1755k Gwefan Cymru-Catalonia : la Web de Gal·les i
Catalunya : Wales-Catalonia Website. Y Beibl Cysger-Lân
(1620) yn yr iaith Gymraeg. Testun ar lein. La Bíblia en gal·lès de l’any 1620.
Text electrònic. Dhə Báibəl in Welsh. The 1620 Holy Bible in Welsh. Online
Edition.
http://www.kimkat.org/amryw/1_testunau/sion_prys_003_beibl_hebreaid_58_1755k.htm
0001 Yr Hafan
neu trwy Google: #kimkat0001
..........2657k Y Fynedfa yn Gymraeg
neu trwy Google: #kimkat2657k
....................0009k Y Gwegynllun
neu trwy Google: #kimkat0009k
..............................0960k Cywaith Siôn
Prys (Testunau yn Gymraeg) - Mynegai
neu trwy Google: #kimkat0960k
........................................... 1281k Y Gyfeirddalen i Feibl Wiliam
Morgan 1620
neu trwy Google:
#kimkat1281k
.............................................................y tudalen hwn
|
Gwefan Cymru-Catalonia Cywaith Siôn Prys |
(delw
6540) |
1756ke
This page
with an English translation - The Second
Epistle of Paul the Apostle to the Thessalonians (1620 Welsh Bible / 1611 English
Authorized Version)
·····
1:1 Duw, wedi iddo lefaru lawer gwaith a llawer modd gynt
wrth y tadau trwy’r proffwydi, yn y dyddiau diwethaf hyn a lefarodd wrthym ni
yn ei Fab;
1:2 Yr hwn a wnaeth efe yn etifedd pob peth,
trwy yr hwn hefyd y gwnaeth efe y bydoedd:
1:3 Yr hwn, ac efe yn ddisgleirdeb ei ogoniant
ef, ac yn wir lun ei berson ef, ac yn cynnal pob peth trwy air ei nerth, wedi
puro ein pechodau ni trwyddo ef ei hun, a eisteddodd ar ddeheulaw y Mawredd yn
y goruwch leoedd;
1:4 Wedi ei wneuthur o hynny yn well na’r
angylion, o gymaint ag yr etifeddodd efe enw mwy rhagorol na hwynt-hwy.
1:5 Canys wrth bwy o’r angylion y dywedodd efe
un amser, Fy mab ydwyt ti; myfi heddiw a’th genhedlais di? A thrachefn, Myfi a fyddaf iddo ef
yn Dad, ac efe a fydd i mi yn Fab?
1:6 A
thrachefn, pan yw yn dwyn y Cyntaf-anedig i’r byd, y mae yn dywedyd, Ac addoled
holl angylion Duw ef.
1:7
Ac am yr angylion y mae yn dywedyd, Yr hwn sydd yn gwneuthur ei angylion yn
ysbrydion, a’i weinidogion yn fflam dân.
1:8
Ond wrth y Mab, Dy orseddfainc di, O Dduw, sydd yn oes oesoedd: teyrnwialen
uniondeb yw teyrnwialen dy deyrnas di.
1:9
Ti a geraist gyfiawnder, ac a gaseaist anwiredd: am hynny y’th eneiniodd Duw,
sef dy Dduw di, ag olew gorfoledd tu hwnt i’th gyfeillion.
PENNOD 2
2:2
Canys os bu gadarn y gair a lefarwyd trwy angylion, ac os derbyniodd pob
trosedd ac anufudd-dod gyfiawn daledigaeth;
2:3
Pa fodd y dihangwn ni, os esgeuluswn iachawdwriaeth gymaint, yr hon, wedi
dechrau ei thraethu trwy’r Arglwydd, a sicrhawyd i ni gan y rhai a’i clywsant
ef:
2:4 A
Duw hefyd yn cyd-dystiolaethu, trwy arwyddion a rhyfeddodau, ac amryw
nerthoedd, a doniau yr Ysbryd Glân, yn ôl ei ewyllys ei hun?
2:5
Canys nid i’r angylion y darostyngodd efe y byd a ddaw, am yr hwn yr ydym yn
llefaru.
2:6
Eithr un mewn rhyw fan a dystiolaethodd, gan ddywedyd. Pa beth yw dyn, i ti i
feddwl amdano? neu fab dyn, i ti i ymweled ag ef?
2:7
Ti a’i gwnaethost ef ychydig is na’r angylion: a gogoniant ac anrhydedd y
coronaist ti ef, ac a’i gosodaist ef ar weithredoedd dy ddwylo:
2:8
Ti a ddarostyngaist bob peth dan ei draed ef. Canys wrth ddarostwng pob peth
iddo, ni adawodd efe ddim heb ddarostwng iddo. Ond yr awron nid ydym ni
eto yn gweled pob peth wedi eu darostwng iddo.
2:9 Eithr yr ydym ni yn gweled Iesu,
yr hwn a wnaed ychydig yn is na’r angylion, oherwydd dioddef marwolaeth, wedi
ei goroni â gogoniant ac anrhydedd; fel trwy ras Duw y profai efe farwolaeth
dros bob dyn.
2:14 Oblegid hynny, gan fod y plant
yn gyfranogion o gig a gwaed, yntau hefyd yr un modd a fu gyfrannog o’r un
pethau; fel trwy farwolaeth y dinistriai efe yr hwn oedd â nerth marwolaeth
ganddo, hynny yw, diafol;
2:15 Ac y gwaredai hwynt, y rhai
trwy ofn marwolaeth oeddynt dros eu holl fywyd dan gaethiwed.
PENNOD 3
3:1 Oherwydd paham, frodyr sanctaidd, cyfranogion o’r galwedigaefh
nefol, ystyriwch Apostol ac Archoffeiriad ein cyffes ni, Crist Iesu;
3:2 Yr hwn sydd ffyddlon i’r hwn a’i
hordeiniodd ef, megis ag y bu Moses yn ei holl dy ef.
3:3 Canys fe a gyfrifwyd hwn yn
haeddu mwy gogoniant na Moses, o gymaint y mae yr hwn a adeiladodd y tŷ yn
cael mwy o barch na’r tŷ.
3:4 Canys pob tŷ a adeiledir
gan ryw un; ond yr hwn a adeiladodd bob peth yw Duw.
3:5 A Moses yn wir a fu ffyddlon yn
ei holl dŷ megis gwas, er tystiolaeth i’r pethau oedd i’w llefaru;
3:6 Eithr Crist, megis Mab ar ei
dŷ ei hun: tŷ yr hwn ydym ni, os nyni a geidw ein hyder a gorfoledd
ein gobaith yn sicr hyd y diwedd.
3:7 Am hynny, megis y mae’r Ysbryd
Glân yn dywedyd, Heddiw, os gwrandewch ar ei leferydd ef,
3:8 Na chaledwch eich calonnau,
megis yn y cyffroad, yn nydd y profedigaeth yn y diffeithwch:
3:9 Lie y temtiodd eich tadau fyfi,
y profasant fi, ac y gwelsant fy ngweithredoedd ddeugain mlynedd.
3:14 Canys fe a’n gwnaed ni yn
gyfranogion o Grist, os daliwn ddechreuad ein hyder yn sicr hyd y diwedd;
3:15 Tra dywedir, Heddiw, os gwran-
dewch ar ei leferydd ef, na chaledwch eich calonnau, megis yn y cyffroad.
PENNOD 4
4:1 Ofnwn gan hynny, gan fod addewid wedi ei adael i ni i fyned i
mewn i’w orffwysfa ef, rhag bod neb ohonoch yn debyg i fod yn ôl.
4:2 Canys i ninnau y pregethwyd yr
efengyl, megis ag iddynt hwythau: eithr y gair a glybuwyd ni bu fuddiol iddynt
hwy, am nad oedd wedi ei gyd-dymheru â ffydd yn y rhai a’i clywsant.
4:3 Canys yr ydym ni, y rhai a
gredasom, yn myned i mewn i’r orffwysfa, megis y dywedodd efe, Fel y tyngais yn
fy llid, Os ânt i mewn i’m gorffwysfa i: er bod y gweithredoedd wedi eu
gwneuthur er seiliad y byd.
4:4 Canys efe a ddywedodd mewn man
am y seithfed dydd fel hyn; A gorffwysodd Duw y seithfed dydd oddi wrth ei holl
weithredoedd.
4:5 Ac yma drachefn, Os ânt i mewn
i’m gorffwysfa i.
4:6 Gan hynny, gan fod hyn wedi ei
adael, fod rhai yn myned i mewn iddi, ac nad aeth y rhai y pregethwyd yn gyntaf
iddynt i mewn, oherwydd anghrediniaeth;
4:7 Trachefn, y mae efe yn pennu
rhyw ddiwrnod, gan ddywedyd yn Dafydd, Heddiw, ar ôl cymaint o amser; megis y
dywedir, Heddiw, os gwrandewch ar ei leferydd ef, na chaledwch eich calonnau.
4:8 Canys pe dygasai Jesus hwynt i
orffwysfa, ni soniasai efe ar ôl hynny am ddiwrnod arall.
4:9 Y mae gan hynny orffwysfa eto yn
ôl i bobl Dduw.
l5 Canys nid oes i ni Archoffeiriad heb fedru cyd-ddioddef gyda’n gwendid ni;
ond wedi ei demtio ym mhob peth yr un ffunud a ninnau, eto heb bechod.
PENNOD 5
5:1 Canys pob archoffeiriad wedi ei gymryd o blith dynion, a osodir
dros ddynion yn y pethau sydd tuag at Dduw, fel yr offrymo roddion ac aberthau
dros bechodau:
5:2 Yr hwn a ddichon dosturio wrth y
rhai sydd mewn anwybodaeth ac amryfusedd; am ei fod yntau hefyd wedi ei
amgylchu â gwendid.
5:3 Ac o achos hyn y dylai, megis
dros y bobl, felly hefyd drosto ei hun, offrymu dros bechodau.
5:4 Ac nid yw neb yn cymryd yr
anrhydedd hwn iddo ei hun, ond yr hwn a alwyd gan Dduw, megis Aaron.
5:5 Felly Crist hefyd
5:6 Megis y mae yn dywedyd mewn lle arall,
Offeiriad wyt ti yn dragywydd yn ôl urdd Melchisedec.
5:7 Yr hwn yn nyddiau ei gnawd,
gwedi iddo, trwy lefain cryf a dagrau, offrwm gweddïau ac erfyniau at yr hwn
oedd abl i’w achub ef oddi with farwolacth, a chael ei wrando yn yr hyn a
ofnodd;
5:8 Er ei fod yn Fab, a ddysgodd
ufudd-dod trwy’r pethau a ddioddefodd:
5:9 Ac wedi ei berffeithio, efe a
wnaethpwyd yn Awdur iachawdwriaeth dragwyddol i’r rhai oll a ufuddhant iddo;
5:10 Wedi ei gyfenwi gan Dduw yn
Archoffeiriad yn ôl urdd Melchisedec.
PENNOD 6
6:2 I athrawiaeth bedyddiadau, ac
arddodiad dwylo, ac atgyfodiad y meirw, a’r farn dragwyddol.
6:3 A hyn a wnawn, os
caniatâ Duw.
6:4 Canys amhosibl yw i’r rhai a
oleuwyd unwaith, ac a brofasant y rhodd nefol, ac a wnaethpwyd yn gyfranogion
o’r Ysbryd Glân,
6:5 Ac a brofasant ddaionus air Duw,
a nerthoedd y byd a ddaw,
6:6 Ac a syrthiant ymaith,
ymadnewyddu drachefn i edifeirwch, gan eu bod yn ailgroeshoelio iddynt eu
hunain Fab Duw, ac yn ei osod yn watwar.
6:7 Canys y ddaear, yr hon sydd yn
yfed y glaw sydd yn mynych ddyfod arni, ac yn dwyn llysiau cymwys i’r rhai y
llafurir hi ganddynt, sydd yn derbyn bendith gan Dduw:
6:8 Eithr yr hon sydd yn dwyn drain
a mieri, sydd anghymeradwy, ac agos i felltith; diwedd yr hon yw, ei llosgi.
6:9 Eithr yr ydym ni yn coelio
amdanoch chwi, anwylyd, bethau gwell, a phethau ynglŷn wrth
iachawdwriaeth, er ein bod yn dywedyd fel hyn.
6:17 Yn yr hyn Duw, yn ewyllysio yn
helaethach ddangos i etifeddion yr addewid ddianwadalwch ei gyngor, a
gyfryngodd trwy lw:
6:18 Fel trwy ddau beth dianwadal,
yn y rhai yr oedd yn amhosibl i Dduw fod yn gelwyddog, y gallem ni gael cysur
cryf: y rhai a ffoesom i gymryd gafael yn y gobaith a osodwyd o’n blaen;
6:19 Yr hwn sydd gennym ni megis angor
yr enaid, yn ddiogel ac yn sicr, ac yn myned i mewn hyd at yr hyn sydd o’r tu
fewn i’r lien,
6:20 I’r man yr aeth y rhagflaenor
drosom ni, sef Iesu, yr hwn a wnaethpwyd yn Archoffeiriad yn dragwyddol yn ôl
urdd Melchisedec.
PENNOD 7
7:1 Canys y Melchisedec hwn, brenin Salem, offeiriad y Duw
Goruchaf, yr hwn a gyfarfu ag Abraham wrth ddychwelyd o ladd y brenhinoedd, ac
a’i bendithiodd ef;
7:2 I’r hwn hefyd y cyfrannodd
Abraham ddegwm o bob peth: yr hwn yn gyntaf, o’i gyfieithu, yw Brenin cyfiawnder,
ac wedi hynny hefyd, Brenin Salem, yr hyn yw, Brenin heddwch,
7:3 Heb dad, heb fam, heb achau, heb
fod iddo na dechrau dyddiau, na diwedd einioes; eithr wedi ei wneuthur yn
gyffelyb i Fab Duw, sydd yn aros yn Offeiriad yn dragywydd.
7:4 Edrychwch faint oedd hwn, i’r
hwn hefyd y rhoddodd Abraham y patriarch ddegwm o’r anrhaith.
7:5 A’r rhai yn wir sydd o feibion
Lefi yn derbyn swydd yr offeiriadaeth, y mae ganddynt orchymyn i gymryd degwm
gan y bobl yn ôl y gyfraith, sef gan eu brodyr, er eu bod wedi dyfod o lwynau
Abraham:
7:6 Eithr yr hwn nid oedd ei achau
ohonynt hwy, a gymerodd ddegwm gan Abraham, ac a fendithiodd yr hwn yr oedd yr
addewidion iddo,
7:7 Ac yn ddi-ddadl, yr hwn sydd
leiaf a fendithir gan ei well.
7:8 Ac yma y mae dynion y rhai sydd
yn meirw yn cymryd degymau: eithr yno, yr hwn y tystiolaethwyd amdano ei fod ef
yn fyw.
7:9 Ac, fel y dywedwyf felly, yn
Abraham y talodd Lefi hefyd ddegwm, yr hwn oedd yn cymryd degymau.
7:15 Ac y mae’n eglurach o lawer
eto; od oes yn ôl cyffelybrwydd Melchisedec Offeiriad arall yn codi,
7:16 Yr hwn a wnaed, nid yn ôl cyfraith
gorchymyn cnawdol, eithr yn ôl nerth bywyd annherfynol.
7:20 Ac yn gymaint nad heb lw y
gwnaethpwyd ef yn Offeiriad:
7:21 (Canys y rhai hynny yn wir
ydynt wedi eu gwneuthur yn offeiriaid heb lw: ond hwn trwy lw, gan yr hwn a
ddywedodd wrtho, Tyngodd yr Arglwydd, ac ni bydd edifar ganddo, Ti sydd
Offeiriad yn dragywydd yn ôl urdd Melchisedec:)
7:22 Ar destament gwell o hynny y
gwnaethpwyd Iesu yn Fachnïydd.
7:23 A’r rhai hynny yn wir, llawer
sydd wedi eu gwneuthur yn offeiriaid, oherwydd lluddio iddynt gan farwolaeth
barhau:
7:24 Ond hwn, am ei fod ef yn aros
yn dragywydd, sydd ag offeiriadaeth dragwyddol ganddo.
7:25 Am hynny efe a ddichon hefyd yn
gwbl iacháu’r rhai trwyddo ef sydd yn dyfod at Dduw, gan ei fod ef yn byw bob
amser i eiriol drostynt hwy.
7:26 Canys y cyfryw Archoffeiriad
sanctaidd, diddrwg, dihalog, didoledig oddi wrth bechaduriaid, ac wedi ei
wneuthur yn uwch na’r nefoedd, oedd weddus i ni;
7:27 Yr hwn nid yw raid iddo
beunydd, megis i’r offeiriaid hynny, offrymu aberthau yn gyntaf dros ei
bechodau ei hun, ac yna dros yr eiddo’r bobl: canys hynny a wnaeth efe unwaith,
pan offrymodd efe ef ei hun.
7:28 Canys y gyfraith sydd yn
gwneuthur dynion a gwendid ynddynt, yn archoffeiriaid; eithr gair y llw, yr hwn
a fu wedi’r gyfraith, sydd yn gwneuthur y Mab, yr hwn a berffeithiwyd yn
dragywydd.
PENNOD 8
8:1 A phen ar y pethau a ddywedwyd
yw hyn: Y mae gennym y fath Archoffeiriad, yr hwn a eisteddodd ar ddeheulaw
gorseddfainc y Mawredd yn y nefoedd;
8:2 Yn Weinidog y gysegrfa, a’r gwir
dabernacl, yr hwn a osododd yr Arglwydd, ac nid dyn.
8:3 Canys pob archoffeiriad a osodir
i offrymu rhoddion ac aberthau: oherwydd paham rhaid oedd bod gan hwn hefyd yr
hyn a offrymai.
8:4 Canys yn wir pe bai efe ar y
ddaear, ni byddai yn offeiriad chwaith; gan fod offeiriaid y rhai sydd yn
offrymu rhoddion yn ôl y ddeddf:
8:5 Y rhai sydd yn gwasanaethu i
siampl a chysgod y pethau nefol, megis y rhybuddiwyd Moses gan Dduw, pan oedd
efe ar fedr gorffen y babell: canys, Gwêl, medd efe, ar wneuthur ohonot bob
peth yn ôl y portreiad a ddangoswyd i ti yn y mynydd.
8:6 Ond yn awr efe a gafodd
weinidogaeth mwy rhagorol, o gymaint ag y mae hyn Gyfryngwr cyfamod gwell, yr
hwn sydd wedi ei osod ar addewidion gwell.
8:7 Oblegid yn wir pe buasai’r
cyntaf hwnnw yn ddifeius, ni cheisiasid lle i’r ail.
8:8 Canys yn beio arnynt hwy y dywed
efe, Wele, y mae’r dyddiau yn dyfod, medd yr Arglwydd, ac mi a wnaf â thŷ
Israel ac â thŷ Jwda gyfamod newydd:
8:9 Nid fel y cyfamod a wneuthum â’u
tadau hwynt, yn y dydd yr ymeflais yn eu llaw hwynt i’w dwyn hwy o dir yr
Aifft: oblegid ni thrigasant hwy yn fy nghyfamod i, minnau a’u hesgeulusais
hwythau, medd yr Arglwydd.
8:10 Oblegid hwn yw’r cyfamod a
amodaf fi â thŷ Israel ar ôl y dyddiau hynny, medd yr Arglwydd, Myfi a
ddodaf fy nghyfreithiau yn eu meddwl, ac yn eu calonnau yr ysgrifennaf hwynt: a
mi a fyddaf iddynt hwy yn Dduw, a hwythau a fyddant i minnau yn bobl:
8:11 Ac ni ddysgant bob un ei
gymydog, a phob un ei frawd, gan ddywedyd, Adnebydd yr Arglwydd: oblegid
hwynt-hwy oll a’m hadnabyddant i, o’r lleiaf ohonynt hyd y mwyaf ohonynt.
PENNOD
9:1 Am hynny yn wir yr
ydoedd hefyd i’r tabernacl cyntaf ddefodau gwasanaeth Duw, a chysegr bydol.
9:2 Canys yr oedd tabernacl wedi ei
wneuthur; y cyntaf, yn yr hwn yr oedd y canhwyllbren, a’r bwrdd, a’r bara
gosod; yr hwn dabernacl a elwid, Y cysegr.
9:3 Ac yn ôl yr ail len, yr oedd y
babell, yr hon a elwid, Y cysegr sancteiddiolaf;
9:4 Yr hwn yr oedd y thuser aur
ynddo, ac arch y cyfamod wedi ei goreuro o amgylch: yn yr hon yr oedd y crochan
aur a’r manna ynddo, a gwialen Aaron yr hon a flagurasai, a llechau’r cyfamod:
9:5 Ac uwch ei phen ceriwbiaid y
gogoniant yn cysgodi’r drugareddfa: am y rhai ni ellir yn awr ddywedyd bob yn
rhan.
9:6 A’r pethau hyn wedi eu trefnu
felly, i’r tabernacl cyntaf yn ddiau yr âi bob amser yr offeiriaid, y rhai oedd
yn cyflawni gwasanaeth Duw:
9:7 Ac i’r ail, unwaith bob blwyddyn
yr âi’r archoffeiriad yn unig; nid heb waed, yr hwn a offrymai efe drosto’i
hun, a thros anwybodaeth y bobl.
9:8 A’r Ysbryd Glân yn hysbysu hyn,
nac oedd y ffordd i’r cysegr sancteiddiolaf yn agored eto, tra fyddai’r
tabernacl cyntaf yn sefyll:
9:9 Yr hwn ydoedd gyffelybiaeth dros
yr amser presennol, yn yr hwn yr offrymid rhoddion ac aberthau, y rhai ni
allent o ran cydwybod berffeithio’r addolydd;
9:10 Y rhai oedd yn sefyll yn unig
ar fwydydd, a diodydd, ac amryw olchiadau, a defodau cnawdol, wedi eu gosod
arnynt hyd amser y diwygiad.
9:11 Eithr Crist, wedi dyfod yn
Archoffeiriad y daionus bethau a fyddent, trwy dabernacl mwy a pherffeithiach,
nid o waith llaw, hynny yw, nid o’r adeiladaeth yma;
9:12 Nid chwaith trwy waed geifr a
lloi, eithr trwy ei waed ei hun, a aeth unwaith i mewn i’r cysegr, gan gad i ni
dragwyddol ryddhad.
9:19 Canys wedi i Moses adrodd yr
holl orchymyn yn ôl y gyfraith wrth yr holl bobl, efe a gymerodd waed lloi a
geifr, gyda dwfr, a gwlân porffor, ac isop, ac a’i taenellodd ar y llyfr a’r
bobl oll,
9:20 Gan ddywedyd, Hwn yw gwaed y
testament a orchmynnodd Duw i chwi.
9:21 Y tabernacl hefyd a holl
lestri’r gwasanaeth a daenellodd efe a gwaed yr un modd.
9:24 Canys nid i’r cysegr o waith
llaw, portreiad y gwir gysegr, yr aeth Crist i mewn; ond i’r nef ei hun, i
ymddangos yn awr gerbron Duw trosom ni:
9:25 Nac fel yr offrymai efe ei hun
yn fynych, megis y mae’r archoffeiriad yn myned i mewn i’r cysegr bob blwyddyn,
a gwaed arall:
9:26 (Oblegid yna rhaid fuasai
iddo’n fynych ddioddef er dechreuad y byd;) eithr yr awron unwaith yn niwedd y
byd yr ymddangosodd efe, i ddileu pechod trwy ei aberthu ei hun.
9:27 Ac megis y gosodwyd i ddynion
farw unwaith, ac wedi hynny bod barn:
9:28 Felly Crist hefyd, wedi ei
offrymu unwaith i ddwyn ymaith bechodau llawer, a ymddengys yr ail waith, heb
bechod, i’r rhai sydd yn ei ddisgwyl, er iachawdwriaeth.
PENNOD 10
10:1 Oblegid y gyfraith, yr hon sydd ganddi gysgod daionus bethau i
ddyfod, ac nid gwir ddelw y pethau,
10:2 Oblegid yna hwy a beidiasent
â’u hoffrymu, am na buasai gydwybod pechod mwy gan y rhai a addolasent, wedi eu
glanhau unwaith.
10:3 Eithr yn yr aberthau hynny y
mae atgoffa pechodau bob blwyddyn.
10:4 Canys amhosibl yw i waed teirw
a geifr dynnu ymaith bechodau.
10:5 Oherwydd paham y mae efe, wrth
ddyfod i’r byd, yn dywedyd, Aberth ac offrwm
10:6 Offrymau poeth, a thros bechod,
ni buost fodlon iddynt.
10:7 Yna y dywedais, Wele fi yn
dyfod, (y mae yn ysgrifenedig yn nechrau y llyfr amdanaf,) i wneuthur dy
ewyllys di, O Dduw.
10:8 Wedi iddo ddywedyd uchod,
Aberth ac offrwm, ac offrymau poeth, a thros bechod, nis mynnaist, ac nid
ymfodlonaist ynddynt; y rhai yn ôl y gyfraith a offrymir;
10:9 Yna y dywedodd, Wele fi yn
dyfod i wneuthur dy ewyllys di, O Dduw. Y mae yn tynnu ymaith y cyntaf, fel y gosodai yr ail.
10:10 Trwy yr hwn ewyllys yr ydym ni
wedi ein sancteiddio, trwy offrymiad corff Iesu Grist unwaith.
10:11 Ac y mae pob offeiriad yn
sefyll beunydd yn gwasanaethu, ac yn offrymu yn fynych yr un aberthau, y rhai
ni allant fyth ddileu pechodau:
10:12 Eithr hwn, wedi offrymu un
aberth dros bechodau, yn dragywydd a eisteddodd ar ddeheulaw Duw,
10:13 O hyn allan yn disgwyl hyd oni
osoder ei elynion ef yn droedfainc i’w draed ef.
10:14 Canys ag un offrwm y
perffeithiodd efe yn dragwyddol y rhai sydd wedi eu sancteiddio.
10:15 Ac y mae’r Ysbryd Glân hefyd
yn tystiolaethu i ni: canys wedi iddo ddy wedyd o’r blaen,
10:16 Dyma’r cyfamod yr hwn a amodaf
i â hwynt ar ôl y dyddiau hynny, medd yr Arglwydd, Myfi a osodaf fy nghyfreithiau
yn eu calonnau, ac a’u hysgrifennaf yn eu meddyliau,
10:17 A’u pechodau a’u hanwireddau
ni chofiaf mwyach.
10:18 A lle y mae maddeuant am y
rhai hyn, nid oes mwyach offrwm dros bechod.
10:19 Am hynny, frodyr, gan fod i ni
ryddid i fyned i mewn i’r cysegr trwy waed Iesu,
10:20 Ar hyd ffordd newydd a bywiol,
yr hon a gysegrodd efe i ni, trwy’r llen, sef ei gnawd ef;
10:21 A bod i ni Offeiriad mawr ar
dŷ Dduw:
10:22 Nesawn â chalon gywir, mewn
llawn hyder ffydd, wedi glanhau ein calonnau oddi wrth gydwybod ddrwg, a golchi
ein corff â dwfr glan.
10:23 Daliwn gyffes ein gobaith yn
ddisigl; (canys ffyddlon yw’r hwn a addawodd;)
10:24 A chydystyriwn bawb ein
gilydd, i ymannog i gariad a gweithredoedd da:
10:25 Heb esgeuluso ein cydgynulliad
ein hunain, megis y mae arfer rhai, ond annog bawb ein gilydd: a hynny yn fwy,
o gymaint â’ch bod yn gweled y dydd yn nesáu.
10:26 Canys os o’n gwirfodd y
pechwn, ar ôl derbyn gwybodaeth y gwirionedd, nid oes aberth dros bechodau wedi
ei adael mwyach,
10:27 Eithr rhyw ddisgwyl ofnadwy am
farnedigaeth, ac angerdd tan, yr hwn a ddifa’r gwrthwynebwyr.
10:28 Yr un a ddirmygai gyfraith
Moses, a fyddai farw heb drugaredd, dan ddau neu dri o dystion:
10:29 Pa faint mwy cosbedigaeth,
dybygwch chwi, y bernir haeddu o’r hwn a fathrodd Fab Duw, ac a farnodd yn
aflan waed y cyfamod, trwy’r hwn y sancteiddiwyd ef, ac a ddifenwodd Ysbryd y
gras?
10:30 Canys nyni a adwaenom y neb a
ddywedodd, Myfi biau dial, myfi a dalaf, medd yr Arglwydd. A thrachefn,
Yr Arglwydd a farna ei bobl.
10:31 Peth ofnadwy yw syrthio yn
nwylo’r Duw byw.
10:32 Ond gelwch i’ch cof y dyddiau
o’r blaen, yn y rhai, wedi eich goleuo, y dioddefasoch ymdrech mawr o helbulon:
10:33 Wedi eich gwneuthur weithiau
yn wawd, trwy waradwyddiadau a chystuddiau, ac weithiau yn bod yn gyfranogion
â’r rhai a drinid felly.
10:34 Canys chwi a gyd-ddioddefasoch
â’m rhwymau i hefyd, ac a gymerasoch eich ysbeilio am y pethau oedd gennych yn
llawen; gan wybod fod gennych i chwi eich hunain olud gwell yn y nefoedd, ac un
parhaus.
10:35 Am hynny na fwriwch ymaith
eich hyder, yr hwn sydd iddo fawr wobr.
PENNOD 11
11:1 Ffydd yn wir yw sail y pethau yr ydys yn eu gobeithio, a
sicrwydd y pethau nid ydys yn eu gweled.
11:2 Oblegid trwyddi hi y cafodd yr
henuriaid air da.
11:3 Wrth ffydd yr ydym yn deall
wneuthur y bydoedd trwy air Duw, yn gymaint nad o bethau gweledig y gwnaed y
pethau a welir.
11:4 Trwy ffydd yr offrymodd Abel i
Dduw aberth rhagorach na Chain; trwy yr hon y cafodd efe dystiolaeth ei fod yn
gyfiawn, gan i Dduw ddwyn tystiolaeth i’w roddion ef: a thrwyddi hi y mae efe,
wedi marw, yn llefaru eto.
11:5 Trwy ffydd y symudwyd Enoch,
fel na welai farwolaeth, ac ni chaed ef, am ddarfod i Dduw ei symud ef: canys
cyn ei symud, efe a gawsai dystiolaeth, ddarfod iddo ryngu bodd Duw.
11:6 Eithr heb ffydd amhosibl yw
rhyngu ei fodd ef: oblegid rhaid yw i’r neb sydd yn dyfod at Dduw, gredu ei fod
ef, a’i fod yn obrwywr i’r rhai sydd yn ei geisio
11:7 Trwy ffydd, Noe, wedi ei
rybuddio gan Dduw am y pethau nis gwelsid eto, gyda pharchedig ofn a ddarparodd
arch i achub ei dŷ: trwy’r hon y condemniodd efe y byd, ac a wnaethpwyd yn
etifedd y cyfiawnder sydd o ffydd.
11:8 Trwy ffydd, Abraham, pan ei
galwyd, a ufuddhaodd, gan fyned i’r man yr oedd efe i’w dderbyn yn
etifeddiaeth, ac a aeth allan, heb wybod i ba le yr oedd yn myned.
11:9 Trwy ffydd yr ymdeithiodd efe
yn nhir yr addewid, megis mewn tir dieithr, gan drigo mewn lluestai gydag Isaac
a Jacob, cyd-etifeddion o’r un addewid:
11:24 Trwy ffydd, Moses, wedi myned
yn fawr, a wrthododd ei alw yn fab merch Pharo,
11:25 Gan ddewis yn hytrach oddef
adfyd gyda phobl Dduw, na chael mwyniant pechod dros amser;
11:26 Gan farnu yn fwy golud ddirmyg
Crist na thrysorau’r Aifft: canys edrych yr oedd efe ar daledigaeth y gobrwy.
11:33 Y rhai trwy ffydd a
oresgynasant deyrnasoedd, a wnaethant gyfiawnder, a gawsant addewidion, a
gaeasant safnau llewod,
11:34 A ddiffoddasant angerdd y tân,
a ddianghasant rhag min y cleddyf, a nerthwyd o wendid, a wnaethpwyd yn gryfion
mewn rhyfel, a yrasant fyddinoedd yr estroniaid i gilio.
11:36 Ac eraill a gawsant
brofedigaeth trwy watwar a fflangellau, ie, trwy rwymau hefyd a charchar:
11:37 Hwynt-hwy a labyddiwyd, a
dorrwyd â llif, a demtiwyd, a laddwyd yn feirw â’r cleddyf, a grwydrasant mewn
crwyn defaid, a chrwyn geifr; yn ddiddim, yn gystuddiol, yn ddrwg eu cyflwr;
11:38 (Y rhai nid oedd y byd yn
deilwng ohonynt,) yn crwydro mewn anialwch, a mynyddoedd, a thyllau ac ogofeydd
y ddaear.
PENNOD 12
12:1 Oblegid hynny ninnau hefyd, gan fod cymaint cwmwl o dystion
wedi ei osod o’n hamgylch, gan roi heibio bob pwys, a’r pechod sydd barod i’n
hamgylchu, trwy amynedd rhedwn yr yrfa a osodwyd o’n blaen ni,
12:2 Gan edrych ar Iesu, Pen-tywysog
a Pherffeithydd ein ffydd ni; yr hwn, yn lle’r llawenydd a osodwyd iddo, a
ddioddefodd y groes, gan ddiystyru gwaradwydd, ac a eisteddodd ar ddeheulaw
gorseddfainc Duw.
12:3 Ystyriwch am hynny yr hwn a
ddioddefodd gyfryw ddywedyd yn ei erbyn gan bechaduriaid; fel na flinoch, ac
nad ymollyngoch yn eich eneidiau.
12:4 Ni wrthwynebasoch eto hyd at
waed, gan ymdrech yn erbyn pechod.
12:5 A chwi a ollyngasoch dros gof y
cyngor, yr hwn sydd yn dywedyd wrthych megis wrth blant, Fy mab, na ddirmyga
gerydd yr Arglwydd, ac nac ymollwng pan y’th argyhoedder ganddo:
12:6 Canys y neb y mae’r Arglwydd yn
ei garu, y mae’n ei geryddu; ac yn fflangellu pob mab a dderbynio.
12:7 Os goddefwch gerydd, y mae Duw
yn ymddwyn tuag atoch megis tuag a feibion: canys pa fab sydd, yr hwn nid yw ei
dad yn ei geryddu?
12:8 Eithr os heb gerydd yr ydych,
o’r hwn y mae pawb yn gyfrannog, yna bastardiaid ydych, ac nid meibion.
12:9 Heblaw hynny, ni a gawsom dadau
ein cnawd i’n ceryddu, ac a’u parchasom hwy: onid mwy o lawer y byddwn
ddarostyngedig i Dad yr ysbrydoedd, a byw?
12:14 Dilynwch heddwch â phawb, a
sancteiddrwydd, heb yr hwn ni chaiff neb weled yr Arglwydd:
12:15 Gan edrych yn ddyfal na bo neb
yn pallu oddi wrth ras Duw, rhag bod un gwreiddyn chwerwedd yn tyfu i fyny, ac
yn peri blinder, a thrwy hwnnw llygru llawer,
12:16 Na bo un puteiniwr, neu
halogedig, megis Esau, yr hwn am un saig o fwyd a werthodd ei
enedigaeth-fraint.
12:18 Canys ni ddaethoch chwi at y
mynydd teimladwy sydd yn llosgi gan dân, a chwmwl, a thywyllwch, a thymestl,
12:19 A sain utgorn, a llef geiriau;
yr hon pwy bynnag a’i clywsant, a ddeisyfasant na chwanegid yr ymadrodd
wrthynt:
12:20 (Oblegid ni allent hwy oddef
yr hyn a orchmynasid; Ac os bwystfil a gyffyrddai â’r mynydd, efe a labyddir,
neu a wenir â phicell.
12:21 Ac mor ofnadwy oedd y golwg,
ag y dywedodd Moses, Yr ydwyf yn ofni ac yn crynu.)
12:22 Eithr chwi a ddaethoch i
fynydd Seion, ac i ddinas y Duw byw, y Jerwsalem nefol, ac at fyrddiwn o
angylion,
12:23 I gymanfa a chynulleidfa’r
rhai cyntaf-anedig, y rhai a ysgrifennwyd yn y nefoedd, ac at Dduw, Barnwr
pawb, ac at ysbrydoedd y cyfiawn y rhai a berffeithiwyd,
12:24 Ac at Iesu, Cyfryngwr y
testament newydd, a gwaed y taenelliad, yr hwn sydd yn dywedyd pethau gwell
na’r eiddo Abel.
12:26 Llef yr hwn y pryd hwnnw a
ysgydwodd y ddaear: ac yn awr a addawodd, gan ddywedyd, Eto unwaith yr wyf yn
cynhyrfu nid yn unig y ddaear, ond y nef hefyd.
PENNOD 13
13:1 Parhaed brawdgarwch.
13:2 Nac anghofiwch letygarwch:
canys wrth hynny y lletyodd rhai angylion yn ddiarwybod.
13:3 Cofiwch y rhai sydd yn rhwym,
fel petech yn rhwym gyda hwynt; y rhai cystuddiol, megis yn bod eich hunain
hefyd yn y corff.
13:4 Anrhydeddus yw priodas ym
mhawb, a’r gwely dihalogedig: eithr puteinwyr a godinebwyr a farna Duw.
13:5 Bydded eich ymarweddiad yn
ddiariangar; gan fod yn fodlon i’r hyn sydd gennych: canys efe a ddywedodd,
Ni’th roddaf di i fyny, ac ni’th lwyr adawaf chwaith:
13:6 Fel y gallom ddywedyd yn hy, Yr
Arglwydd sydd gymorth i mi, ac nid ofnaf beth a wnêl dyn i mi.
13:7 Meddyliwch am eich blaenoriaid,
y rhai a draethasant i chwi air Duw: ffydd y rhai dilynwch, gan ystyried diwedd
eu hymarweddiad hwynt.
13:8 Iesu Grist, ddoe a heddiw yr
un, ac yn dragywydd.
13:9 Na’ch arweinier oddi amgylch ag
athrawiaethau amryw a dieithr: canys da yw bod y galon wedi ei chryfhau â gras,
nid â bwydydd, yn y rhai ni chafodd y sawl a rodiasant ynddynt fudd.
13:20 A Duw’r heddwch, yr hwn a ddug
drachefn oddi wrth y meirw ein Harglwydd Iesu, Bugail mawr y defaid, trwy waed
y cyfamod tragwyddol,
13:21 A’ch perffeithio ym mhob
gweithred dda, i wneuthur ei ewyllys ef; gan weithio ynoch yr hyn sydd
gymeradwy yn ei olwg ef, trwy Iesu Grist: i’r hwn y byddo’r gogoniant yn oes
oesoedd. Amen.
At yr Hebreaid yr ysgrifennwyd o’r Ital, gyda Thimotheus.
DIWEDD
Sumbolau arbennig: ŷŵ
Ble'r wyf i? Yr ych chi'n ymwéld ag un o
dudalennau'r Gwefan "CYMRU-CATALONIA"
On sóc? Esteu visitant una pàgina de la Web "CYMRU-CATALONIA" (=
Gal·les-Catalunya)
Weə(r) àm ai? Yùu àa(r) vízïting ə peij fròm dhə
"CYMRU-CATALONIA" (= Weilz-Katəlóuniə) Wéb-sait
Where am I? You are visiting a
page from the "CYMRU-CATALONIA" (= Wales-Catalonia) Website