwellt yn ddiau yw y bobl. |
º8 Gwywa y gwelltyn, syrth y
blodeuyn; ond gair ein Duw ni a saif byth. |
º9
Dring rhagot, yr efengyles Seion, i fynydd uchel; dyrchafa dy lef trwy nerth,
O efengyles Jerwsalem: dyrchafa, nac ofna; dywed wrth ddinasoedd Jwda, Wele
eich Duw chwi. |
º10
Wele, yr ARGLWYDD DDUW a ddaw yn erbyn y cadarn, a’i fraich a lywodraetha
drosto: wele ei wobr gydag if, a’i waith o’i Haen. |
º11
Fel bugail y portha fcfe- N braidd; a’i fraich y casgl ei ŵyn, ac a’u
dwg yn ei fynwes, ac a goledda y mamogiaid. |
º12
, Pwy a fesurodd y dyfroedd yn ei ddwrn, ac a fesurodd y nefoedd a’i rychwant,
ac a gymhwysodd bridd y ddaear mewn mesur, ac a bwysodd y mynyddoedd mewn
pwysau, a’r bryniau mewn cloriannau? |
º13
Pwy a gyfarwyddodd Ysbryd yr ARGLWYDD, ac yn ŵr o’i gyngor a’i
cyfarwyddodd ef? |
º14
A phwy yr ymgynghorodd efe, ie, pwy a’i cyfarwyddodd, ac a’i dysgodd yn
llwybr barn, ac a ddysgodd iddo wybodaeth, ac a ddangosodd iddo ffordd
dealltwriaeth? |
º15
Wele, y cenhedloedd a gyfrifwyd fel defnyn o gelwrn, ac fel mân lwch y
cloriannau; wele, fel brycheuyn y cymer efe yr ynysoedd i fyny. |
º16
Ac nid digon Libanus i gynnau tân; nid digon ei fwystfilod chwaith yn
boethoffrwm. |
º17
Yr holl genhedloedd ydynt megis diddim ger ei fron ef; yn llai na dim, ac na
gwagedd, y cyfrifwyd hwynt ganddo. |
º18 I bwy gan hynny y
cyffelybwch DDUW? a pha ddelw a osodwch iddo? |
º19
Y crefftwr a dawdd gerfddelw, a’r eurych a’i goreura, ac a dawdd gadwyni
arian. |
º20
Yr hwn sydd dlawd ei offrwm a ddewis bren ni phydra; efe a gais ato saer
cywraint, i baratoi cerfddelw, yr hon ni syfl. |
º21
Oni wybuoch? oni chlywsoch? oni fynegwyd i chwi o’r dechreuad? oni
ddeallasoch er seiliad y ddaear? |
º22
Efe sydd yn eistedd ar amgylchoedd y ddaear, a’i thrigolion sydd fel
locustiaid; yr hwn a daena y nefoedd fel llen, ac a’i lleda fel pabell i drigo
ynddi: |
º23
Yr hwn a wna lywodraethwyr yn ddiddim; fel gwagedd y gwna efe farnwyr y
ddaear. |
º24
Ie, ni phlennir hwynt, nis heuir chwaith; ei foncyff hefyd ni wreiddia yn y
ddaear: ac efe a chwyth arnynt, a hwy a wywant, a chorwynt a’u dwg hwynt
ymaith fel son. |
º25 I bwy gan hynny y’m
cyrfelybwchs ac y’m cystedlir? medd y Sanct. |
º26
Dyrchefwch eich llygaid i fyny, ac edrychwch pwy a greodd y rhai hyn, a ddwg
eu llu hwynt allan mewn rhifedi: efe a’u geilw hwynt oll wrth eu henwau; gan arnlder
ei rym ef, a’i gadarn allu, ni phalla un. |
º27
Paham y dywedi, Jacob, ac y lleferi, Israel, Cuddiwyd fy ffordd oddi wrth yr
ARGLWYDD, a’m barn a aeth heibio i’m Duw? |
º28
Oni wyddost, oni chlywaist, na ddiffygia ac na flina Duw tragwyddoldeb, yr
ARGLWYDD, Creawdwr cyrrau y ddaear? ni ellir chwilio allan ei synnwyr ef. |
º29 Yr hwn a rydd nerth i’r
diffygiol, ac a amlha gryfder i’r di-rym. |
º30 Canys yr ieuenctid a
ddiflygia ac a flina, a’r gwŷr ieuainc gan syrthio a syrthiant: |
º31
Eithr y rhai a obeithiant yn yr ARGLWYDD a adnewyddant eu nerth; ehedant fel
eryrod; rhedant, ac ni flinant, rhodiant, ac ni ddiffygiant. |
ºPENNOD
41 |
º1 DISTEWCH, ynysoedd, ger fy mron; adnewydded
y cenhedloedd eu nerth: deuant yn nes, yna llefarant; cydnesawn i farn. |
º2
Pwy a gyfododd y cyfiawn o’r dwyrain, a’i galwodd at ei droed, a roddodd y
cenhedloedd o’i flaen ef, ac a wnaeth iddo lywodraethu ar frenhinoedd? efe
a’u rhoddodd hwynt fel llwch i’w gleddyf, ac fel sofl gwasgaredig i’w fwa ef. |
º3
Y mae efe yn eu herlid hwynt, ac yn myned yn ddiogel; ar hyd llwybr ni
cherddasai efe a’i draed. |
º4 Pwy a weithredodd ac a
wnaeth hyn, gan alw y cenedlaethau o’r dechreuad? Myfi yr ARGLWYDD y cyntaf,
myfi hefyd fydd gyda’r diwethaf. |
º5 Yr ynysoedd a welsant, ac a
ofnasaat; eithafoedd y ddaear a ddychrynasant, a nesasant, ac a ddaethant. |
º6
Pob un a gynorthwyodd ei gymydog, ac a ddywedodd wrth ei frawd, Ymgryfha. |
º7
Felly y saer a gysurodd yr eurych, a’r morthwyliwr yr hwn oedd yn taro ar yr
eingion, gan ddywedyd, Y mae yn barod i’w asio; ac efe a’i sicrhaodd â
hoelion, fel nad ysgogir. |
º8 Eithr ti, Israel, fy ngwas
ydwyt ti, Jacob yr hwn a etholais, had Abraham fy anwylyd. |
º9
Ti, yr hwn a gymerais o eithafoedd y ddaear, ac y’th elwais oddi wrth ei
phendefigion, ac y dywedais wrthyt, Fy ngwas wyt ti; dewisais di, ac ni’th
wrthodais. |
º10
Nac ofna; canys yr ydwyf fi gyda thi: na lwfrha; canys myfi yw dy DDUW:
cadarnhaf di, cynorthwyaf di hefyd, a chynhaliaf di a deheulaw fy
nghyfiawnder. |
º11
Wele, cywilyddir a gwaradwyddir y rhai oll a lidiasent wrthyt: dy
wrthwynebwyr a fyddant megis diddim, ac a ddifethir. |
º12 Ti a’u ceisi, ac nis cei
hwynt, sef y dynion a ymgynenasant a thi: y gwŷr a ryfelant a thi
fyddant megis diddim, a megis peth heb ddim. |
º13
Canys myfi yr ARGLWYDD dy DDUW a ymaflaf yn dy ddeheulaw, a ddywed wrthyt,
Nac ofna, myfi a’th gynorthwyaf. |
º14
Nac ofna, di bryf Jacob, gwŷr Israel; myfi a’th gynorthwyaf, medd yr
ARGLWYDD, a’th Waredydd, Sanct Israel. |
º15
Wele, gosodaf di yn fen ddyrnu newydd ddanheddog; y mynyddoedd a ddyrni ac a
feli, gosodi hefyd y bryniau fel mwlwg. |
º16
Nithi hwynt, a’r gwynt a’u dwg ymaith, a’r corwynt a’u gwasgar hwynt: a thi a
lawenychi yn yr ARGLWYDD, yn Sanct Israel y gorfoleddi. |
º17
Pan geisio y trueimaid a’r tlodion ddwfr, ac nis cant, pan ballo eu tafod o
syched,myfi yr ARGLWYDD ii’u gwrandawaf hwynt, myfi Duw Israel nis gadawaf
hwynt. |
º18
Agoraf afonydd ar leoedd uchel, a ffynhonnau yng nghanol y dyffrynnoedd:
gwnaf y diffeithwch yn llyn dwfr, a’r crastir yn ffrydiau dyfroedd. |
º19
Gosodaf yn yr anialwch y fiedrwydd, sita, myrtwydd, ac olewydd; gosodaf yn y diffeithwch
ffynidwydd, ffawydd, a’r pren bocs ynghyd; |
º20
Fel y gwelont, ac y gwybyddont, ac yr ystyriont, ac y deallonfr ynghyd, mai
llaw yr ARGLWYDD a wnaeth hyn, a Sanct Israel a’i creodd. |
º21
Deuwch yn nes a’ch cwyn, medd yr ARGLWYDD; dygwch eich rhesymau cadarnaf,
medd brenin Jacob. |
º22
Dygant hwynt allan, a mynegant i ‘ni y pethau a ddigwyddant: mynegwch y"
pethau gynt, beth ydynt, fel yr ystyriom
ac y gwypom eu diwedd hwynt; neu traethwch i ni y pethau a ddaw. |
º23
Mynegwch y pethau a ddaw ar ôl hyn, fel y gwypom mai duwiau ydycht chwi;
gwnewch hefyd dda neu ddrwg, fel y synno arnom, ac y gwelom ynghyd. |
º24
Wele, peth heb ddim ydych chwi, a’ch gwaith sydd ddiddim: ffiaidd yw y
gŵr a’ch dewiso chwi. |
º25
Cyfodais un o’r gogledd, ac efe a ddaw; o gyfodiad haul y geilw efe ar fy
enw; ac efe a ddaw ar dywysogion fel ar glai, ac fel y sathr crochenydd
bridd. |
º26
Pwy a fynegodd o’r dechreuad, fel y gwybyddom? ac ymlaen llaw, fel y dywedom,
Cyfiawn yw? nid oes a fynega nid oes
a draetha chwaith, ac nid oes a glyw eich ymadroddion. |
º27 Y cyntaf a ddywed wrth
Seion Wele, wele hwynt; rhoddaf
hefyd efengylwr i Jerwsalem. |
º28
Canys edrychais, ac nid oedd neb, ie, yn eu plith, ac nid oedd gynghorwr, pan
ofynnais iddynt, a fedrai ateb gair. |
º29
Wele, hwynt oll ydynt wagedd, a’u gweithredoedd yn ddiddim: gwync a gwagedd
yw eu tawdd-ddelwau. |
ºPENNOD
42 |
º1 WELE fy ngwas, yr hwn yr ydwyf yn ei
gynnal; fy etholedig, i’r hwn y mae fy enaid yn fodlon: rhoddais fy ysbryd
arno; efe a ddwg allaa farn i’r cenhedloedd. |
º2
Ni waedda, ac ni ddyrchafa, ac ni phair glywed ei lef yn yr heol. |
º3 Ni ddryllia gorsen ysig, ac
ni ddiffydd lin yn mygu; .efe a .ddwg allan,farn at wirionedd., „.:; |
º4
Ni phalla efe, ac ni ddigalonna, hyd eni osodo farn ar y ddaear; yr ynysoedd
hefyd a ddisgwyliant am ei gyfraith ef. |
º5
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD DDUW, creawdydd y nefoedd a’i hestyn" nydd;
lledydd y ddaear a’i chnwd; rhoddydd anadl i’r bobl arni, ac ysbryd i’r rhai
a rodiant ynddi: |
º6
Myfi yr ARGLWYDD a’th elwais mewn cyfiawnder, ac ymaflaf yn dy law, cadwaf di
hefyd, a rhoddaf di yn gyfamod pobL,i ac yn oleuni Cenhedloedd; |
º7 I agoryd llygaid y
deillion, i ddwya allan y carcharor o’r carchar, a’r rhai a eisteddant mewn
tywyllwch o’r carchardy.i |
º8
Myfi yw yr ARGLWYDD; dyma fy; enw: a’m gogoniant ni roddaf i arall, na’m mawl
i ddelwau cerfiedig. |
º9 Wele, y pethau o’r blaen a
ddaethant i ben, a mynegi yr ydwyf fi bethau newydd, traethaf hwy i chwi cyn
eu tarddu allan. |
º10
Cenwch i’r ARGLWYDD gan newyddn a’i fawl ef o eithaf y ddaear; y rhai a
ddisgynnwch i’r môr, ac sydd ynddo; yr ynysoedd a’u trigolion. |
º11
Y dineithwch a’i ddinasoedd, dyrchafant eu llef, y maestrefi a breswylia
Cedar; caned preswylwyr y graig, bloeddiant o ben y mynyddoedd. |
º12 Rhoddant ogoniant i’r ARGLWYBD,
a mynegant ei fawl yn yr ynysoedd. . |
º13
Yr ARGLWYDD a â allan fel cawr, fel rhyfelwr y cyffry eiddigedd; efe a
waedday ie, efe a rua; ac a fydd drech na’i elynion.. |
º14
Tewais er ys talm, distewais, ymateliais; llefaf fel gwraig yn esgor,
difwynaf, a difethaf ar unwaith. |
º15
Mi a wnaf y mynyddoedd a’r bryniau yn ddiffeithwch, a’u holl wellt a wywaf;
ac a wnaf yr afonydd yn ynysoedd, a’r llynnoedd a sychaf. |
º16
Arweiniaf y deilliaid ar hyd fford4-nid adnabuant; a gwnaf iddynt
gerdded ar hyd llwybrau nid adnabuant; gwnaf dywyllwch yn oleuni o’u blaen
hwynt, a’r pethau ceimion yn union. Dyma y pethau
a wnaf iddynt, ac nis gadawaf hwynt. |
º17
Troiryn’eu hôl,allwyrwaradwyddir y rhai a ymddiriedant mewn delwau.
cerfiedig, y rhai a ddywedant wrth y delwau tawdd, Chwi yw ein duwiau ni. |
º18 O fyddariaid, gwrandewch;
a’r deillion, edrychwch i weled. |
º19 Pwy sydd ddall ond fy
ngwas i? neu fyddar fel fy nghennad a anfonais? pwy môr ddall a’r perffaith,
a dall fel gwas yr ARGLWYDD? |
º20 Er gweled llawer, eto nid
ystyri; er agoryd clustiau, eto ni wrendy. |
º21
Yr ARGLWYDD sydd fodlon er mwyn ei gyfiawnder; efe a fawrha y gyfraith, ac
a’i gwna yn anrhydeddus. |
º22
Eto dyma bobl a ysbeiliwyd, ac a anrheithiwyd: hwy a faglwyd oll mewn tyilau,
mewn carchardai hefyd y cuddiwyd hwynt: y maent yn ysbail, ac heb waredydd;
yn anriiaith, ac heb a ddywedai, Dyro yn ei ôl. |
º23 Pwy ohonoch a wrendy hyn?
pwy a ystyr ac a glyw erbyn yr amser a ddaw? |
º24
Pwy a roddes Jacob yn anrhaith, ac Israel i’r ysbeilwyr? onid yr ARGLWYDD, yr
hwn y pechasom i’w erbyn? canys ni fynnent rodio yn ei ffyrdd, ac nid
ufuddhaent i’w gyfraith. |
º25
Am hynny y tywalltodd efe ame lidiowgrwydd ei ddicter a chryfder rhyfel: efe
a’i henynnodd oddi amgylch, ond ni wybu efe; llosgodd ef hefyd, ond nid
ystyriodd. |
ºPENNOD
43 |
º1 OND yr awr hon fel hyn y dywed yr ARGLWYDD
dy Greawdwr di, Jacob, a’th Luniwr di, Israel, Nac ofna; canySr gwaredais di:
gelwais di erbyn dy enw; eiddof fi ydwyt. |
º2
Pan elych trwy y dyfroedd, myfi a fyddaf gyda thi; a thrwy yr afonydd, fel na
lifant drosot: pan rodiech trwy’r tan) ni’th losgir; ac ni ennyn y fflam
arnat. |
º3
Canys myfi yw yr ARGLWYDD dy DDUW, Sanct Israel, dy Waredydd: myfi a roddais
yr Aifft yn iawn trosot, Ethiopia a Seba amdanat. |
º4
Er pan aethost yn werthfawr yn fy ngolwg, y’th ogoneddwyd, a mi a’th hoffais;
am hynny y rhoddaf ddynion amdanat ti, a phobloedd dros dy einioes di. |
º5
Nac ofna; canys yr ydwyf fi gyda thi: o’r dwyrain y dygaf dy had, ac o’r
gorllewin y’th gasglaf. |
º6
Dywedaf wrth y gogledd, Dod; ac wrth y deau, Nac atal: dwg fy meibion o .
bell, a’m merched o eithaf y ddaear;, |
º7
Sef pob un a elwir ar fy enw: canys i’m gogoniant y creais ef, y lluniais ef,
ac ygwneuthunLef.; |
º8
Dwg allan y bobl ddall sydda llygaid Kidynt, a’r byddariaid sydd â chlusitiau
iddynt. |
º9
Casgler yr holl genhedloedd ynghyd, a chynuller y bobloedd; pwy yn eu mysg a
fynega hyn, ac a draetha i ni y pethau o’r blaen? dygant eu tystion, fel y
cyfiawnfcaer hwynt; neu wrandawant, a dywedant, Gwir yw. |
º10
Fy nhystion i ydych chwi, medd yr ARGLWYDD, a’m gwas yr hwn a ddewisais; fel
yr adnabyddoch, ac y credoch fi, ac y dealloch mai myfi yw: o’m blaen nid
oedd Duw wedi ei ffurfio, ac ni bydd ar fy ôl. |
º11 Myfi, myfi yw yr
ARGLWYDB;ac Bid oes geidwad ond myfi. |
º12
Myfi a fynegais, ac a ach’iiibais, ac a ddangosais, pryd nad oedd dttw dieithi?
yn eich mysg: am hynny ohwi ydych fy
nhystion, medd yr ARGLWTOI!),fliai myft sydd DDUW. ‘ |
º13 Ie, cyn bod dydd yr ydwyf
fi; ac nid Oes a wared o’m llaw: gwnaf, a phwy a’i Huddia? |
º14
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, eich Gwaredydd chwi, Sanct Israel: Er eich mwyn
chwi yr anfonais i Babilon, ac y tynnais i lawr eu holl benaduriaid, a’r
Caldeaid, sydd â’u bloedd mewn llongau. |
º15 Myfi yr ARGLWYDD yw eich
Sanct chwi, Creawdydd Israel, eich Brenin Chwi. |
º16
Fel hyn y dywed yr ARGLWYBD, yr hwn a wna ffordd yn y dor, a’flwybr yn,y
dyfroedd cryfion;;’ , |
º17
Yr hwn a ddwg allan y cerfeyd a*r march, y llu a’r cryfder; cydorweddant, ni
chodant: darfuant, fel llin y difiaddasant., . |
º18
Na chofiwch y pethau O’T blaen, ac nac ystyriwch y pethau gynt. . |
º19 Wele fi yn gwneuthur peth
newydtk yr awr hon y dechrau; oni chewch ei wybod? Gwnaf ffordd yn yr
anialwcn, ac afonydd yn y dineithwch. |
º20
Bwystfil y maes, y dreigiau, a chywion yr estrys, a’m gogoneddant; ana toddi ohonof
ddwfr yn yr anialwch,. a-’r afonydd yn y diffeithwch, i roddi dwd I’m pobl,
fy newisedig. |
º31 Y bobl hyn a luniais i mi
fy hun; fy moliant a fynegant. |
º22 Eithr ni elwaist arnaf,
Jacob, ond blinaist arnaf, Israel. |
º23
Ni ddygaist i mi filed dy offrymau poeth, ac ni’m hanrhydeddaist a’th ebyrth:
ni pherais i ti fy ngwasanaethu g
offrwrn, ac ni’th flinais ag arogl-darth. |
º24 Ni phrynaist i mi galamus
ag arian, ac ni’m llenwaist a braster dy ebyrth: eithr ti a wnaethost i mi
wasanaethu &’th bechodau, blinaist fi a’th anwireddau. |
º25
Myfi, myfi yw yr hwn a ddilea dy gamweddau er fy mwyn fy hun, ac ni ehofiaf
dy bechodau. |
º26
Dwg ar gof i mi, cydyrnddadleuwa-: adrodd di, fel y’th gyfiawnhaer. |
º27 Dy dad cyntaf a bechodd,
a’th athrawon a wnaethant gamwedd i’rtt herbyn. |
º28
Am hynny yr halogais dywysogion y cysegr, ac y rhoddais Jacob yn
ddiofrydbeth, ac Israel yn waradwydd. |
ºPENNOD
44 |
º1 A
yn awr gwrando, Jacob fy ngwas, ac Israel yr hwn a ddewisais. |
º2
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, yr hwn a’th wnaeth, ac a’th luniodd o’r groth,
efe a’th gynorthwya: Nac ofna, fy ngwas Jacob; a thi, Jeswrwn, yr hwn a
ddewisais. |
º3
Canys tywalltaf ddyfroedd ar y sychedig, a ffrydiau ar y sychdir: tywalltaf
Sy Ysbryd ar dy had, a’m bendith ar dy hiliogaeth: |
º4 A hwy a dyfant megis ymysg
glaswellt, fel helyg wrth ffrydiau dyfroedd. |
º5
Hwn a ddywed, Eiddo yr ARGLWYDD ydwyf fi; a’r llall a’i geilw ei hun ar enw
Jacob; ac arall a ysgrifenna a’i law, Eiddo yr ARGLWYDD ydwyf, ac a ymgyfenwa
ar enw Israel. |
º6
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Brenin Israel, a’i Waredydd, ARGLWYDD y lluoedd;
Myfi yw y cyntaf, diwethaf ydwyf fi hefyd; ac nid oes Duw ond myfi. |
º7
Pwy hefyd, fel fi, a eilw, a fynega, ac a esyd hyn yn drefnus i mi, er pan
osodais yr hen bobl? neu mynegant iddynt y pethau sydd ar ddyfod, a’r pethau
a ddaw. |
º8
Nac ofnwch, ac nac arswydwch; onid 6r hynny o amser y traethais i ti,
ac y mynegais? a’m tystion ydych chwi. A oes Duw
ond myfi? ie, nid oes Duw: nid adwaen i yr un. |
º9 Oferedd ydynt hwy oll y rhai a luniant
ddelw gerfiedig; ni wna eu pethau dymimol lesâd: tystion ydynt iddynt eu hun,
na welant, ac na wyddant; fel y byddo cywilydd arnynt. |
º10 Pwy a luniai dduw, neu a
fwriai ddelw gerfiedig, heb wneuthur dim lles? |
º11 Wele, ei holl gyfeillion a
gywilyddir, y seiri hsfyd, o ddynion y maent: casgler hwynt oll, safant i fyny;
eto hwy a ofnant, ac a gydgywilyddiant. |
º12
Y gof a’r efel a weithia yn y glo, ac a’i llunia a morthwylion, ac â nerth ei
fraich y gweithia efe hi: newynog yw hefyd, a’i nerth a balla; nid yfddwfr,
ac y mae yn diffygio. |
º13
Y saer pren a estyn ei linyn; efe a’i llunia hi wrth linyn coch; efe a’i
cymhwys-a hi a bwyeill, ac a’i gweithia wrth gwmpas, ac a’i gwna ar ôl delw
dyn, fel prydferthwch dyn, i aros mewn tŷ. |
º14
Efe a dyr iddo gedrwydd, ac a gymer y gypreswydden a’r dderwen, ac a ymegnïa
ymysg prennau y coed; efe a blanna onnen, a’r glaw a’i maetha. |
º15
Yna y bydd i ddyn i gynnau tân: canys efe a gymer ohoni, ac a ymdwyma; ie,
efe a’i llysg, ac a boba fara; gwna hefyd dduw, ac a’i haddola ef; gwna ef yn
ddelw gerfiedig, ac a ymgryma iddo. |
º16
Rhan ohono a lysg efe yn tân; wrth ran ohono y bwyty gig, y rhostia rost, fel
y diwaller ef: efe a ymdwyma hefyd, ac a ddywed. Aha, ymdwymais, gwelais dan. |
º17
A’r rhan arall yn dduw y gwna, yn ddelw gerfiedig iddo; efe a ymgryma iddo, ac
a’i haddola, ac a weddïa arno, ac a ddywed, Gwared fi; canys fy nuw ydwyt. |
º18
Ni wyddant, ac ni ddeallant; canys Duw a gaeodd eu llygaid hwynt rhag’
gweled, a’u calonnau rhag deall. |
º19
Ie, ni feddwl neb yn ei galon, ie, nid oes wybodaeth na deall i ddywedyd,
Llosgais ran ohono yn tân, ac ar ei farwor y pobais fara, y rhostiais gig, ac
y bwyteais; ac a wnaf fi y rhan arall yn ffieiddbeth? a ymgrymaf i foncyff o
bren? |
º20
Ymborth ar ludw y mae; calon siomedig a’i gwyrdrodd ef, fel na waredo ei
enaid, ac na ddywedo, Onid oes celwydd yn fy neheulaw? |
º21
Meddwl hyn, Jacob ac Israel; canys fy ngwas ydwyt ti; lluniais di, gwas i. mi
ydwyt; Israel, ni’th anghofir gennyf. |
º22
Dileais dy gamweddau fel cwmwi, a’th bechodau fel niwi: dychwel ataf fi;
canys myfi a’th waredais di. |
º23
Cenwch, nefoedd: canys yr ARGLWYDD a wnaeth hyn: bloeddiwch, gwaelodion y
ddaear; bloeddiwch ganu, fynyddoedd, y coed a phob pren ynddo: canys gwaredodd
yr ARGLWYDD Jacob, ac yn Israel yr ymogonedda efe. |
º24
Fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD dy Waredydd, a’r hwn a’th luniodd o’r groth,
Myfi yw yr ARGLWYDD sydd yn gwneuthur pob peth, yn estyn y nefoedd fy hunan,
yn lledu y ddaear ohonof fy hun: |
º25
Yn diddymu arwyddion y rhai celwyddog, ac yn ynfydu dewiniaid; yn troi y
doethion yn eu hôl, ac yn gwneuthur eu gwybodaeth yn ynfyd: |
º26
Yr hwn a gyflawna air ei was, ac a gwblha gyngor ei genhadon; yr hwn a ddywed
wrth Jerwsalem, Ti a breswylir; ac wrth ddinasoedd Jwda, Chwi a adeiledir, a
chyfodaf ei hadwyau: |
º27 Yr hwn wyf yn dywedyd wrth
y dyfnder, Bydd sych; a mi a sychaf dy afonydd: |
º28
Yr hwn wyf yn dywedyd wrth Cyrus, Fy mugail yw, ac efe a gyflawna fy holl
ewyllys: gan ddywedyd wnft Jerwsalem, Ti a adeiledir; ac wrth y deral, Ti a
sylfaenir. |
ºPENNOD
45 |
º1 FEL hyn y dywed yr ARGLWYDD wrth ei
eneiniog, wrth Cyrus, yr hwn yr ymeflais i yn ei ddeheulaw,,i i ddarostwng cenhedloedd
o’i flaen ef: a mi a ddatodaf lwynau brenhinoedd; i agoryd y dorau o’i flaen
ef; a’r pyrth ni chaeir: |
º2
Mi a af o’th flaen di, ac a unionaf y gwyrgeimion; y dorau pres a dorraf, a’r
barrau heyrn a ddrylliaf: |
º3
Ac a roddaf i ti drysorau cuddiedig, a chuddfeydd dirgel, fel y gwypech mai
myfi yr ARGLWYDD, yr hwn a’th alwodd erbyn dy enw, yw Duw Israel. |
º4
Er mwyn Jacob fy ngwas, ac Israel fy etholedig, y’th elwais erbyn dy enw: mi
a’th gyfenwais, er na’m hadwaenit. |
º5
Myfi ydwyf yr ARGLWYDD, ac nid; arall, nid oes Duw ond myfi; gwregysais di,
er na’m hadwaenit: |
º6
Fel y gwvpont o godiad haul, act o’r gorllewin, nad neb ond myfi: myfi yw yr
ARGLWYDD, ac nid arall:;’ |
º7
Yn llunio goleuni, ac yn creu tywyllwch; yn gwneuthur llwyddiant, ac yn creu
drygfyd: myfi yr ARGLWYDD sydd yn gwneuthur hyn oll. ‘ |
º8
Defnynnwch, nefoedd, oddi uchod, a thywallted yr wybrennau gyfiawnder;
ymagored y ddaear, ffrwythed iachawdwriaeth a chyfiawnder, cyd-darddant: myfi
yr ARGLWYDD a’u creais. |
º9 Gwae a ymrysono â’i Luniwr.
Ymrysoned priddell a phriddellau y ddaear. A ddywed y clai wrth ei luniwr,
Both a wnei? neu, Y mae dy waith heb ddwylo iddo? |
º10 Gwae a ddywedo wrth ei
dad, Beth a genhedii? neu wrth y wraig, Beth a esgoraist? |
º11
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Sanct Israel, a’i Luniwr, Gofynnwch i mi y
pethau a ddaw am fy meibion, a gorchmynnwch fi am waith fy nwylo. |
º12 Myfi a wneuthum y ddaear,
ac a greais ddyn aml: myfi, ie, fy nwylo i a estynasant y nefoedd, ac a
orchmynnais eu holl luoedd. |
º13
Myfi a’i cyfodais ef mewn cyfiawnder, a’i holl ffyrdd a gyfarwyddaf; efe a
adeilada fy ninas, efe a ollwng fy ngharcharorion, heb na gwerth na gobrwy,
medd ARGLWYDD y lluoedd. |
º14
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Llafur yr Aifft, a marsiandiaeth Ethiopia, a’r
Sabeaid hirion, a ddeuant atat ti, ac eiddot ti fyddant; ar dy ôl y deuant;
mewn cadwyni y deuant trosodd, ac ymgrymant i ti; atat y gweddïant, gan
ddywedyd, Yn ddiau ynot ti y mae Duw, ac nid oes arall, nac oes Duw. |
º15
Ti yn ddiau wyt DDUW yn ymguddio, O DDUW Israel yr Achubwr! |
º16 Cywilyddir a gwaradwyddir
hwynt oll; seiri delwau a ânt ynghyd i waradwydd. |
º17
Israel a achubir yn yr ARGLWYDD a iachawdwriaeth dragwyddol: ni’ch cywilyddir
ac ni’ch gwaradwyddir byth byth;oedd. |
º18
Canys fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Creawdydd y nefoedd, y Diny ei hun a
luniodd y ddaear, ac a’i gwnaeth;; efe a’i sicrhaodd hi, ni chreodd hi yn
ofer, i’w phreswylio y lluniodd hi: Myfi yw yr ARGLWYDD, ac nid neb amgen. ‘ |
º19
Ni leferais mewn dirgelwch, mewn man tywyll o’r ddaear; ni ddywedais wrth had
Jacob, Ceisiwch fi yn ofer.-Myfi yr ARGLWYDD wyf yn llefara. cyfiawnder, ac
yn mynegi pethau uniawn. |
º20
Ymgesglwch, a deuwch; cydnesewch, rai dihangol y cenhedloedd; nid oes
gwybodaeth gan y rhai a ddyrchafant goed eu cerfddelw, ac a weddïant dduw ni
all achub. ‘. |
º21
M.ynegwch,anesewchhwynt;cydymgynghorant hefyd; pwy a draethodd hyn er cynt? pwy
a’i mynegodd er y pryd hwnnw? onid myfi yr ARGLWYDD? ac nid oes Duw arall ond
myfi; yn DDUW cyfiawn, ac yn achubydd; nid oes ondr myfi., ‘.’’ |
º22
Trowch eich wynebau ataf fi, holl gyrrau y ddaear, fel y’ch achuber: canys
niyfi wyf DDUW, ac nid neb arall. |
º23
I mi fy hun y tyngais, aeth y gair o’m genau mewn cyfiawnder, ac m ddychwel,
Mai i mi y plyga pob glin, y twng pob tafod. |
º24
Yn ddiau yn yr ARGLWYDD, medd un, y mae i mi gyfiawnder a nerth; ato ef y
deuir; a chywilyddir pawb a ddigiant wrtho. |
º25 Yn yr ARGLWYDD y
cyfiawnheir, ac yr ymogonedda holl had Israel. |
ºPENNOD
46 |
º1 CRYMODD Bel, plygodd Nebo; eu delwau oedd
ar fwystfilod; ac ai anifeiliaid: eich dud a lwythwyd yn drwm; llwyth ydynt
i’r diflygiol. |
º2 Gostyngant, cydgrymant: ni
allent achub y llwyth, ond aethant mewn caethiwed eu hunain. |
º3
tŷ Jacob, gwrandewch arnaf fi, a holl weddill tŷ Israel, y rhai a
dducpwyd gennyf o’r groth, ac a arweddwyd o’r bru: |
º4
Hyd henaint hefyd myfi yw; ie, royfi a’ch dygaf hyd oni benwynnoch:
gwneuthum, arweddaf hefyd, ie, dygaf, a gwaredaf chwi. |
º5
I bwy y’m gwnewch yn debyg, ac y’m cystedlwch, ac y’m cyffelybwch, fel y
byddom debyg? |
º6 Hwy a wastraffant aur o’r
pwrs, ac a bwysant arian mewn dorian, a gyflogant eurych, ac efe a’i gweithia
yn dduw; gostyngant, ac ymgrymant. |
º7
Dygant ef ar ysgwyddau, dygant ef, ac a’i gosodant yn ei le, ac efe a saif;
ni syfl o’i le: os llefa un arno, nid etyb, ac nis gwared ef o’i gystudd. |
º8 Cofiwch hyn, a byddwch
wŷr; atgofiwch, droseddwyr. |
º9
Cofiwch y pethau gynt eriofid; canys myfi ydwyf DDUW, ac nid neb airall; Duw
ydwyf, ac heb fy math; |
º10
Yn mynegi y diwedd o’r dechreuad, ac er cynt yr hyn ni wnaed eto, yn dywedyd,
Fy nghyngor a saif, a’m holl ewyllys a wnaf: |
º11
Yn galw aderyn o’r dwyrain,< y gŵr a wna fy nghyngor o wlad bell:
dywedais, a mi a’i dygaf i ben; mi a’i lluniais, a mi a’i gwnaf. |
º12 Gwrandewch arnaf fi, y rhai cedyrn galon, y rhai pell oddi wrth
gyfiawnder: |
º13
Neseais fy nghyfiawnder; ni bydd bell, a’m hiachawdwriaeth nid erys: rhoddaf
hefyd iachawdwriaeth yn Seion i’m gogoniant Israel. |
ºPENNOD
47 |
º1 DISGYN, ac eistedd ŷd y llwch, ti
forwynferch Babilon, eistedd ar lawr: nid oes orseddfainc, ti ferch y
Caldeaid; canys ni’th alwant mwy yn dyner ac yn foethus. |
º2
Cymer y meini melin, a mala flawd; datguddia dy lywethau, noetha dy sodlau,
dinoetha dy forddwydydd, dos trwy yr afonydd. |
º3
Dy noethni a ddatguddir, dy warth hefyd a welir: dialaf, ac nid fel dyn y’th
gyfarfyddaf. |
º4
Ein gwaredydd ni, ei enw yw ARGLWYDD y lluoedd, Sanct Israel. |
º5
Eistedd yn ddistaw, a dos i dywyllwch, ti ferch y Caldeaid: canys ni’th
alwant mwy yn Arglwyddes y teyrnasoedd. |
º6
Digiais wrth fy mhobl, halogais fy etifeddiaeth, a rhoddais hwynt yn dy law
di; ni chymeraist drugaredd arnynt; rhoddaist dy iau yn drom iawn ar yr
henuriaid. |
º7
A dywedaist, Byth y byddaf arglwyddes: felly nid ystyriaist hyn, ac ni
chofiaist ei diwedd hi. |
º8
Am hynny yn awr gwrando hyn, y foethus, yr hon a drigi yn ddiofal, yr hon a
ddywedi yn dy galon, Myfi sydd, ac nid neb ond myfi: nid eisteddaf yn weddw,
ac ni chaf wybod beth yw diepiledd. |
º9
Ond y ddau beth hyn a ddaw i ti yn ddisymwth yr un dydd, diep’ledd a
gweddwdod: yn gwbl y deuant arnat, am amlder dy hudoliaethau, a mawr nerth dy
swynion. |
º10
Canys ymddiriedaist yn dy ddrygioni: dywedaist, Ni’m gwêl neb. Dy ildoethineb
a’th wybodaeth a’th hurtiant;;i dywedaist yn dy galon, Myfi sydd, ac nid neb
arall ond myfi. |
º11
Am hynny y daw amat ddrygfyd, yr hwn ni chei wybod ei gyfodiad; a syrth
.irnat ddinistr nis gelli ei ochelyd: ie, daw .irnat ddistryw yn ddisymwth,
heb wybod i ti. |
º12
Safyn awr gyda’th swynion, a chydag .imlder dy hudoliaethau, yn y rhai yr ‘
ymflinaist o’th ieuenctid; i edrych a elli wneuthur lles, i edrych a fyddi
grymus, |
º13 Ymflinaist yn amlder dy
gynghorion dy hun. Safed yn awr astronomyddion y nefoedd, y rhai a dremiant
ar y sêr, y rhai xxxxxxxx hysbysant am y misoedd, ac achubant di oddi wrth y
pethau a ddeuant arnat. |
º14
Wele, hwy a fyddant fel sofl; y tân .i’u llysg hwynt, ni waredant eu heinioes
o Ieddiant y fflam: ni bydd marworyn i vmdwymo, na than i eisiedd ar ei
gyfer. |
º15
Felly y byddant hwy i ti gyda’r i liai yr ymflinaist, sef dy farsiandwyr o’th
ieuenctid; crwydrasant bob un ar ei iluedd; nid oes un yn dy achub di. |
ºPENNOD
48 |
º1 GWRANDEWCH hyn, tŷ Jacob, y rhai a elwir
ar enw Israel, ac a 1daethant allan o ddyfroedd Jwda, y rhai xxxxxx
dyngant i enw yr ARGLWYDD, ac a soffant am DDUW Israel, nid mewn gwir?"
lonedd, nac mewn cyfiawnder. |
º2
Canys hwy a’u galwant eu hunain o’r ddinas sanctaidd, ac a bwysant ar DDUW
Israel; enw yr hwn yw ARGLWYDD y lluoedd. |
º3
Y pethau gynt a fynegais er y pryd liwnnw, a daethant o’m genau, a mi a’u,
naethais; mi a’u gwneuthum yn ddisymwth, daethant i ben. |
º4 Oherwydd i mi wybod dy fod
di yn ‘.iled, a’th war fel giewyn haearn, a’th ikiloen yn bres; |
º5
Mi a’i mynegais i ti er y pryd hwnnw; ulroddais i ti cyn ei ddyfod; rhag
dywedyd ohonot, Fy nelw a’u gwn.ieth, fy ugherfddelw a’m tawdd-ddelw a’u
gorchmynnodd, |
º6
Ti a glywaist, gwêl hyn oll; ac oni fynegwch chwithau ef? adroddais i ti
bethau newyddion o’r pryd hwn, a phethau cuddiedig, y rhai ni wyddit oddi
wrthynt. |
º7
Yn awr y crewyd hwynt, ac nid er y dechreuad, cyn y dydd ni chlywaist sôn amdanynt:
rhag dywedyd ohonot, Wele, gwyddwn hwynt. |
º8
Ie, nis dywsit, ac nis gwyddit chwaith, nid agorasid dy glust y pryd hwnnw:
canys gwyddwn y byddit lwyr anffyddlon, a’th alw o’r groth yn droseddwr. |
º9
Er mwyn fy enw yr oedaf fy llid, ac er fy mawl yr ymataliaf oddi wrthyt, rhag
dy ddifetha. |
º10 Wele, myfi a’th burais,
ond nid fel arian; dewisais di mewn pair cystudd. |
º11
Er fy mwyn fy hun, er fy mwyn fy hun, y gwnaf hyn, canys pa fodd yr halogid
fy enw? ac ni roddaf fy ngogoniant i arall. |
º12
Gwrando arnaf fi, Jacob, ac Israel, yr hwn a elwais: myfi yw; myfi yw y
cyntaf, a mi yw y diwethaf. |
º13 Fy llaw i hefyd a seiliodd
y ddaeari a’m deheulaw i a rychwantodd y nefoedd: pan alwyf fi arnynt, hwy a
gydsafant. |
º14 Ymgesglwch oll, a
gwrandewch; pwy ohonynt hwy a fynegodd hyn? Yr ARGLWYDD a’i hoffodd; efe a
wna ei ewyllys ar Babilon, a’i fraich a fydd ar y Caldeaid. |
º15 Myfi, myn a leferais, ac
a’i gelwais ef: dygais ef, ac efe a lwydda ei ffordd ef. |
º16
Nesewch ataf, gwrandewch hyn; ni leferais o’r cyntaf yn ddirgel; er y pryd y
mae hynny yr ydwyf finnau yno: ac yn awr yr ARGLWYDD DDUW a’i Ysbryd a’m
hanfonodd. |
º17
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD dy Waredydd, Sancc Israel; Myfi yw yr ARGLWYDD dy
DDUW, yr hwn wyf yn dy ddysgu di i wellhau, gan dy arwain yn y ffordd y dylit
rodio. |
º18
O na wrandawsit ar fy ngorchmynion! yna y buasai dy heddwch fel afon, a’th
gyfiawnder fel tonnau y môr: |
º19 A buasai dy had fel y tywod,
ac epil dy gorff fel ei racan ef: ni thorasid, ac ni ddinistriasid ei enw
oddi ger fy airon, |
º20
Ewch allan o Babilon, ffowch oddi wrth y Caldeaid, a llef gorfoledd mynegwch
ac adroddwch hyn, traethwch ef hyd eithafoedd y ddaear; dywedwch, Gwaredodd
yr ARGLWYDD ei was Jacob. |
º21
Ac ni sychedasant pan arweiniodd hwynt yn yr anialwch: gwnaeth i ddwfr
bistyllio iddynt o’r graig: holltodd y graig hefyd, a’r dwfr a ddylifodd. |
º22 Nid oes heddwch, medd yr
ARGLWYDD, i’r rhai annuwiol. |
ºPENNOD
49 |
º1 GWRANDEWCH arnaf, ynysoedd; ac ystyriwch,
bobl o bell; Yr ARGLWYDD a’m galwodd o’r groth; o ymysgaroeddfymam y gwnaeth
goffa amfyenw. |
º2
Gosododd hefyd fy ngenau fel deddyf llym, yng nghysgod ei law y’m cuddiodd; a
gwnaeth fi yn saeth loyw, cuddiodd fi yn ei gawell saethau; |
º3
Ac a ddywedodd wrthyf, Fy ngwas i ydwyt ti, Israel, yr hwn yr ymogoneddaf
ynot. |
º4
Minnau a ddywedais, Yn ofer y llafuriais, yn ofer ac am ddim y treuliais fy nerth;
er hynny y mae fy marn gyda’r ARGLWYDD, a’m gwaith gyda’m Duw. |
º5
Ac yn awr, medd yr ARGLWYDD yr hwn a’m lluniodd o’r groth yn was iddo, i
ddychwelyd Jacob ato ef, Er nad ymgasglodd Israel, eto gogoneddus fyddaf fi
yng ngolwg yr ARGLWYDD, a’m Duw fydd fy nerth. |
º6
Ac efe a ddywedodd, Gwael yw dy fod yn was i mi, i gyfodi llwythau Jacob, ac
i adferu rhai cadwedig Israel: mi a’th roddaf hefyd yn oleuni i’r
Cenhedloedd, fel y byddych yn iachawdwriaeth i mi hyd eithaf y ddaear. |
º7
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Gwaredydd Israel, a’i Sanct, wrth y dirmygedig o
enaid, wrth yr hwn sydd ffiaidd gan y genedl, wrth was llywodraethwyr;
Brenhinoedd a welant, ac a gyfodant; tywysogion hefyd a ymgrymant, er mwyn yr
ARGLWYDD, yr hwn sydd ffyddlon, Sanct Israel, ac efe a’th ddewisodd di. |
º8
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Mewn amser bodlongar y’th wrandewais, ac yn nydd
iachawdwriaeth y’th gynorthwyais; a mi a’th gadwaf, ac a’th roddaf yn gyfamod
y bobl, i sicrhau y ddaear, i Beri etifeddu yr etifeddiaethau anghyfanheddol; |
º9
Fel y dywedych wrth y carcharorion, Ewch allan; wrth y rhai sydd mewn
tywyllwch, Ymddangoswch. Ar y ffyrdd y porant, ac yn yr holl uchelfannau y
bydd eu porfa hwynt. |
º10
Ni newynant, ac ni sychedant; ac nis tery gwres na haul hwynt: oherwydd yr
hwn a dosturia wrthynt a’u tywys, ac a’u harwain wrth y ffynhonnau dyfroedd. |
º11 A mi a wnaf fy holl fynydd
yn ffordd, a’m priflyrdd a gyfodir. |
º12
Wele, y rhai hyn a ddeuant o bell: ac wele, y rhai acw o’r gogledd, ac o’r
gorllewin; a’r rhai yma o dir Sinim. |
º13 Cenwch, nefoedd; a gorfoledda, ddaear;
bloeddiwch ganu, y mynyddoedd; canys yr ARGLWYDD a gysurodd ei bobl, ac a
drugarha wrth ei drueiniaid. |
º14
Eto dywedodd Seion, Yr ARGLWYDD a’m gwrthododd, a’m Harglwydd a’m
hanghofiodd. |
º15
A anghofia gwraig ei phlentyn sugno, fel na thosturio wrth fab ei chroth? ie,
hwy a allant anghofio, eto myfi nid anghofiaf di. |
º16 Wele, ar gledr fy nwylo
y’th argreffais; dy furiau sydd ger fy mron bob amser. |
º17 Dy blant a frysiant; y
rhai a’th ddinistriant, ac a’th ddistrywiant, a ânt allan ohonot. |
º18 Dyrcha dy lygaid oddi
amgylch, ac edrych: y rhai hyn oll a ymgasglant, ac a ddeuant atat. Fel mai byw
fi, medd yr ARGLWYDD, diau y gwisgi hwynt oll fel harddwisg, ac y rhwymi
hwynt amdanat fel priodferch. |
º19
Canys dy ddiffeithwch a’th anialwch, a’th dir dinistriol, yn ddiau fydd yn
awr yn rhy gyfyng gan breswylwyr; a’r rhai a’th lyncant a ymbellhant. |
º20
Plant dy ddiepiledd a ddywedant eto lle y clywych, Cyfyng yw y lle hwn i mi,
dod le i mi, fel y preswyliwyf. |
º21
Yna y dywedi yn dy galon, Pwy a genhedlodd y rhai hyn i mi, a mi yn ddiepil,
ac yn unig, yn gaeth, ac ar grwydr? a phwy a fagodd y rhai hyn? Wele, myfi a adawyd fy hunan; o ba le y
daeth y rhai hyn? |
º22
Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW, Wele, cyfodaf fy llaw at y cenhedloedd, a
dyrchafaf fy maner at y bobloedd; a dygant dy feibion yn eu mynwes, a dygir
dy ferched ar ysgwyddau. |
º23
Brenhinoedd hefyd fydd dy dadmaethod, a’u breninesau dy famaethod; crymant i
ti a’u bwynebau tua’r llawr, a llyfant lwch dy draed; a chei wybod mai myfi
yw yr ARGLWYDD: canys ni chywilyddir y rhai a ddisgwyliant wrthyf fi. |
º24
A ddygir y caffaeliad oddi ar y cadarn? neu a waredir y rhai a garcherir yn
gyfiawn? |
º25
Ond fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Ie, carcharorion y cadarn a ddygir, ac
anrhaith y creulon a ddianc: canys myfi a ymrysonaf â’th ymrysonydd, a myfi a
achubaf dy feibion. |
º26
Gwnaf hefyd i’th orthrymwyr fwyta eu cig eu hunain, ac ar eu gwaed eu hun y
meddwant fel ar win melys; a gwybydd pob cnawd mai myfi yr ARGLWYDD yw dy
Achubydd, a’th gadam Waredydd di, Jacob. |
ºPENNOD
50 |
º1 FEL hyn y dywed yr ARGLWYDD, Pa le y mae
llythyr ysgar eich mam, trwy yr hwn y gollyngais hi ymaith? neu pwy o’m
dyledwyr y gwerthais chwi iddo? Wele, am
eich anwireddau yr ymwerthasoch, ac am eich camweddau y gollyngwyd ymaith
eich mam. |
º2
Paham, pan ddeuthum, nad oedd neb i’m derbyn? pan elwais, nad atebodd neb?
Gan gwtogi a gwtogodd fy llaw, fel na allai ymwared? neu onid oes ynof north
i achub? wele, a’m cerydd y sychaf y môr, gwneuthum yr afonydd yn
ddiffeithwch: eu pysgod a ddrewant o eisiau dwfr, ac a fyddant feirw o
syched. |
º3 Gwisgaf y nefoedd a
thywyllwch, a gosodaf sachliain yn do iddynt. |
º4
Yr Arglwydd DDUW a roddes i mi dafod y dysgedig, i fedru roewn pryd lefaru
gair wrth y diffygiol: deffry fi bob bore, deffry i mi glust i glywed fel y
dysgedig. |
º5 Yr Arglwydd DDUW a agorodd fy nghlust, a
minnau ni wrthwynebais, ac ni chiliais yn fy ôl. |
º6
Fy nghorff a roddais i’r curwyr, a’m cflrnau i’r rhai a dynnai y blew: ni
chuddia s fy wyneb oddi wrth
waradwydd a phoeredd. |
º7
Oherwydd yr Arglwydd DDUW a’na cymorth; am hynny ni’m cywilyddir: am hynny
gosodais fy wyneb fel callestr, a gwn na’m cywilyddir. |
º8
Agos yw yr hwn a’m cyfiawnha; pwy a ymryson â mi? safwn ynghyd: pwy yw fy
ngwrthwynebwr? nesaed ataf. |
º9
Wele, yr Arglwydd DDUW a’m cynorthwya; pwy yw yr hwn a’m bwrw yn euog? wele,
hwynt oll a heneiddiant fel dilledyn; y gwyfyn a’u hysa hwynt. |
º10
Pwy yn eich mysg sydd yn ofni yr ARGLWYDD, yn gwrando ar lais ei was ef, yn rhodio
mewn tywyllwch, ac heb lewyrch iddo? gobeithied yn enw yr ARGLWYDD, ac
ymddirieded yn ei DDUW. |
º11
xxx Wele, chwi oll y rhai ydych yn
(Synnau tân, ac yn eich amgylchu eich hunain a gwreichion; rhodiwch wrth
lewyrch eich tân, ac wrth y gwreichion a gyneuasoch. O’m llaw i y bydd hyn i chwi; mewn gofid y gorweddwch. |
ºPENNOD
51 |
º1 GWRANDEWCH arnaf fi, ddilynwyr cyfiawnder,
y rhai a geisiwch yr ARGLWYDD: edrychwch ar y graig y’ch naddwyd, ac ar
geudod y ffos y’ch cloddiwyd ohonynt. |
º2
Edrychwch ar Abraham eich tad, ac ar Sara a’ch eagorodd: canys ei hunan y
gelwais ef, ac y bendithiais, ac yr amlheais ef. |
º3
Oherwydd yr ARGLWYDD a gysura Seion: efe a gysura ei holl anghyfaneddleoedd
hi; gwna hefyd ei hanialwch hi fel Eden, a’i diffeithwch fel gardd yr
ARGLWYDD: ceir ynddi laweoydd a hyfrydwch, diolch, a llais can. |
º4
Gwrandewch arnaf, fy mhobl; clustymwrandewch â mi, fy nghenedl: canys
cyfraith a â allan oddi wrthyf, a gosodaf fy marn yn oleuni pobloedd. |
º5
Agos yw fy nghyfiawnder; fy iachawdwriaeth a aeth allan, fy mreichiau hefyd a
farnant y bobloedd: yr ynysoedd a ddisgwyliant wrthyf, ac a ymddiriedant yn
fy mraich. |
º6
Dyrchefwch eich llygaid tua’r nefoedd, ac edrychwch ar y ddaear isod: canys y
nefoedd a ddarfyddant fel mwg, a’r ddaear a heneiddia fel dilledyn, a’i
phreswylwyr yr un modd a fyddant feirw; ond fy iachawdwriaeth i a fydd byth,
a’m cyfiawnder ni dderfydd. |
º7
Gwrandewch arnaf, y rhai a adwaenoch gyfiawnder, y bobl sydd â’m cyfraith yn
eu calon: nac ofnwch waradwydd dynion, ac nac arswydwch rhag eu difenwad. |
º8
Canys y pryf a’u bwyty fel dilledyn, a’r gwyfyn a’u hysa fel gwlân: eithr fy
nghyfiawnder a fydd yn dragywydd, a’m, hiachawdwriaeth o genhedlaeth i
genhedlaeth. |
º9
Deffro, deffro, gwisg nerth, O’ fraich yr ARGLWYDD; deffro, fel yn y dyddiau
gynt, yn yr oesoedd gynt. Onid ti yw yr hwn a dorraist
Rahab, ac a archollaisi y ddraig? |
º10
Onid ti yw yr hwn a sychaist y môr
dyfroedd y dyfnder mawr? yr hwn a wnaethost ddyfnderoedd y môr yn
ffordd i’r gwaredigion i fyned drwodd? |
º11 Am hynny y dychwel
gwaredigion yr ARGLWYDD, a hwy a ddeuant i Seion a chanu, ac a llawenydd
tragwyddol as-eu pennau: goddiweddant lawenydd a-hyfrydwch; gofid a griddfan
a ffy ymaith. |
º12
Myfi, myfi, yw yr hwn a’ch diddana chwi: pwy wyt ti, fel yr ofnit ddyn, yr
hwn fydd farw; a mab dyn, yr hwn a-wceir fel glaswelltyn? |
º13
Ac a anghofi yr ARGLWYDD dy Wneuthurwr, yr hwn a estynnodd y nefoedd, ac a
seiliodd y ddaear? ac a OTnaist bob dydd yn wastad rhag llid y gorthrymydd,
fel pe darparai i ddinistrio?’ pha le y mae llid y gorthrymydd? |
º14
Y carcharor sydd yn brysio i gael ei ollwng yn rhydd, fel na byddo farw yn y
pwll, ac na phallo ei fara ef. |
º15
Eithr myfi yw yr ARGLWYDD dy E)DUW, yr hwn a barthodd y môr, pan ruodd ei
donnau: ei enw yw ARGLWXDD y.lluoedd. |
º16
Gosodais hefyd fy ngeiriau yn dy enau, ac yng nghysgod fy llaw y’th doais,
fel y plannwn y nefoedd, ac y seiliwn y ddaear, ac y dywedwn wrth Seion, Fy
mhobl ydwyt. |
º17
Deffro, deffro, cyfod, Jerwsalem, yr hon a yfaist o law yr ARGLWYDD gwpan ei
lidiowgrwydd ef, yfaist waddod y cwpan erchyll, ie, sugnaist ef. |
º18
Nid oes arweinydd iddi o’r holt feibion a esgorodd; ac nid oes a ymaflo yn ei
llaw o’r holl feibion a fagodd. |
º19 Y ddau beth hyn a
ddigwyddasant i ti; pwy a ofidia trosot? dinistr a distryw, a newyn a
chleddyf; trwy bwy y’th gysuraf? |
º20
Dy feibion a lewygasant, gorweddant ym mben pob heol, fel tarw gwyllt mewn
magi: llawn ydynt o lidiowgrwydd yr ARGLWYDD, a cherydd dy DDUW. |
º21 Am hynny gwrando fi yn awr, y druan, a’r feddw, ac nid irwy
win. |
º22
Fel hyn y dywed dy Arglwydd, yr ARGLWYDD, a’th DDUW di, yr hwn a ddadlau dros
ei bobl, Wele, cymerais o’th law y cwpan erchyll, sef gwaddod cwpan fy
llidiowgrwydd: ni chwanegi ai yfed mwy: |
º23
Eithr rhoddaf ef yn llaw dy gystuddwyr; y rhai a ddywedasant wrth dy enaid,
Gostwng, fel yr elom drosot: a thi a osodaist dy gorff fel y llawr, ac fel
heol i’r rhai a elent drosto. |
ºPENNOD
52 |
º1 TT EFFRO, deffro, gwisg dy nerth, Seion;
gwisg wisgoedd dy ogoniant, sanctaidd ddinas Jerwsalem: canys ni ddaw o’th
fewn mwy ddienwaededig nac aflan. |
º2
Ymysgwyd o’r llwch, cyfod, eistedd.,-Jerwsalem: ymddatod oddi wrth rwymau dy
wddf, ti gaelhferch Seion. |
º3
Canys fel hyn y dywedodd yr ARGLWYDD, Yn rhad yr ymwerthasochi as nid ag
arian y’ch gwaredir. |
º4
Canys fel hyn y dywedodd yr Arglwydd DDUW, Fy mhobl a aeth i waered i’r Aifft
yn y dechreuad, i ymdaith yno; a’r Asyriaid a’u gorthrymodd yn ddi-achos. |
º5
Ac yn awr beth sydd yma i mi, medd yr ARGLWYDD, pan ddygid fy mhpbl ymaith yn
rhad? eu llywodraethwy’r a wna iddynt udo, medd yr ARGLWYDD; a phob dydd yn
wastad y ceblir fy enw. |
º6
Am hynny y caiff fy mhobl adnabod fy enw: am hynny y cânt wybod y dydd hwnnw,
mai myfi yw yr hwn sydd yn dywedyd: wele, myfi ydyw. |
º7
Mor weddaidd ar y mynyddoedd; yw traed yr hwn sydd yn efengylu, yo cyhoeddi
heddwch; a’r hwn sydd yn’ mynegi daioni, yn cyhoeddi iachawdws* iaeth; yn
dywedyd wrth Seion, Dy DDUW di sydd yn teyrnasu. |
º8
Dy wylwyr a ddyrchafant lef; gyda’f llef y cydganant: canys gwelant lygad
ynllygad, pan ddychwelo yr ARGLWYDD. Seion. |
º9 Bloeddiwch, cydgenwch,
anialwdh. Jerwsalem: canys yr ARGLWYDD a gysurodd ei bobl, efe a waredodd
Jerwsalem. |
º10
Diosgodd yr ARGLWYDD fraich ei sancteiddrwydd yng ngolwg yr holl genhedloedd:
a holl gyrrau y ddaear a welant iachawdwriaeth ein Duw ni. |
º11
S! Ciliwch, ciliwch, ewch allan odd! yno, na chyffyrddwch â dim halogedig;
ewch allan o’i chanol; ymlanhewch, y rhai a ddygwch lestri yr ARGLWYDD. |
º12
Canys nid ar frys yr ewch allan, ac nid ar ffo y cerddwch: canys yr ARGLWYDD
a â o’ch blaen chwi, a Duw Israel a’ch casgl chwi. |
º13 Wele, fy ngwus a lwydda;
efe a godir, a ddyrchefir, ac a fvdd uchel lawn. |
º14
Megis y rhyt’eddudd ll.iwer wrthyty (mor llygredig oedd ei wedd yn anad
neb< a’i bryd yn anad meibion dynion,) |
º15
Felly y taenella efe genhedloedd lawer; brenhinoedd a gtieant eu genau |
ºPENNOD 53 |
º1 PWY a
gredodd i’n hymadrodd.? ac i bwy y datguddiwyd braich yr ARGLWYDD? |
º2
Canys efe a dyf o’i flaen ef fel blag-aryn, ac fel gwreiddyn o dir sych: nid
oes na phryd na thegwch iddo: pan edrychom arno, ni bydd pryd fel y dymunem
ef. |
º3
Dirmygedig yw, a diystyraf o’r gwŷr; gŵr gofidus, a chynefin a
dolur: ac yr oeddem megis yn cuddio ein hwynebau oddi wrtho: dirmygedig oedd,
ac ni wnaethom gyfrif ohono. |
º4
Diau efe a gymerth ein gwendid ni, ac a ddug ein doluriau: eto ni a’i
cyfrifasom ef wedi ei faeddu, ei daro gan DDUW, a’i gystuddio. |
º5
Ond efe a archollwyd am ein camweddau ni, efe a ddrylliwyd am ein hanwireddau
ni: cosbedigaeth ein heddwch ni oedd arno ef: a thrwy ei gleisiau ef yr
iachawyd ni. |
º6
Nyni oll a grwydrasom fel defaid; troesom bawb i’w ffordd ei hun: a’r
ARGLWYDD a roddes arno efein hanwiredd ni i gyd. |
º7
Efe a orthrymwyd, ac efe a gystuddiwyd, ac nid agorai ei enau: fel oen yr
arweinid ef i’r lladdfa, ac fel y tau dafad o flaen y rhai a’i cneifiai,
felly nid agorai yntau ei enau. |
º8
O garchar ac o farn y cymerwyd ef; a phwy a draetha ei oes ef? canys efe a
dorrwyd o dir y rhai byw; rhoddwyd rda arno ef am gamwedd fy mhobl. |
º9
Ac efe a wnaeth ei fedd gyda’r rhai anwir, a chyda’r cyfoethog yn ei
farwol aeth; am na wnaethai gam, ac
nad oedd twyll yn ei enau. |
º10
Eithr yr ARGLWYDD a fynnai ei ddryllio ef; efe a’i clwyfodd: pan osodo efe ei
enaid yn abcrth dros bechod, efe a wêl ei had, efe a estyn ei ddyddiau; ac
ewyllys yr ARGLWYDD a lwydda yn ei law ef. |
º11
O lafur ei enaid y gwêl, ac y diwellir: fy ngwas cyfiawn a gyfiawnha lawer
trwy ei wybodaeth; canys efe a ddwg eu hanwireddau hwynt. |
º12
Am hynny y rhannaf iddo ran gyda llawer, ac efe a ranna yr ysbail gyda’r
cedyrn: am iddo dywallt ei enaid i farwolaeth: ac efe a gyfrifwyd gyda’r
troseddwyr; ac efe a ddug bechodau llaweroedd, ac a eiriolodd dros y troseddwyr. |
ºPENNOD 54 |
º1 CAN, di amhlantadwy nid esgorodd; bloeddia
ganu, a gorfoledda, yr hon nid esgorodd: oherwydd amlach meibion yr hon a
adawyd, na’r hon y mae gŵr iddi, medd yr ARGLWYDD. |
º2
Helaetha le dy babell, ac estynnant gortynnau dy breswylfeydd: nac atal,
estyn dy rafEau, a sicrha dy hoelion. |
º3
Canys ti a dorri allan ar y llaw ddeau ac ar y llaw aswy; a’th had a etifedda
y Cenhedloedd, a dinasoedd anrheithiedig a wnânt yn gyfanheddol. |
º4
Nac ofna; canys ni’th gywilyddir: ac na’th waradwydder, am na’th warthruddir;
canys ti a anghofi waradwydd dy ieuenctid, a gwarthrudd dy weddwdod ni chofi
mwyach. |
º5
Canys dy briod yw yr hwn a’th wnaeth; ARGLWYDD-y lluoedd yw ei enw: dy
Waredydd hefyd, Sanct Israel, Duw yr holl ddaear y gelwir ef. |
º6
Canys fel gwraig wrthodedig, a chysmddiedig o ysbryd, y’th alwodd yr
ARGLWYDD, a gwraig ieuenctid, pan oeddit wrthodedig, medd dy DDUW. |
º7 Dros ennyd fechan y’th
adewais; ond a mawr drugareddau y’th gasglaf. |
º8
Mewn ychydig sonant y cuddiais fy wyneb oddi wrthyt ennyd awr; ond a
thrugaredd dragwyddol y trugarhaf wrthyt, medd yr ARGLWYDD dy Waredydd. |
º9
Canys fel dyfroedd Noa y mae hyn i mi: canys megis y tyngais nad elai
dyfroedd Noa mwy dros y ddaear; felly y tyngais na ddigiwn wrthyt, ac na’th
geryddwn. |
º10
Canys y mynyddoedd a giliant, a’r bryniau a symudant: eithr fy nhrugaredd ni
chilia oddi wrthyt, a chyfamod fy hedd ni syfl, medd yr ARGLWYDD sydd yn
trugarhau wrthyt. |
º11
Y druan, helbulus gan dymesti, y ddigysur, wele, mi a osodaf dy gerrig di a
charbund, ac a’th sylfaenaf a meini saffir. |
º12
Gwnaf hefyd dy ffenestri o risial, a’th byrth o feini disglair, a’th holl
derfynau o gerrig dymunol. |
º13
Dy holl feibion hefyd fyddant wedi eu dysgu gan yr ARGLWYDD; a mawr fydd
heddwch dy feibion. |
º14
Mewn cyfiawnder y’th sicrheir: byddi bell oddi wrth orthrymder, canys nid
ofni; ac oddi wrth ddychryn, canys ni nesâ atat. |
º15
Wele, gan ymgasglu hwy a ymgasglant, ond nid ohonof fi: pwy bynnag ohonot ti
a ymgasglo i’th erbyn, efe a syrth. |
º16
Wele, myfi a greais y gof, yr hwn a chwyth y marwor yn tân, ac a ddefnyddia
arf i’w waith; myfi hefyd a greais y dinistrydd i ddistrywio. |
º17 Ni lwydda un offeryn a
lunier i’th erbyn; a thi a wnei yn euog bob tafod a gyfodo i’th erbyn mewn
barn. Dyma etifeddiaeth gweision yr ARGLWYDD, a’u cyfiawnder hwy sydd oddi
wrthyf fi, medd yr ARGLWYDD. |
ºPENNOD
55 |
º1 O DEUWCH i’r dyfroedd, bob un y mae syched arno,
ie, yr hwn nid oes arian ganddo; deawch, prynwch, a bwytewch; ie, deuwch,
prynwch win a llaeth, heb arian, ac heb werth. |
º2
Paham y gweriwch arian am yr hyn nid ydyw fara? a’ch llafur am yr hyn nid yw
yn digoni? gan wrando gwrandewch arnaf fi, a bwytewch yr hyn sydd dda; ac
ymhyfryded eich enaid mewn braster. |
º3
Gogwyddwch eich dust, a deuwch ataf; gwrandewch, a bydd byw eich enaid: a mi
a wnaf gyfamod tragwyddol a chwi, sef sicr drugareddau Dafydd. |
º4
Wele, rhoddais ef yn dyst i’r bobl, yn flaenor ac yn athro i’r bobloedd. |
º5
Wele, cenedl nid adwaeni a eiwi, a chenhedloedd ni’th adwaenai di a red atat,
er mwyn yr ARGLWYDD dy DDUW, ac oberwydd Sanct Israel: canys efe a’th
ogoneddodd. |
º6
Ceisiwch yr ARGLWYDD, tra y galler ei gael ef; gelwch saws, tra fyddo yn
agos. |
º7
Gadawed y drygionus ei ffordd, a’r gŵr anwir ei feddyliau; a dychweled
at yr ARGLWYDD, ac efe a gymer drugaredd arno; ac at ein Duw ni, oherwydd efe
a arbed yn helaeth. |
º8
Canys nid fy meddyliau i yw eich meddyliau chwi, ac nid eich ffyrdd chwi yw
fy ffyrdd i, medd yr ARGLWYDD. |
º9
Canys fel y mae y nefoedd yn uwch na’r ddaear, felly uwch yw fy ffyrdd i
na’ch ffyrdd chwi, a’m meddyliau i na’ch meddyliau chwi. |
º10
Canys fel y disgyn y glaw a’r eira o’r nefoedd, ac ni ddychwel yno, eithr
dyfrha y ddaear, ac a wna iddi darddu a thyfu, fel y rhoddo had i’r heuwr, a
bara i’r bwytawr: |
º11
Felly y bydd fy ngair, yr hwn a ddaw o’m genau: ni ddychwel ataf yn wag;
eithr efe a wna yr hyn a fynnwyf, ac a lwydda yn y peth yr anfonais ef o’i
blegid. |
º12
Canys mewn llawenydd yr ewch allan, ac mewn hedd y’ch arweinir; y mynyddoedd
a’r bryniau a floeddiant ganu o’ch blaen, a holl goed y maes a gurant ddwylo. |
º13
Yn lle drain y cyfyd ffynidwydd, yn lle mieri y cyfyd myrtwydd: a hyn fydd
i’r ARGLWYDD yn enw, ac yn arwydd tragwyddol yr hwn ni thorrir ymaith. |
ºPENNOD
56 |
º1 FEL hyn y dywed yr ARGLWYDD, Cedwch farn, a
gwnewch gyfiawnder: canys fy iachawdwriaeth sydd ar ddyfod, a’m cyfiawnder ar
ymddangos. |
º2
Gwyn ei fyd y dyn a wnelo hyn, a mab y dyn a ymaflo ynddo; gan gadw y Saboth
heb ei halogi, a chadw ei law rhag gwneuthur dim drwg. |
º3
Ac na lefared y dieithrfab, yr hwn |
º4
Canys fel hyn y dywed yr ARGLWYDD wrth y rhai disbaddedig, y rhai a gadwant
fy Sabothau, ac a ddewisant yr hyn a ewyllysiwyf, ac a ymaflant yn fy
nghyfamod i; |
º5 Ie, rhoddaf iddynt yn fy
nhŷ, ac o fewn fy magwyrydd. Ie ac enw gwell na meibion ac na merched:
rhoddaf iddynt enw tragwyddol, yr hwn ni thorrir ymaith. |
º6
A’r meibion dieithr, y rhai a lynant wrth yr ARGLWYDD, gan ei wasanaethu ef,
a chan garu enw yr ARGLWYDD, i fod yn weision iddo ef, pob un a gadwo y
Saboth heb ei halogi, ac a ymaflo yn fy nghyfamod; |
º7
Dygaf hwythau hefyd i fynydd fy sancteiddrwydd, a llawenychaf hwynt yn
nhŷ fy ngweddi: eu poethoffrymau hefyd a’u hebyrth fyddant gymeradwy ar
fy allor: canys fy nhŷ i a elwir yn dy gweddi i’r holl bobloedd. |
º8
Medd yr Arglwydd DDUW, yr hwn a gasgl wasgaredigion Israel, Eto mi a gasglaf
eraill ato ef, gyda’r rhai sydd wedi eu casglu ato. |
º9
Pob bwystfil y maes, deuwch i ddifa, a phob bwystfil yn y coed. |
º10
Deillion yw ei wyliedyddion: ni wyddant hwy oll ddim, cŵn mudion iydynt
hwy oll, heb fedru cyfarth; yn cysgu, yn gorwedd, ac yn caru hcpian. |
º11
Ie, cwxxxn gwancus ydynt, ni chydnabyddant xxx a’u digon, a bugeiliaid ydynt
ni fedrant ddcall; wynebant oll ar eu ffordd eu hun, pob un at ei clw ei hun
o’i gŵr. |
º12 Deuwch, meddant, cyrchaf
win, ac ymlanwn o ddiod gref; a bydd yfory megis heddiw, a mwy o lawer iawn. |
ºPENNOD
57 |
º1 DARFU am y cyfiawn, ac ni esyd neb at ei
galon; a’r gwŷr trugarog a gymerir ymaith, heb neb yn deall mai o flaen
drygfyd y cymerir y cyfiawn ymaith. |
º2
Efe a â i dangnefedd: hwy a orffwys- aat yn eu hystafelloedd, sef pob un a
TOdia yn ei uniondeb. |
º3 Nesewch yma, meibion yr
hudoles, had y godinebus a’r butain. |
º4
Yn erbyn pwy yr ymddigrifwch? yn erbyn pwy y lledwch safn, ac yr estynnwch
dafod? onid meibion camwedd a had ffalsedd ydych chwi? |
º5
Y rhai a ymwresogwch ag eilunod dan bob pren deiliog, gan ladd y plant yn y
glynnoedd dan gromlechydd y creigiau. |
º6
Yng nghabolfeini yr afon y mae dy ran; hwynt-hwy yw dy gwtws: iddynt hwy hefyd
y tywelltaist ddiodoffrwm, ac yr offrymaist fwydoffrwm. Ai yn y rhai hyn yr ymgysurwn? |
º7 Ar fynydd uchel a
dyrchafedig y gosodaist dy wely: dringaist hefyd yno i aberthu aberth. |
º8
Yng nghil y drysau hefyd a’r pyst y gosodaist dy goffadwriaeth: canys
ymddi-noethaist i arall heb fy llaw i, a dringaist; helaethaist dy wely, ac a
wnaethost amod rhyngot a hwynt; ti a hoffaist eu gorweddle hwynt pa le bynnag
y gwelaist. |
º9 Cyfeiriaist hefyd at y
brenin ag ennaint, ac amlheaist dy beraroglau: anfonaist hefyd dy genhadau i
bell, ac ymostyngaist hyd uffern. |
º10 Ym maim dy ffordd yr
ymflinaist; ac ni ddywedaist, Nid oes obaith: cefaist fywyd dy law; am hynny
ni chlefychaist. |
º11
Pwy hefyd a arswydaist ac a ofnaist, fel y dywedaist gelwydd, ac na chofiaist
fi, ac nad ystvriaist yn dy galon? oni thewais i a sôn er ys talm, a thithau
heb fy ofni? |
º12
Myfi a fynegaf dy gyfiawnder, a’th weithredoedd: canys ni wnânt i ti les. |
º13
Pan waeddech, gwareded dy gynulleidfaoedd di: eithr y gwynt a’u dwg hwynt
ymaith oll; oferedd a’u cymer hwynt: ond yr hwn a obeithia ynof fi a etifedda
y tir, ac a feddianna fynydd fy sancteiddrwydd. |
º14
Ac efe a ddywed, Palmentwch, palmentwch, paratowch y ffordd, cyfoSwch y
rhwystr o ffordd fy mhobl. |
º15
Canys fcl hyn y dywed y Goruchel a’r dyrchatedig, yr hwn a breswylia
dragwyddoldeb, ac y mae ei enw yn Sanctaidd, Y goruchelder a’r cysegr a breswyliaf;
a chyda’r cystuddiedig a’r isel o ysbryd, i fywhau y rhai isel o ysbryd, ac i
fywhau calon y rhai cystuddiedig. |
º16
Canys nid byth yr ymrysonaf, ac nid yn dragywydd y digiaf: oherwydd yr ysbryd
a ballai o’m blaen i, a’r eneidiau a wneuthum i. |
º17
Am anwiredd ei gybydd-dod ef y digiais, ac y trewais ef: ymguddiais, a
digiais, ac efe a aeth rhagddo yn gildynnus ar hyd ffordd ei galon. |
º18
Ei ffyrdd a welais, a mi a’i hiachâf ef: tywysaf ef hefyd, ac adferaf gysur
iddo, ac i’w alarwyr. |
º19
Myfi sydd yn creu ffrwyth y gwefusau; Heddwch, heddwch, i bell, ac i agos,
medd yr ARGLWYDD: a mi a’i hiachâf ef. |
º20
Ond y rhai anwir sydd fel y môr yn dygyfor, pan na allo fod yn llonydd, yr hwn
y mae ei ddyfroedd yn bwrw allan dom a llaid. |
º21 Ni bydd heddwch, medd fy
Nuw, i’r rhai annuwiol. |
ºPENNOD
58 |
º1 E..EFA a’th geg, nac arbed, dyrchafa dy
lais fel utgorn, a mynega i’m pobl eu camwedd, a’u pechodau i dŷ Jacob. |
º2
Eto beunydd y’m ceisiant, ac a ewyllysiant wybod fy ffyrdd, fel cenedl a
wnelai gyfiawnder, ac ni wrthodai farnedigaeth ei Duw: gofynnant i’ mi
farnedigaethau cyfiawnder, ewyllysiant n at DDUW. |
º3
Paham, meddant, yr ymprydiasom, ac ms gwelaist? y cystuddiasom ein henaid, ac
nis gwybuost? Wele, yn y dydd yr ymprydioch yr ydych yn cael gwynfyd, ac yn
mynnu eich holl ddyledion. |
º4
Wele, i ymryson â chynnen yr ymprydiwch, ac i daro a dwrn anwiredd: nac
ymprydiwch fel y dydd hwn, i beri clywed eich llais yn yr uchelder. |
º5
Ai dyma yr ympryd a ddewisais? dydd i ddyn i gystuddio ei enaid? ai crymu ei
ben fel brwyaen ydyw, a thaemi sachliain a lludw daflo? ai hyn a eiwi yn
ympryd, ac yn ddiwrnod cymeradwy gan yr ARGLWYDD? |
º6
Onid dyma yr ympryd a ddewisais? datod rhwymau anwiredd, tynnu ymaith
feichiau trymion, a gollwng y rhai gorthrymedig yn rhyddion, a thorri ohonoch
bob iau? |
º7
Onid torri dy fara i’r newynog, a dwyn ohonot y crwydraid i dŷ? a phan
welych y noeth, ei ddilladu; ac nad ymguddiech oddi wrth dy gnawd dy hun? |
º8
Yna y tyr dy oleuni allan fel y wawr, a’th iechyd a dardda yn fuan: a’th
gyfiawnder a â o’th flaen; gogoniant yr ARGLWYDD a’th ddilyn. |
º9
Yna y geiwi, a’r ARGLWYDD a etyb; y gwaeddi, ac efe a ddywed, Wele fi. Os
bwri o’th fysg yr iau, estyn bys, a dy-wedyd oferedd; |
º10
Os tynni allan dy enaid i’r newynog, a diwallu yr enaid cystuddiedig: yna dy
oleuni a gyfyd mewn tywyllwch, a’th dywyllwch fydd fel hanner dydd: |
º11
A’r ARGLWYDD a’th arwain yn wag.’" tad, ac a ddiwalla dy enaid ar
sychder, ac a wna dy esgyrn yn freision: a thi a fyddi fel gardd wedi ei
dyfrhau, ac megis ffynnon ddwfr, yr hon ni phalla ei dyfr oedd. |
º12
A’r rhai a fyddant ohonot ti a adeil-adant yr hen ddiffeithleoedd; ti a
gyfodi sylfeini llawer cenhedlaeth: a thi a elwir yn gaewr yr adwy, yn
gyweiriwr llwybrau i gyfanheddu ynddynt. |
º13
O throi dy droed oddi wrth y Saboth, heb wneuthur dy ewyllys ar fy nydd
sanctaidd; a galw y Saboth yn hyfrydwch, sanct yr ARGLWYDD yn ogoneddus; a’i
anrhydeddu ef, heb wneuthur dy ffyrdd dy hun, heb geisio dy ewyllys dy hun,
na dywedyd dy eiriau dy hun: |
º14
Yna yr ymhyfrydi yn yr ARGLWYDD, ac mi a wnaf i ti farchogaeth ar uchel-feydd
y ddaear, ac a’th borthaf ag cliteddlaeth Jacob dy dad: canys genau yr ARGLWYDD
a’i llefarodd. |
ºPENNOD
59 |
º1 WELE, ni fyrhawyd llaw yr .ARGLWYDD, fel
na allo achub; ac ni thrymhaodd ei glust ef, fel na allo glywed: |
º2
Eithr eich anwireddau chwi a ysgarodd rhyngoch chwi a’ch Duw, a’cli pechodau
a guddiasant ei wyneb oddi wrthych, fel na chlywo. |
º3
Canys eich dwylo a halogwyd a gwaed, a’ch bysedd a chamwedd: eich gwefusau a
draethasant gelwydd, eich tafod a fyfyriodd anwiredd. |
º4
Nid oes a alwo am gyfiawnder, nac a ddadlau dros y gwirionedd: y maent yn
gobeithio mewn gwagedd, ac yn dywedyd celwydd; yn beichiogi ar flinder, ac yn
esgor ar anwiredd. |
º5 Wyau asb a ddodwasant, a
gweoedd y pryf copyn a weant: yr hwn a fwyty o’u hwyau a fydd farw, a’r hwn a
sathrer a dyr allan yn wiber. |
º6
Eu gweoedd hwy ni byddant yn wisgoedd, ac nid ymddilladant a’u gweithredoedd:
eu gweithredoedd ydynt weithredoedd anwiredd, a gwaith trawster sydd yn eu
dwylo. |
º7
Eu traed a redant i ddrygioni, a hwy a frysiant i dywallt gwaed gwinon: eu
meddyhau sydd feddyliau anwir; distryw a dinistr sydd ar eu ffyrdd hwynt. |
º8
Ffordd heddwch nid adwaenant; ac nid oes gyfiawnder yn eu llwybrau:
gwnaethant iddynt lwybrau ceimion: pwy bynnag a rodio yno, nid edwyn heddwch. |
º9
Am hynny y ciliodd barnedigaeth oddi wrthynz, ac ni’n goddiweddodd
cyfiawnder: disgwyliasom am oleuni, ac wele dywyllwch; am ddisgleirdeb, ac yn
y fagddu yr ydym yn rhodio. |
º10
Palfalasom fel deillion a’r pared, ie, fel rhai heb lygaid y palfalasom:
tramgwyddasom ar hanner dydd fel y cyfnos,
oeddem mewn lleoedd anghyfannedd fel rhai meirw. |
º11 Nym oll a ruasom fel eirth,
a chan riddfan y gnddfanasom fel colomennod: disgwyliasom am farn, ac nid oes
dim: am iachawdwnaeth, ac ymbellhaodd oddi wrthym. |
º12
Canys amlhaodd ein camweddau ger dy fron, a thystiolaethodd ein pechodau i’n herbyn.ohwwydd
ein camweddau sydd gyda ni; a’n hanwireddau, ni a’u hadwaenom: |
º13
Camweddu, a dywedyd celwydd yn erbyn yr ARGLWYDD, a chilio oddi ar ôl ein
Duw, dywedyd trawster ac anufudd-dod, myfyrio a thraethu o’r galon eiriau
gau. |
º14 Barn hefyd a droed yn ei
hôl, a chyfiawnder a safodd o hirbell: canys gwirionedd a gwympodd yn yr
heol, ac uniondeb ni all ddyfod i mewn. |
º15
Ie, gwirionedd sydd yn pallu, a’r hwn sydd yn cilio oddi wrth ddrygioni a’i
gwna ei hun yn ysbail: a gwelodd yr ARGLWYDD hyn, a drwg oedd yn ei olwg nad
oedd barn. |
º16 Gwelodd hefyd nad oedd gŵr, a
rhyfeddodd nad oedd eiriolwr: am hynny ei fraich a’i hachubodd, a’i
gyfiawnder ei hun a’i cynhaliodd. |
º17
Canys efe a wisgodd gyfiawnder fel llurig, a helm iachawdwriaeth am ei ben;
ac a wisgodd wisgoedd dial yn ddillad; ie, gwisgodd sêl fel cochl. |
º18
Yn ôl y gweithredoedd, ie, yn eu hôl hwynt, y tâl efe. llid i’w wrthwynebwyr,
taledigaeth i’w elynion; taledigaeth i’r ynysoedd a dal efe. |
º19 Felly yr ofnant enw yr
ARGLWYDD o’r gorilewin, a’i ogoniant ef o godiad haul. Pan ddelo y gelyn i
mewn fel afon, Ysbryd yr ARGLWYDD a’i hymlid ef ymaith.; |
º20 Ac i Seion y daw y
Gwaredydd, ac i’r rhai a droant oddi wrth anwiredd yn Jacob, medd yr ARGLWYDD. |
º21
A minnau, dyma fy nghyfamod â hwynt, medd yr ARGLWYDD: Fy ysbryd yr hwn sydd
arnat, a’m geiriau y rhai a osodais yn dy enau, ni chiliant o’th enau, nac o
enau dy had, nac o enau had dy had, medd yr ARGLWYDD, o hyn allan byth. |
ºPENNOD
60 |
º1
CYFOD, llewyrcha; canys daeth dy oleuni, a chyfododd gogoniant yr ARGLWYDD
arnat. |
º2
Canys wele, tywyllwch a orchuddia y ddaear, a’r fagddu y bobloedd: ond arnat
ti y cyfyd yr ARGLWYDD, a’i ogoniant a welir arnat. |
º3 Cenhedloedd hefyd a rodiant
at dy oleuni, a brenhinoedd at ddisgleirdeb dy gyfodiad. |
º4
Cytbd dy lygaid oddi amgylch, ac edrych; ymgasglasant oll, daethant atat: dy
feibion a ddeuant o bell, a’th ferched a fegir wrth dy ystlys. |
º5
Yna y cei weled, ac yr ymddisgleiri; dy galon hefyd a ofna, ac a helaethir;
am droi atat luosowgrwydd y môr, golud y cenhedloedd a ddaw i ti. |
º6 Lliaws y camelod a’th
orchuddiant, sef cyflym gamelod Midian ac Effa; hwynt oll o Seba a ddeuant;
aur a thus a ddygant; a moliant yr ARGLWYDD a fynegant. |
º7
Holl ddefaid Cedar a ymgasglant atat ti, hyrddod Nebaioth a’th wasanaethant:
hwy a ddeuant i fyny yn gymeradwy ar fy allor, a mi a anrhydeddaf dy fy
ngogoniant. |
º8 Pwy yw y rhai hyn a ehedant
fel ewmwl, ac fel colomennod i’w ffenestri? |
º9
Yn ddiau yr ynysoedd a’m disgwyliant, a llongau Tarsis yn bennaf, i ddwyn dy
feibion o bell, eu harian hefyd a’u haur gyda hwynt, i enw yr ARGLWYDD dy
DDUW, ac i Sanct Israel, am iddo dy ogoneddu di. |
º10
A meibion dieithr a adeiladant dy furiau, a’u brenhinoedd a’th wasanaethant;
canys yn fy nig y’th drewais, ac o’m hewyllys da fy hun y tosturiais wrthyt. |
º11
Am hynny dy byrth a fyddant yn agored yn wastad, ni chaeir hwynt na dydd na
nos, i ddwyn atat olud y cenhedloedd, fel y dyger eu brenhinoedd hwynt hefyd. |
º12
Canys y genedl a’r deyrnas ni’th wasanaetho di, a ddifethir; a’r cenhedloedd
hynny a lwyr ddinistrir. |
º13
Gogoniant Libanus a ddaw atat, y ffynidwydd, ffawydd, a bocs ynghyd, i harddu
lle fy nghysegr; harddaf hefyd le fy nhraed. |
º14
A meibion dy gystuddwyr a ddeuant atat yn ostyngedig: a’r rhai oll a’th
ddiystyrasant a ymostyngant wrth wadnau dy draed, ac a’th alwant yn Ddinas yr
ARGLWYDD, yn Seion Sanct Israel. |
º15
lle y buost yn wrthodedig, ac yn gas, ac heb gyniweirydd trwot, gwnaf di yn
ardderchowgrwydd tragwyddol, ac yn llawenydd i’r holl genedlaethau. |
º16
Sugni hefyd laeth y cenhedloedd, ie, bronnau brenhinoedd a sugni; a chei wybod
mai myfi yr ARGLWYDD yw dy Achubydd, a’th Waredydd yw cadarn Dduw Jacob. ‘ |
º17
Yn lle pres y dygaf aur, ac yn lle * haearn y dygaf arian, ac yn lle coed,
bres, ac yn lle cerrig, haearn; a gwnaf dy swyddogion yn heddychol, a’th
drethwyr yn gyfiawn. |
º18
Ni chlywir mwy sôn am drais yn dy wlad, na distryw na dinistr yn dy derfynau:
eithr ti a eiwi dy fagwyrydd yn Iachawdwriaeth, a’th byrth yn Foliant. |
º19
Ni bydd yr haul i ti mwyach yn oleuni y dydd, a’r lleuad ni oleua yn llewyrch
i ti: eithr yr ARGLWYDD fydd i ti yn oleuni tragwyddol, a’th DDUW yn ogoniant
i ti. |
º20
Ni fachluda dy haul mwyach, a’th leuad ni phalla: oherwydd yr ARGLWYDD fydd i
ti yn oleuni tragwyddol, a dyddiau dy alar a ddarfyddant. |
º21
Dy bobl hefyd fyddant gyfiawn oll: etifeddant y tir byth, sef blaguryn fy
mhlanhigion, gwaith fy nwylo, fel y’m gogonedder. |
º22
Y bychan a fydd yn fil, a’r gwael yn genedl gref. Myfi yr ARGLWYDD a brysuraf
hynny yn ei amser. |
ºPENNOD
61 |
º1 YSBRYD yr ARGLWYDD DDUW sydd arnaf;
oherwydd yr ARGLWYDD a’m heneiniodd i efengylu i’r rhai llariaidd; efe a’m
hanfonodd i rwymo y rhai ysig eu calon, i gyhoeddi rhyddid i’r caethion, ac
agoriad carchar i’r rhai sydd yn rhwym; |
º2
I gyhoeddi blwyddyn gymeradwy yr ARGLWYDD, a dydd dial ein Duw ni; i gysuro
pob galarus; |
º3
I osod i alarwyr, Seion, ac i roddi iddynt ogoniant yn lle lludw, olew
llawenydd yn lle galar, gwisg moliant yn lle ysbryd cystuddiedig; fel y
gelwid hwynt yn brennau cyfiawnder, yn blanhigyn yr ARGLWYDD, fel y
gogonedder ef. |
º4
Adeiladant hefyd yr hen ddiffeithfa, cyfodant yr anghyfanheddfa gynt, ac
adnewyddant ddinasoedd dinaith, ac anghyfanhedd-dra llawer oes. |
º5 A dieithriaid a safant ac a
borthant eich praidd, a meibion dieithr fydd arddwyr a gwinllanwyr i chwi. |
º6
Chwithau a elwir yn offeiriaid i’r ARGLWYDD: Gweinidogion ein Duw ni, meddir
wrthych; golud y cenhedloedd a fwynhewch, ac yn eu gogoniant hwy yr
ymddyrchefwch. |
º7
Yn lle eich cywilydd y cewch ddauddyblyg; ac yn lle gwaradwydd hwy a
lawenychant yn eu rhan: am hynny yn y tir y meddiannant ran ddwbl; llawenydd
tragwyddol fydd iddynt. |
º8
Canys myfi yr ARGLWYDD a hoffaf gyfiawnder; yr wyf yn casáu trais yn boethoffrwrn, ac a gyfarwyddaf eu
gwaith mewn gwirionedd, ac a wnaf â hwynt gyfamod tragwyddol. |
º9
Eu had hwynt hefyd a adwaenir ymysg y cenhedloedd, a’u hiliogaeth hwynt yng
nghanol y bobl: y rhai a’u gwelant a’u hadwaenant, mai hwynt-hwy yw yr had a
fendithiodd yr ARGLWYDD. |
º10
Gan lawenychu y llawenychaf yn yr ARGLWYDD, fy enaid a orfoledda yn fy NUW:
canys gwisgodd fi a gwisgoedd iachawdwriaeth, gwisgodd â mantell cyfiawnder;
megis y mae priodfab yn ymwisgo a harddwisg, ac fel yr ymdrwsia priodferch
a’i thlysau. |
º11
Canys megis y gwna y ddaear i’w gwellt dyfu, ac fel y gwna gardd i’w hadau
egino, felly y gwna yr Arglwydd IOR i gyfiawnder a moliant darddu gerbron yr
holl genhedloedd. |
ºPENNOD
62 |
º1 ER mwyn Seion ni thawaf, ac er mwyn Jerwsalem
ni ostegaf, hyd onid elo ei chyfiawnder hi allan fel disgleirdeb, a’i
hiachawdwriaeth hi fel lamp yn llosgi. |
º2
A’r cenhedloedd a welant dygyfiawnder, a’r holl frenhinoedd dy ogoniant: yna y
gelwir arnat enw newydd, yr hwn a enwa genau yr ARGLWYDD. |
º3
Byddi hefyd yn goron gogoniant yn llaw yr ARGLWYDD, ac yn dalaith frenhmol yn
llaw dy DDUW. |
º4
Ni ddywedir amdanat mwy, Gwrthodedig; am dy dir hefyd ni ddywedit mwy,
Anghyfannedd: eithr ti a elwir Heffsiba; a’th dir, Beula: canys y mae yr
ARGLWYDD yn dy hoffi, a’th dir a briodir. |
º5
Canys fel y prioda gŵr ieuanc forwyn, y prioda dy feibion dydi; ac a
llawenydd priodfab am briodferch, y llawenycha dy DDUW o’th blegid di. |
º6
Ar dy furiau di, Jerwsalem, y gosodais geidwaid, y rhai ni thawant ddydd na
nos yn wastad: y rhai ydych yn cofio yr ARGLWYDD, na ddistewch, |
º7
Ac na adewch ddistawrwydd iddo, hyd oni sicrhau, ac hyd oni osodo Jerwsalem
yn foliant ar y ddaear. |
º8
Tyngodd yr ARGLWYDD i’w ddeheu-law, ac i’w fraich nerthol, Yn ddiau ni roddaf
dy ŷd mwyach yn ymborth i’th elynion; a meibion dieithr nid yfant dy
win, yr hwn y llafuriaist amdano: |
º9
Eithr y rhai a’i casglant a’i bwytânt, ac a foliannant yr ARGLWYDD; a’r rhai
a’i cynullasant a’i hyfant o fewn cynteddoeddi fy sancteiddrwydd. |
º10
Cyniweiriwch, cyniweiriwch trwy y pyrth: paratowch ffordd y bobl; palmentwch,
palmentwch briffordd; dig-aregwch hi: cyfodwch faner i’r bobloedd. |
º11
Wele, yr ARGLWYDD a gyhoeddodd hyd eithaf y ddaear, Dywedwch wrth ferch
Seion, Wele dy iachawdwriaeth yn dyfod, wele ei gyflog gydag ef, a’i waith
iS’i flaen. |
º12
Galwant hwynt hefyd yn Bobl sanctaidd, yn Waredigion yr ARGLWYDD: tithau a
elwir, Yr hon a geisiwyd, Dinas nis gwrthodwyd. |
ºPENNOD
63 |
º1 PWY yw hwn yn dyfod o Edom, yn goch ei
ddillad o Bosra? hwn sydd hardd yn ei wisg, yn ymdaith yn amlder ei rym? Myfi, yr hwn a lefaraf mewn cyfiawnder, ac wyf gadarn i iacháu. |
º2
Paham yr ydwyt yn goch dy ddillad, a’th wisgoedd fel yr hwn a sathrai mewn
gwinwryf? |
º3
Sethrais y gwinwryf fy hunan, ac o’r bobl nid oedd un gyda mi, canys mi a’u
sathraf hwynt yn fy nig, ac a’u mathraf hwynt yn fy llidiowgrwydd; a’u gwaed hwynt
a daenellir ar fy nillad, a’m holl wisgoedd a lychwinaf. |
º4 Canys dydd dial sydd yn fy
ngbalon, a blwyddyn fy ngwaredigion a ddaeth. |
º5
Edrychais hefyd, ac nid oedd gynorthwywr, rhyfeddais hefyd am nad oedd
gynhaliwr: yna fy mraich fy hun a’m hachubodd, a’m llidiowgrwydd a’m
cynhaliodd. |
º6
A mi a sathraf y bobl yn fy nig, ac a’u meddwaf hwynt yn fy llidiowgrwydd;
a’u cadernid a ddisgynnaf i’r llawr. |
º7
Cofiaf drugareddau yr ARGLWYDD, a moliant Duw, yn ôl yr hyn oll a roddodd Duw
i ni, ac amlder ei ddaioni i dŷ Israel, yr hyn a roddodd efe iddynt yn
ôl ei dosturiaethau, ac yn ôl amlder ei drugareddau. |
º8
Canys efe a ddywedodd, Diau fy mhobl ydynt hwy, meibion ni ddywedant gelwydd;
felly efe a aeth yn lachawdwr iddynt. |
º9
Yn eu holl gystudd hwynt efe a gystuddiwyd, ac angel ei gynddrychiol-deb a’u
hachubodd hwynt; yn ei gariad ac yn ei drugaredd y gwaredodd efe hwynt: efe
a’u dygodd hwynt, ac a’u harweiniodd yr holl ddyddiau gynt. |
º10
y Hwythau oeddynt wrthryfelgar, ac a ofidiasant ei Ysbryd sanctaidd ef: am
hynny y trodd efe yn elyn iddynt, ac yr ymladdodd yn eu herbyn. |
º11
Yna y cofiodd efe y dyddiau gynt, Moses a’i bobl, gan ddywedyd, Mae yr hwn
a’u dygodd hwynt i fyny o’r môr, gyda bugail ei braidd? mae yr hwn a osododd
ei Ysbryd sanctaidd o’i fewn ef? |
º12
Yr hwn a’u tywysodd hwynt a de-heulaw Moses, ac a’i ogoneddus fraich, gan
holiti y dyfroedd o’u blaen hwynt, i wneuthur iddo ei hun enw uigwyddol? |
º13
Yr hwn a’u harweirdodd .hwynt trwy y dyfnderau, fel march yn yr anialwch, fel
na thramgwyddent? |
º14
Fel y disgyn anifail i’r dyffryn, y gwna Ysbryd yr ARGLWYDD iddo orffwys:
felly y tywysaist dy bobl, i wneuthur i ti enw gogoneddus. |
º15
Edrych o’r nefoedd a gwêl o annedd dy sancteiddrwydd a’th ogoniant: mae dy
sêl a’th gadernid, lluosowgrwydd dy dosturiaethau a’th drugareddau tuag ataf
fi? a ymataliasant? |
º16
Canys ti yw ein Tad ni, er nad edwyn Abraham ni, ac na’n cydnebydd Israel: ti,
ARGLWYDD, yw ein Tad ni, ein Gwaredydd; dy enw sydd erioed. |
º17
Paham, ARGLWYDD, y gwnaethost i ni gyfeiliorni allan o’th ftyrdd? ac y
caledaist ein calonnau oddi wrth dy ofn? Dychwel er
mwyn dy weision, Hwythau dy etifeddiaeth. . . |
º18
Dros ychydig ennyd y aaeddiannodd dy bobl sanctaidd: ein gwrthwynebwyr a
fathrasant dy gysegr di. |
º19
Nyni ydym eiddot ti: erioed ni buost yn arglwyddiaethu arnynt hwy; ac ni
elwid dy enw arnynt. |
ºPENNOD
64 |
º1 ONA rwygit y nefoedd, a disgyn, fel y
toddai’r mynyddoedd o’th flaen di, |
º2
Fel pan losgo’r tân greision, y pair y tân i’r dwfr ferwi; i hysbysu dy enw
i’th wrthwynebwyr, fel yr ofno’r cenhedloedd rhagot! |
º3
Pan wnaethost bethau ofnadwy ni ddisgwyliasom amdanynt, y disgynnaist, a’r
mynyddoedd a doddasant o’th flaen. |
º4
Ac erioed ni chlywsant, ni dderbyniasant a chlustiau, ac ni welodd llygad, O
DDUW, ond tydi, yr hyn a ddarparodd efe i’r neb a ddisgwyl wrtho. |
º5
Cyfarfyddi a’r hwn sydd lawen, ac a wna gyfiawnder; y rhai yn dy ffyrdd a’th
gofiant di: wele, ti a ddigiaist, pan bechasom: ynddynt hwy y mae para, a ni
a fyddwn cadwedig. |
º6
Eithr yr ydym ni oll megis peth aflan, ac megis bratiau budron yw ein holl
gyfiawnderau; a megis deilen y syrthia- |
º7
Ac nid oes a alwo ar dy enw, nac a ymgyfyd i ymaflyd ynot: canys cuddiaist dy
wyneb oddi wrthym; difeaist ni, oherwydd ein haawireddau. |
º8
Ond yn awr,0 ARGLWYDD, ein Tad ni ydwyt ti: nyni ydym glai, a thithau
yw ein lluniwr ni; ie, gwaith dy law ydym ni oll. |
º9
Na ddigia, ARGLWYDD, yn ddirfawr, ac na chofia anwiredd yn dragywydd: wele,
edrych, atolwg, dy bobl di ydym ni oll. |
º10 Dy sanctaidd ddinasoedd sydd
anialwch; Seion sydd yn ddiffeithwch, a Jerwsalem yn anghyfannedd. |
º11
tŷ ein sancteiddrwydd a’n harddwch ni, lle y moliannai ein tadau dydi, a
losgwyd â thân; a’n holl bethau dymunol sydd yn anrhaith. |
º12 A ymateli di, ARGLWYDD, wrth
y pethau hyn? a dewi di, ac a gystuddi di ni yn ddirfawr? |
ºPENNOD
65 |
º1 /""‘"EISIWYD fi gan y rhai
ni ymofynasant amdanaf; cafwyd fi gan y rhai ni’m ceisiasant: dywedais, Wele
fi, wele fi, wrth genhedlaeth ni alwyd ar fy enw i. |
º2
Estynnais fy llaw ar hyd y dydd at bobl wrthryfelgar, y rhai a rodient y
ffordd nid oedd dda, yn ôl eu meddyliau eu hun; |
º3
Pobl y rhai a’m llidient i yn wastad yn fy wyneb; yn aberthu mewn gerddi, ac
yn arogl-darthu ar allorau priddfeini; |
º4
Y rhai a arhoent ymysg y beddau, ac a letyent yn y mynwentau; y rhai a
fwytaent gig moch, ac isgell ffiaidd bethau yn eu llestri; |
º5
Y rhai a ddywedent, Saf ar dy ben dy hun; na nesâ ataf fi: canys
sancteiddiach ydwyf na thydi. Y rhai hyn sydd fwg yn fy ffroenau, tan yn
llosgi ar hyd y dydd. |
º6
Weie, ysgrifennwyd ger fy mron: ni thawaf; eithr talaf, ie, talaf i’w mynwes, |
º7
Eich anwireddau chwi, ac anwireddau eich tadau ynghyd, medd yr ARGLWYDD, y
rhai a arogldanhasant ar y mynyddoedd, ac a’m cablusant ar y bryniau: am
hynny y mesuraf eu hen weithredoedd hwynt i’w mynwes. |
º8
Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD; Megis y ceir gwin newydd mewn swp o rawn, ac y
dywedir, Na ddifwyna ef; canys y mae bendith ynddo: felly y gwnaf er mwyn fy
ngweision, na ddistrywiwyf hwynt oll. |
º9
Eithr dygaf had allan o Jacob, ac o Jwda un a etifeddo fy mynyddoedd: a’m
hetholedigion a’i hetifeddant, a’m gweision a drigant yno. |
º10
Saron hefyd fydd yn gorlan defaid, a glyn Achor yn orweddfa gwartheg, i’m pobl
y rhai a’m ceisiasant. |
º11
Ond chwi yw y rhai a wrthodwch yr ARGLWYDD, a anghofiwch fy mynydd sanctaidd,
a arlwywch fwrdd i’r llu acw, ac a lenwch ddiodoffrwm i’r niferi acw. |
º12
Rhifaf chwithau i’r cleddyf, a chwi oll a ymostyngwch i’r lladdedigaeth:
Alerwydd pan elwais chwi, nid atebasoch, pan leferais, ni wrandawsoch; ond
gwnaethoch ddrygioni yn fy ngolwg, a dewisasoch yr hyn nid oedd dda gennyf. |
º13
Am hynny fel hyn y dywed yr ARGLWYDD DDUW; Wele, fy ngweision a fwytânt , a
chwithau a newynwch: wele, fy ngweision a yfant, a chwithau a sychedwch:
wele, fy ngweision a laweny chant, a chwithau a fydd cywilydd arnoch: |
º14 Wele, fy ngweision a
ganant o hyfrydwch calon, a chwithau a waeddwch rhag gofid calon, ac a udwch rhag
cystudd ysbryd. |
º15 A’ch enw a adewch yn
felltith gan fy etholedigion: canys yr ARGLWYDD DDUW a’th ladd di, ac a eilw
ei weision ar enw arall: |
º16
Fel y bo i’r hwn a ymfendigo ar y ddaear, ymfendigo yn Nuw y gwirionedd; ac i’r
hwn a dyngo ar y ddaear, dyngu i DDUW y gwirionedd: am anghofio y trallodau
gynt, ac am eu cuddio hwynt o’m golwg. |
º17
Canys wele fi yn creu nefoedd newydd, a daear newydd: a’r rhai cyntaf ni
chofir, ac ni feddylir amdanynt. |
º18
Eithr llawenychwch a gorfoleddwch yn dragywydd yn y pethau a grewyf fi: canys
wele fi yn creu Jerwsalem yn orfoledd, a’i phobl yn llawenydd. |
º19
Gorfoleddaf hefyd yn Jerwsalem, a llawenychaf yn fy mhobl: ac ni chlywir
ynddi mwyach lais wylofain, na llef gwaedd. |
º20
Ni bydd o hynny allan blentyn o oed, na hynafgwr, yr hwn ni chyflawnodd ei
ddyddiau: canys y bachgen fydd marw yn fab canmlwydd; ond y pechadur yn fab
canmlwydd a felltithir. |
º21 A hwy a adeiladant dai, ac
a’u cyfanheddant; plannant hefyd winllannoedd, a bwytânt eu ffrwyth. |
º22
Nid adeiladant hwy, fel y cyfanheddo arall; ac ni phlannant, fel y bwytao
arall: eithr megis dyddiau pren y bydd dyddiau fy mhobl, a’m hetholedigion a
hir fwynhânt waith eu dwylo. |
º23
Ni lafuriant yn ofer, ac ni chenhedlant i drallod: canys had rhai bendigedig
yr ARGLWYDD ydynt hwy, a’u hepil gyda hwynt. |
º24
A bydd, cyn galw ohonynt, i mi ateb: ac a hwy eto yn llefaru, mi a wrandawaf. |
º25
Y blaidd a’r oen a borant ynghyd; y llew fel ych a bawr wellt; a’r sarff,
llwch fydd ei bwyd hi: ni ddrygant ac ni ddistrywiant yn fy holl fynydd
sanctaidd, medd yr ARGLWYDD. |
ºPENNOD
66 |
º1 FEL hyn y dywed yr ARGLWYDD; Y nef yw fy
ngorseddfainc, a’r ddaear yw lleithig fy nhraed: mae y tŷ a adeiledwch i
mi? ac mae y fan y gorffwysaf? |
º2
Canys y pethau hyn oll a wnaeth fy llaw, a thrwof fi y mae hyn oll, medd yr
ARGLWYDD: ond ar hwn yr edrychaf, sef ar y truan a’r cystuddiedig o ysbryd,
ac sydd yn crynu wrth fy ngair. |
º3
Yr hwn a laddo ych, sydd fel yr hwn a laddo ŵr; yr hwn a abcrtho oen,
sydd fel yr hwn a dorfynyglo gi; yr hwn a offrymo offrwm, sydd fel ped
offrymai waed moch; yr hwn a arogl-dartho thus, sydd fel pe bendigai eilun:
ie, hwy a ddewisasant eu ffyrdd eu hun, a’u henaid a ymhyfrydodd yn eu
ffieidd-dra. |
º4
Minnau a ddewisaf eu dychmygion hwynt, ac a ddygaf arnynt yr hyn a ofnant: am
alw ohonof, ac nid oedd a atebai; lleferais, ac ni wrandawsant; eithr gwnaethant
yr hyn oedd ddrwg yn fy ngolwg, a’r hyn nid oedd dda gennyf a ddewisasant. |
º5
Gwrandewch air yr ARGLWYDD, y rhai a grynwch wrth ei air ef; Eich brodyr y
rhai a’ch casasant, ac a’ch gyrasant ar encil er mwyn fy enw i, a
ddywedasant, Gogonedder yr ARGLWYDD: eto i’ch llawenydd chwi y gwelir ef, a
hwynt a waradwyddir. |
º6
Llef soniarus o’r ddinas, llef o’r deml, llef yr ARGLWYDD yn talu y pwyth i’w
elynion. |
º7
Cyn ei chlafychu, yr esgorodd; cyn dyfod gwewyr arni, y rhyddhawyd hi ar fab. |
º8 Pwy a glybu y fath beth a
hyn? pwy a welodd y fath bethau a hyn? A wneir i’r ddaear dyfu mewn un dydd?
a enir cenedl ar unwaith? Pan glafychodd Seion, yr esgorodd hefyd ar ei
meibion. |
º9
A ddygaf fi i’r enedigaeth, ac oni pharafesgor? medd yr ARGLWYDD: a baraf fi
esgor, ac a luddiaf? medd dy DDUW. |
º10
Llawenhewch gyda Jerwsalem,? byddwch hyfryd gyda hi, y rhai oll a’i cerwch
hi: llawenhewch gyda hi yn llawen, y rhai oll a alerwch o’i phlegid hi: |
º11
Fel y sugnoch, ac y’ch diwaller & bronnau ei diddanwch hi; fel y godroch,
ac y byddoch hyfryd gan helaethrwydd ei gogoniant hi. |
º12
Canys fel hyn y dywed yr ARGLWYDD; Wele, mi a estynnaf iddi heddwch fel afon,
a gogoniant y cenhedloedd fel ffrwd lifeiriol: yna y sugnwch, ar ei hystlys hi
y’ch dygir, ac ar ei gliniau y’ch diddenir. |
º13
Fel un yr hwn y diddana ei fam ef, felly y diddanaf fi chwi; ac yn Jerwsalem
y’ch diddenir. |
º14
A phan weloch hyn, y llawenycha eich calon; eich esgyrn hefyd a flodeuant fel
llysieuyn: ac fe adwaenir llaw yr ARGLWYDD tuag at ei weision, a’i
hdiowgrwydd wrth ei elynion. |
º15
Canys, wele, yr ARGLWYDD a ddaw fi than, ac a’i gerbydau fel trowynt, i dalu
ei ddicter a llidiowgrwydd, a’i gerydd a fflamau tân. |
º16
Canys yr ARGLWYDD a ymddadlau â thân ac a’i gleddyf yn erbyn pob cnawd; a
lladdedigion yr ARGLWYDD fyddant arni. |
º17
Y rhai a ymsancteiddiant, ac a ymlanhantxxxx yn y gerddi, yn ôl ei gilydd, yn
y canol, gan fwyta cig moch, a ffieidd-dra, a llygod, a gyd-ddiweddir, medd
yr ARGLWYDD. |
º18
Canys mi a adwaen eu gweithredoedd hwynt a’u meddyliau: y mae yr amser yn
dyfod, i gasglu yr holl genhedloedd a’r ieithoedd; a hwy a ddeuant, ac a
welant fy ngogoniant. |
º19
A gosodaf yn eu mysg arwydd, ac anfonaf y rhai dihangol ohonynt at y cenhedloedd,
i Tarsis, Affrica, a Lydia, y rhai a dynnant mewn bwa, i Italia, a Groeg, i’r
ynysoedd pell, y rhai ni chlyw-sant sôn amdanaf, ac ni welsant fy ngogoniant;
a mynegant fy ngogoniant ymysg y cenhedloedd. |
º20
A hwy a ddygant eich holl frodyr o blith yr holl genhedloedd, yn offrwm i’r
ARGLWYDD, ar feirch, ac ar gerbydau, ac ar elorau meirch, ac ar fulod, ac ar
anifeiliaid buain, i’m mynydd sanctaidd Jerwsalem, medd yr ARGLWYDD, megis y
dwg meibion Israel offrwm mewn llestr glân i dŷ yr ARGLWYDD. |
º21 Ac ohonynt hwy y cymeraf
rai yn offeiriaid ac yn Lefiaid, medd yr ARGLWYDD. |
º22
Canys megis y saif ger fy mron y nefoedd newydd a’r ddaear newydd, y rhai a
wnaf fi, medd yr ARGLWYDD, felly y saif eich had chwi, a’ch enw chwi. |
º23 Bydd hefyd o newyddloer i
newyddloer, ac o Saboth i Saboth, i bob cnawd ddyfod i addoli ger fy mron i,
medd yr ARGLWYDD. |
º24
A hwy a ânt allan, ac a edrychant ar gelanedd y rhai a wnaethant gamwedd i’m herbyn:
canys eu pryf ni bydd marw, a’u tan ni ddiffydd; a byddant yn ffieidd-dra gan
bob cnawd. |
_____________
DIWEDD
Adolygiad diweddaraf
/ Darrera actualització / Latest update
2007-02-04
Sumbolau arbennig: ŷ ŵ
Ble’r wyf i? Yr ych chi’n ymwéld ag un o dudalennau’r Gwefan
“CYMRU-CATALONIA”
On sóc? Esteu visitant una pàgina de la Web “CYMRU-CATALONIA” (=
Gal·les-Catalunya)
Weə(r) àm ai? Yùu àa(r) vízïting ə peij fròm dhə
“CYMRU-CATALONIA” (= Weilz-Katəlóuniə) Wéb-sait
Where am I? You are visiting a page from the “CYMRU-CATALONIA” (=
Wales-Catalonia) Website
CYMRU-CATALONIA
Edrychwch
ar fy Ystadegau / Mireu les estadístiques / View My Stats